Sağlıklı ve diabetik ratlarda melatonin uygulamasının testis dokusunda GDF-9 ve katalazın immunohistokimyasal lokalizasyonu üzerine etkisi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu çalışma, sağlıklı ve diabetik ratlarda melatonin uygulamasının testis dokusunda katalaz (CAT) ve GDF-9'un immunohistokimyasal dağılımını üzerine etkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır.Çalışmada 40 adet Spraque-Dawley rat kontrol, diabet, melatonin ve diabet+melatonin olarak dört gruba ayrıldı. Diabet oluşturmak amacıyla STZ, 50 mg/kg dozda intraperitoneal (i.p.) yolla uygulandı. Diabet oluşumu teyit edildikten sonra melatonin ve diabet+melatonin gruplarına melatonin 10 mg/kg dozunda (i.p.) 2 hafta süreyle uygulandı. Deneklerin testis dokuları 15. günde alındı. Alınan doku kesitlerine histolojik yapısını incelemek amacıyla H&E, PAS ve Crossman'ın üçlü boyaması yapıldı. GDF-9 ve CAT'ın immunoreaktivitesini belirlemek için Avidin-Biotin-Peroksidaz Kompleks (ABC) metodu uygulandı.Yapılan histolojik incelemeler sonucu kontrol, diabet, melatonin ve diabet+melatonin grupları arasında histolojik olarak bir farklılık gözlenmedi. Canlı ağırlık yönü ile kontrol ve melatonin grubunun istatiksel düzeyde benzer olduğu ve diabet+melatonin grubuna göre ise bu iki grupta canlı ağırlığın artmış olduğu gözlendi. Diabet grubunda ise canlı ağırlığın diğer gruplara göre azaldığı tespit edildi (P<0.05). Testis ağırlığının kontrol grubunda en yüksek, melatonin ve diabet+melatonin gruplarında istatiksel düzeyde benzer olduğu, diabet grubunda ise diğer gruplara göre azaldığı belirlendi (P<0.05). Gruplar arasında seminifer tubül çapının en az diabet grubunda olduğu tespit edildi. İmmunohistokimyasal incelemeler sonucunda, tüm gruplarda GDF-9'un benzer özellikte immunoreaktivite gösterdiği, immunoraktivitenin özellikle Leydig hücrelerinde olduğu, melatonin uygulamasının diabetik grupta GDF-9 immunoreaktivitesini azaltığı görüldü. CAT immunoreaktivitesinin melatonin ve diabet+melatonin gruplarına göre diabette daha yoğun olduğu gözlendi. CAT immunoreaktivitesi Leydig hücrelerinde sitoplazmik ve nükleer olduğu, spermatogenetik hücre hattında primer ve sekunder spermatositlerde ise çekirdeğe eklenik odaklar halinde yoğun immunoreaktivite sergilediği belirlendi.Bu çalışmanın diabetli canlıların testis dokusunda antioksidanlar ve büyüme faktörleri arasındaki ilişkinin anlaşılmasına yardımcı olabileceğini düşünmekteyiz. This study was conducted to determine the effects of melatonin administration on the immunohistochemical distribution of catalase (CAT) and GDF-9 in testicular tissue in healthy and diabetic rats.In the study, 40 Sprague-Dawley rats were divided into four groups, namely control, diabetes, melatonin and diabetes+melatonin. Streptozotocin was administered intraperitoneally (i.p.) at a dose of 50 mg/kg to induce diabetes. After confirmation of diabetes, melatonin and diabetes+melatonin groups were administered melatonin at a dose of 10 mg/kg (i.p.) for 2 weeks. Testicular tissues of the subjects were removed on day 15. H&E, PAS and Crossman's triple staining were performed to examine the histological structure of the tissue sections. The Avidin-Biotin-Peroxidase Complex (ABC) method was used to determine the immunoreactivity of GDF-9 and CAT.Histological examinations revealed no histological difference between control, diabetes, melatonin and diabetes + melatonin groups. It was observed that the control and melatonin groups were similar at the statistical level in terms of live weight and that the live weight was increased in these two groups compared with diabetes + melatonin group. In the diabetes group, the body weight decreased in comparison with the other groups (p<0.05). Testicular weight was found to be highest in the control group, statistically similar in the melatonin and diabetes + melatonin groups, and was lower in the diabetes group compared to the other groups (p<0.05). It was determined that the diameter of the seminiferous tubules was smallest in the diabetes group among the groups. Immunohistochemical studies showed that GDF-9 showed similar immunoreactivity in all groups, immunoreactivity was observed especially in Leydig cells, and melatonin treatment decreased GDF-9 immunoreactivity in the diabetes group. CAT immunoreactivity was observed to be more intense in the diabetes group than in the melatonin and diabetes+melatonin groups. CAT immunoreactivity was demonstrated to be cytoplasmic and nuclear in Leydig cells, and intense focal immunoreactivity, which was adherent to the nucleus, was observed in the primary and secondary spermatocytes in the spermatogenetic cell line. We think that this study can help to understand the relationship between antioxidants and growth factors in testicular tissue of patients with diabetes.
Collections