Deneysel tıkanma sarılığı modelinde alfa lipoik asit`in karaciğer hasarını önlemedeki etkinliği

Abstract

Deneysel Tıkanma Sarılığı Modelinde Alfa Lipoik Asit'in Karaciğer Hasarını Önlemedeki EtkinliğiAmaç: Tıkanma sarılığı, sık görülmesi, pek çok sisteme olumsuz etkileri olması nedeniyle Genel Cerrahi ve Gastroenteroloji kliniklerinin önemli problemlerinden biridir.Çalışmamızın amacı tıkanma sarılığı oluşturulan ratlarda, alfa lipoik asid'in oluşan karaciğer hasarını önlemedeki etkinliğini araştırmaktır.Materyal ve Metot: 18 adet wistar albino cinsi rat rastgele üç eşit gruba ayrılmıştır: Grup I; Laparotomi ve ana safra kanalı preparasyonu uygulanan ancak ligasyon uygulanmayan sham grubu, Grup II; Ana safra kanalı preparasyonu sonrası ligasyonu uygulanan Ligasyon grubu, Grup III; Ana safra kanalı ligasyonu sonrası 10 gün boyunca alfa lipoik asid verilen lgasyon+ALA grubu. Postoperatif kan örnekleri 3, 7, 10. günü alınırken, 10. günde tüm ratlara laporotomi sonrasıbiokimyasal ve histopatolojik değerlendirmeler yapıldı.Bulgular:Kan biokimyasal analizlerinde en düşük total bilüribin, direk bilüribin, AST, ALT, ALP ve GGT değerleri grup I'de görülmüştür. Grup I ve grup II-III arasından anlamlı fark bulunurken grup II ve grup III arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Süperoksit dismutaz ve glutatyon peroksidaz en düşük değerler grup II de saptanırken, grup I ve III arasında anlamlı bir fark saptanmamıştır. Malondialdehidler bakımından gruplar arasında anlamlı fark gözlenmedi.Karaciğer histopatolojik değerlendirmesinde safra kanalikül sayısı, hidropik hepatosit dejenerasyonu, polimorf nükleer hücre infiltrasyonu ve nekroz açısından en düşük değerler grup I de saptanırken, en büyük değer grup II de gözlendi. Fibrozis açısından en düşük değerler grup I de saptanırken, en büyük değer grup III de gözlendi. Üç grup arasında anlamlı fark gözlendi. Sonuç:Biyokimyasal ve histopatolojik veriler, ratlara verilen alfa lipoik asit'in tıkanma sarılığında oluşacak karaciğer parankim hasarı üzerine olumlu etkisi olduğunu göstermiştir

ABSTRACTAim: Obstructive junction poses serious problems for general surgery and gastroenterology due to high reoccurrence and negative effects on multiple systems. The aim of this study was to investigate the preventive aspects of alpha lipoic acid in a model in which rats with obstructive junction. Materials and Methods: A total of 18 wistar albino rats were used and divided equally into three groups: Group I (the sham groups in which laparatomy and but ligation did not), Group II (Ligation applied after common bile duct preparation), and Group III (Ligation and ALA applied after common bile duct preparation). Postoperative blood samples were taken at the 3, 7, and 10th days, and biochemical and histopathological analyses were conducted after laparatomy at the 10th day. Results: The lowest total bilurbin, direct bilurbin, AST, ALT, ALP, and GGT values were observed in Group I. Grup I was found to be significantly different than Groups II-III whereas the difference between Group II and Group III was found to be insignificant. The lowest values of superoxide dismutase and glutathione peroxidase were observed at Group II and no difference was observed between Groups I and III. No difference among groups were observed for Malondialdehide. During histopathological analyses of liver, bile canaliculate numbers, hydrophic hepatocide degeneration, polymorph nuclear cell infiltration, and necrosys was found to be the lowest in the Group I and the highest in the Group II. The lowest value for fibrosis was detected in Group I, whereas the highest value was observed in the Group III. All three groups were found to be statistically different. Conclusion: The biochemical and histopathological data indicates that the alpha lipoic acid given to rats could have positive effects on liver paranchimal damage in obstructive junction