Evli ve çocuk sahibi çiftlerin evlilik uyumu, evlilik çatışması, yakın ilişki düzeyi ve yalnızlık düzeylerinin çocuk yetiştirme tutumları ile ilişkisi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu araştırmada evli ve çocuk sahibi çiftlerin evlilik uyumları, evlilik çatışmaları, yalnızlık ve yakın ilişki düzeylerinin çocuk yetiştirme tutumları ile olan ilişkisi incelenmiştir.Bu araştırmanın örneklemi gönüllülük esasına dayanılarak kartopu tekniği ile İstanbul ve Çanakkale illerinde yaşayan 90 evli ve çocuk sahibi çift olarak belirlenmiştir.Araştırma verileri Evlilik Uyum Ölçeği (EUÖ), Evlilik Yaşamı Anketi (EYA), Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri (YİYE), UCLA Yalnızlık Ölçeği, Aile Hayatı ve Çocuk Yetiştirme Tutumu Ölçeği (PARI) kullanılarak elde edilmiş ve bu veriler SPSS 22 programı ile analiz edilmiştir.Araştırma verileri cinsiyet değişkenine göre analiz edildiğinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Oluşturulan aile puanları ile yapılan analizde çiftlerin evlilik uyumu düzeyleri ile PARI alt boyutlarından demokratik tutum boyutu arasında pozitif yönde ilişki, diğer alt boyutlar ile negatif yönde ilişki olduğu belirlenmiştir. Yalnızlık düzeyleri ile PARI alt boyutları analiz edildiğinde demokratik tutum alt boyutu ile negatif yönde, diğer alt boyutlar ile pozitif yönde ilişki olduğu belirlenmiştir. Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri kaygı ve kaçınma alt boyutları, Evlilik Yaşamı Anketinin çatışma yaygınlığı ve çatışma sıklığı boyutları ile PARI alt boyutları arasındaki ilişkiler de aynı sonucu vermiştir. Tek fark Evlilik Yaşamı Anketinin çatışma sıklığı alt boyutu ile PARI aşırı annelik alt boyutu arasında negatif yönde bir ilişki olduğu sonucu olmuştur. Tüm veriler değerlendirildiğinde ulaşılan sonuç yalnızlık, kaygı, kaçınma, çatışma gibi evlilik ilişkisinde olumsuzluk içeren değişkenlerin çocuk yetiştirme tutumlarından PARI ölçeğindeki demokratik ve eşitlikçi davranma boyutu ile ters yönde ilişki içinde olduğu; bunun yanında aşırı annelik, ev kadınlığından kaçınma, karı-koca geçimsizliği ve sıkı disiplin gibi olumsuzluk içeren yaklaşım boyutları ile paralel yönde sonuç vermeleridir. Evlilikte uyum kavramının ise aksi yönde demokratik veveşitlikçi yaklaşım ile pozitif yönde sonuç vermesi araştırmanın dikkat çeken verilerinden olmuştur. Çiftlerin evlilik ilişkilerinde sahip oldukları olumlu ve olumsuz dinamiklerinin çocuk yetiştirme tutumlarına aynı yönde etki ettiği belirlenmiştir. Çalışmada elde edilen sonuçlar literatür çerçevesinde tartışılmıştır.Anahtar Kelimeler: Evlilik uyumu, evlilik çatışması, yalnızlık, yakın ilişkilerde yaşantılar, çocuk yetiştirme tutumları In this study, it is examined that the relation between the levels of marital adjustment and conflicts, loneliness, and affiliation of married couples with children and their child rearing attitudes.The research sample was designated as 90 married couples with children from Istanbul and Çanakkale by the snowball technique, based on voluntariness.The research data was obtained by The Marital Adjustment Scale, Marital Life Survey, Experiences in Close Relationships, UCLA Loneliness Scale, Parental Attitude Research Instrument (PARI), and was analyzed by the computer program named SPSS 22.When the research data was analyzed by sex variable, no significant difference was found statistically. In the analysis made by formed family scores, it was found that the level of marital adjustment of couples is associated positively with the democratic attitude subdimension of PARI subdimensions, and negatively with other subdimensions. When the level of loneliness was analyzed by PARI subdimensions, it was determined that it is associated negatively with the democratic attitude subdimension, and positively with other subdimensions. The relation of the subdimensions of anxiety and avoidance of the Inventory of Experiences in Intimate Relations and the dimensions of prevalence and frequency of conflicts of Marital Life Survey with PARI subdimensions gave the same results. The only difference was that there was a negative relation between the subdimension of conflict frequency of Marital Life Survey and PARI excessive maternity subdimension. When all the data was analyzed, the result was that the negative variables in marriages such as loneliness, anxiety, avoidance, and conflict are correlated negatively with the democratic and equalitarian attitude subdimension in PARI scale; however, they produce results in parallel with the unfavorable attitude subdimensions such as excessive maternity, avoidance of housework, marital discord, and strict discipline. One of the striking results of the research was that the marital adjustment concept conversely gave positive results with the democratic and equalitarian attitude. It was determined that the positive and negative dynamics in marriagesviiaffect the child rearing attitudes in the same way. The results obtained in the study were discussed within the scope of literature.Keywords: Marital adjustment, marital conflict, loneliness, experiences in intimate relations, child rearing attitudes.
Collections