Çocuk hastalarda düşme riski ve hemşirelerin görüşleri

Abstract

Bu araştırma, çocuk hastalarda düşme riskini değerlendirmek ve hemşirelerin bu konudaki görüşlerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı ve kesitsel türdeki araştırmanın evrenini, Kars ili Harakani Devlet Hastanesi ve Kafkas Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezi'nin kliniklerinde yatarak tedavi görmekte olan 0-18 yaş arası çocuklar (S:161) ve bu kliniklerde çalışan hemşireler (S: 60) oluşturmuştur. Veriler; `Çocuk Düşme Riski Değerlendirme Formu`, Hemşireler İçin Tanıtıcı Bilgi Formu` ve `BUÇH II Düşme Riski Tanılama Ölçeği` ile toplanmıştır. Araştırma verileri SPSS for Windows 20 programı ile analiz edilmiştir. Verilerin yorumlanmasında ise frekans, yüzde, aritmetik ortalama, standart sapma hesaplanmış ve x2, t testi, Kruskall Wallis ve Mann Whitney–U testi kullanılmıştır. Çocukların %41.6'sında BUCH II skoruna göre düşme riski vardır ve ortalama düşme riski puanı 5.06±1.04'dür. Erkek çocukların, 1-6 yaş grubunda olanların, oryantasyon sorunu olmayanların, ebeveyni yanında olanların, sedasyon almayanların ve mobilizasyonda kısıtlaması olmayanların düşme riski taşıma oranları daha yüksektir. Hemşirelerin %58.3'i çocuklardaki düşmelerin mesleki bir hata olduğunu %90'ı hemşirenin çocuklardaki düşmelerin önlenmesi ile ilgili sorumluluğu olduğunu düşünmektedir. Hemşirelerin %96.7'si her çocuğun düşme riski yönünden değerlendirilmesi gerektiğini, %85'i çalıştığı klinikte her çocuğu düşme riski açısından değerlendirdiğini ve %78.3'ü çalıştığı klinikte düşmeye yönelik yeterince önlem aldığını bildirmiştir. Çocuk hastaların önemli bir bölümü düşme açısından risklidir. Hastanede yatan tüm çocukların düşme risk düzeyleri uygun değerlendirme araçları kullanılarak belirlenebilir ve hemşirelerin düşmeyi önleme programları kapsamında yapılacak eğitimlerle konu hakkındaki farkındalıkları artırılabilir.Anahtar Sözcükler: Çocuk, düşme riski, hasta, hemşirelik

This study was conducted to evaluate the risk of falling in pediatric patients and to determine the vievs of nurses in this regard. The population of the descriptive and cross-sectional study consisted of children aged between 0-18 years (N: 161) hospitalized in the services of Harakani State Hospital and Kafkas University Health Research and Application Center in Kars province as well as nurses (N: 60) working in these services. The data were collected by using `Pediatric Fall Risk Assessment`, `Information Form for Nurses` and `BUÇH II Fall Risk Scale`. SPSS 20 program was used to analyze the data of the study. In theinterpretation of the data, frequency, percentage, arithmetic mean, and standard deviation were calculated and x2, t test, Kruskal Wallis, and Mann Whitney–U test were used. 41.6% of the children included in the study had a risk of falling according to the BUCH II score and the mean score of risk of falling was 5.06 ± 1.04. Those who were boys, 1-6 age group, had no orientation problems, were staying with their parents, non-sedated and are not restricted by mobility were more likely to have a risk of falling. 58.3% of the nurses considered that falls in children were a professional mistake and 90% thought that nurses had responsibility for the prevention of falls in children. Of the nurses, 96.7% stated that each child should be assessed in terms of risk of falling, 85% assessed eachchild in their service in terms of risk of falling, and 78.3% reported that they took adequatemeasures against falling in the service. A significant proportion of the pediatric patients were at risk for falls. It is recommended to determine the risk levels of falls in all hospitalized children using appropriate assessment tools and to raise the related awareness of nurses through trainings to be provided within the context of fall prevention programs.Key Words: Child, fall risk, patient, nursing