Kadınların iş doyumu ile evlilik uyumu arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Bu tez, evli ve aynı zamanda dışarıda ücret karşılığı düzenli olarak çalışmakta olan kadınların eşleri ile olan evlilik uyumları ve çalışma şartları arasındaki ilişkiyi temel alarak inceleyen bir çalışmadır. Aile içi sorumluluklarıyla çalışma yaşamındaki görevlerini bir arada yürütmek durumunda kalan evli kadınlar, çoğu zaman çeşitli zorluklarla / çözüm isteyen sorunlar ile yüz yüze gelmişlerdir. Bu durum, özellikle son yıllarda çalışan kadınların evlilik uyumunu çok önemli hale getirmiştir. Çalışan kadınların evlilik uyumuna etki eden pek çok faktör vardır. Çalışma koşulları bu faktörlerin en önemlilerindendir.Bu araştırma, tanımlayıcı araştırma türlerinden nicel araştırma türündedir. Çalışma koşulları ve evlilik uyumları arasındaki ilişkinin tespitine yönelik ilişkisel bir çalışma yapılmıştır. Ayrıca katılımcıların evlilik uyumlarının çalışma koşullarına göre farklılık gösterip göstermediği ve farklılık varsa bunun derecesinin belirlenmesine yönelik olarak farklılık testlerine yer verilmiştir. Araştırmanın evrenini İstanbul ve Ankara'daki çalışan devlet memuru evli kadınlar oluşturmaktadır. Kota örnekleme ile ulaşılabilen 230 evli kadın katılımcı bu çalışmada kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak anket tercih edilmiştir. Anket formunun birinci bölümünde kişisel bilgiler kısmı ikinci bölümde iş doyumu ölçek ifadeleri ve son bölümde ise evlilik uyumu ölçeği ifadeleri bulunmaktadır. İş doyumu ölçeği Yelboğa'dan alınmıştır. Evlilik uyum ölçeği de Tutarel ve Kışlak'tan alınmıştır. Ortaya çıkan verilerin analizinde SPSS 21 istatistik programı kullanılmıştır. İstatistikî tekniklerden; frekans analizleri, faktör analizi, Cronbach Alpha güvenilirlik analizi ve örneklem t testi ve tek yönlü Anova varyans analizleri kullanılmıştır.Araştırmadaki katılımcıların yaş aralığı 28 ve 42 arasındadır ve çoğunluğu üniversite mezunudur. Genelde orta düzey gelir grubundandır. Neredeyse hepsi ücret karşılığı çalışan kişilerdir. Katılımcılar genelde 4-5 yıl, çoğunlukla 16-18 yıldır evli kişilerdir. % 75'i çocuk sahibidir. Neredeyse hiçbirinin sağlık problemleri yoktur ve psikiyatrik yardım almamaktadır. İş doyumu faktörleri ile evlilik uyumu arasında herhangi bir ilişkinin olmadığı görülmektedir. Keza, evlilik uyum faktörleri ile iş doyumu üzerinde herhangi bir ilişkinin olmadığı da görülmektedir. Psikiyatrik tanı ile yardım almayan katılımcıların yükselme olanakları ve çalışma arkadaşları konusundaki iş doyum düzeyleri, yardım alanlara göre daha yüksektir. Evlilik süresi arttıkça iletişim konusundaki iş doyum düzeyinin de arttığı sonucu görülmektedir.

This thesis mainly focuses on a study about the relation of marital adjustment and working conditions between married woman who work regularly by a salary and their spouses.The women who work regularly by a salary outside and also who have responsibilities in the family usually face with various difficulties / problems which need solutions.This situation, especially in recent years caused the marital adjustment of working women to be a very important item.There are many factors which have an effect on marital adjustment.Working conditions are one of the most important of these factors.This research is a quantitative type of reserach which is one of the descriptive research types. A relational study was conducted to determine the relation between working conditions marital adjustment of working women. Furthermore , diversity tests were carried out to see 1- if the marital adjustment of participants vary according to working conditions or not and 2-if it varies to determine the degree of this diversity. The population of the research is the married women who work as civil servants in forest managements in Istanbul and Ankara cities. 230 married women participants who were found by quota sampling were used in this study.Survey was preferred as the data collection device. Survey form was made up of three parts : first part is for personal information , second part is for job satisfaction scale statements and last ( third ) part is for marital adjustment scale statements. Job satisfaction scale was taken from Yelboğa and marital adjustment scale was taken from Tutarel and Kışlak. During the analysis of appeared / discovered data ; SPSS 21 statistics program was used. Frequency analyses , factor analysis, Cronbach Alpha reliability analysis and sample t test and one way Anova analyses of variance were used as statistical techniques.The ages of participants of this research change between 28 and 42. Most of them are university graduates. Participants generally belong to middle level income groups. Most of them work regularly by a salary. Participants are generally married for 4-5 years , most are married for 16-18 years.75 % of participants have child / children. Most of them have no health / medical problems and they do not get psychiatric help. It is examined that there is no relation between job satisfaction factors and marital adjustment. Likewise, it is also examined that there is no relation on job satisfaction and marital adjustment factors. By psychiatric diagnosis, the job satisfaction levels of the participants who do not get psychiatric help are higher than the job satisfaction levels of participants who get psychiatric help. Also, the longer marriage period , the higher job satisfaction level about communication is examined.