1982 Anayasası çerçevesinde olağanüstü yönetim

Abstract

Devletler, tabiî âfet, tehlikeli salgın hastalık, ağır ekonomik bunalım, savaş, ayaklanma veya yaygın şiddet hareketleri gibi kamu düzenini ciddi şekilde bozan veya tehdit eden durumlarla karşılaşabilirler. Bu gibi durumlarda, olağan hukuk kuralları yetersiz kalabilmekte ve olağanüstü yönetime başvuru kaçınılmaz hâle gelebilmektedir. Olağanüstü yönetim usulü, yetkilerin bir kısmının yürütme organına devrini öngörmektedir. Ayrıca, bu dönemde, hak ve özgürlükler alanı daraltılabilmekte ve hatta hak ve özgürlüklerin kullanımı durdurulabilmektedir.Bu çalışmada, olağanüstü yönetimin, teorik boyutu ve Türk hukuk sistemindeki düzenleniş biçimleri ele alınmaktadır. Konu, 1876 Kanun-î Esasîsi ile başlayarak, 1921 ve 1924 Teşkilat-ı Esasiye Kanunu, 1961 Anayasası ve son olarak 1982 Anayasasındaki ilk düzenleme şekli ve 2017 yılında yapılan Anayasa değişikliğindeki yeni haliyle birlikte incelenmektedir.

States may encounter situations like; act of god, epidemic disease, ecomonic crises, war, insurgency, widespread violence, which threats or disrupts public order. In such cases, the rules of the ordinary law may be insufficient and emergency governance may be unavoidable. The practice of emergency government envisages the delegation of power from legislation to execution. Moreover, in this period, the space of rights and freedoms might be restricted,even the usage of rights and freedoms might be intercepted.In this study, while examining the emergency government theory, its arrangement patterns within the Turkish Law system is also considered. The Issue is discussed starting from 1876 Constitution (Kanun-î Esasîsi) to 1921 and 1924 Constitution (Teşkilat-ı Esasiye Kanunu) and 1961 Constitution and finally to 1982 Constitution and the amendments done in the Constitution in 2017.