Diabetik ve non-diabetik fare testisinde oksitosin reseptörünün immunohistokimyasal lokalizasyonu ve PCR ile gen ekspresyonunun incelenmesi

Abstract

Bu çalışma, diabetik ve non-diabetik fare testisinde oksitosin reseptörünün immunohistokimyasal lokalizasyonunun ve RT-PCR ile gen ekspresyonunun incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışma için deney hayvanı olarak 2 aylık 18 adet Balb-c cinsi fare kullanıldı. Deney grupları; Kontrol, Sham ve Diabet grubu olarak belirlendi. Diabet grubuna i.p yolla STZ enjeksiyonu yapılarak diabet oluşturuldu. Sham grubuna sodyum sitrat çözeltisi i.p olarak uygulandı. Kontrol grubuna ise herhangi bir uygulama yapılmadı. STZ uygulamasından 30 gün sonra farelerden eter anestezi altında servikal dislokasyon yapılarak testis dokuları alındı. Alınan sağ testis dokuları rutin histolojik işlemlerden geçirilerek parafinde bloklanıp kesitler alındı. Alınan kesitlere histolojik olarak incenlenmek için H&E, PAS ve Crossman'ın üçlü boyaması yapıldı. OTR'nin immunoreaktivitesini belirlemek için Avidin-Biotin-Peroksidaz Kompleks (ABC) metodu uygulandı. Alınan sol testis dokuları ise RT-PCR analizleri için kullanıldı. Deney süresi bitiminde, grupların canlı ağırlıkları, kan glikoz seviyesi, testis ağırlıkları, tubulus seminiferus kontortus çapları, testis doku örneklerinde OTR'nin immunohistokimyasal lokalizasyonu, OTR'nin expresyon seviyesi ve testisin histolojik yapısı karşılaştırıldı. DM grubunda ilk ve son gün canlı ağırlığı karşılaştırıldığında son gün canlı ağırlığında azalma olduğu belirlendi. Diabet grubunda tubulus seminiferus kontortusun ortalama çapının kontrol ve sham grubuna göre daha kısa olduğu belirlendi. Histolojik incelemeler sonucunda diabet grubunda diğer gruplardan histolojik açıdan belirgin bir fark olmadığı tespit edildi. İmmunohistokimyasal incelemeler sonucunda, sham ve kontrol gruplarında OTR'nin benzer özellikte immunoreaktivite gösterdiği, immunoraktivitenin sadece Leydig hücrelerinde olduğu görüldü. Diabet grubunda ise OTR immunoreaktivitesinin yine leydig hücrelerinde olduğu ancak diğer gruplara göre OTR immunoreaktivitesini zayıf olduğu görüldü. RT-PCR ile belirlenen OTR expresyonunda, diabet grubunda kontrol ve sham gruplarına göre azalma olduğu görüldü.

The aim of this study was to determine OTR gene expression and localization, respectively, by RT-PCR and immunohistochemical techniques in diabetic and non-diabetic mice testis. In this study, 18 male Balb-c mice at 2 month of age were used. Animals was divided into three groups: diabetic, sham and control groups. STZ was applied to diabetic group via i.p. injection to induce diabetes. Sodium citrate was applied to sham group via same way. Nothing was applied to control group. The testis tissues were taken 30 days after STZ injection by cervical dislocation under anesthesia. Right testis tissues were passed through routin histologic process, blocked in parafin and taken section from them. These sections were stained with H&E, PAS and Crossman's triple techniques to examine histological. Avidin-Biotin-Peroxidase metod was applied to determine OTR immunoreactivity. Left testis tissues were used for RT-PCR analysis. The histologic structure of testis, the body weight, blood glucose level, the diameter of tubulus seminiferous contortus, immunohistochemical localization of OTR and expression levels of OTR gene in testis were compared among groups. It was fount that the body weight was decreased in diabetic group when the weight value of those days were compared. The diameter of tubulus seminiferous contortus was shorter than those of other groups. There was no obvious difference with regard to histologic appearence among groups. The results of immunohistochemical examination showed that OTR immunoreactivity was strong in control and sham groups and weak in diabetic group, and it was seen only in Leydig cells. OTR gene expression was lower in diabetic group than those of other groups.