Intra-party conflicts and conflict resolution mechanisms within the two major political parties in Ghana

Abstract

Siyasi partiler demokratik yürütme ve katılım için insanları harekete geçirme açısından vazgeçilmez mekanizmalardır. Ancak, pek çok Afrika ülkesinde olduğu gibi, siyasi parti sistemleri aracılığıyla demokrasiyi geliştirme çabaları, parti içi çatışmaların geniş çapta yaygınlaşmasıyla sonuçlanan iç demokrasi ve zayıf çatışma yönetimi mekanizmalarıyla ilgili gerek yönetsel gerekse kurumsal birçok eksikliğe tanıklık etmiştir.Çeşitli değişimlerden geçmiş bu siyasi parti bölünmesi sürekli olarak bu çalışma için önem taşıyan parti içi çatışmalara sebep olmuştur. Bir siyasi partiyi hem parti içi hem de partiler arası rekabetin içsel ürünü olarak gören bu tez, Gana'nın dördüncü cumhuriyetçi demokratik bölmelerindeki iki baskın siyasi partiler içindeki çatışma ve işbirliklerin biçimini incelemektedir. 1992'de çoklu parti demokrasisinin tanıtımından sonra daha aşikar olan Gana'daki siyasi parti idaresindeki birçok yönetimsel eksiklikleri göz önüne alarak tez, partilerin örgütsel yapıları ve çatışmaların çözümlemesindeki var olan mekanizmaya odaklanmaktadır. Bu araştırma, kademedeki parti içi çatışmaların çeşitli örneklerini ve Gana'nın dördüncü cumhuriyetindeki iki baskın siyasi partinin dosyalarını sahiplenen Gana üzerine bir vaka çalışmasıdır. Bu tez, siyasi partiler içindeki yetersiz disiplin komiteleriyle birlikte iç demokrasinin büyük çaptaki eksikliğini Gana'daki iki baskın siyasi partilerin iç çatışmalarını açıklayan baş suçlular olarak varsaymaktadır. Araştırma, çoğunlukla adayların dayatması, etnik siyasetle iştigal etme, ideoloji yetersizliği ve patron-müşteri ilişkilerine yol açan iç demokrasi eksikliğinin Gana'daki iki baskın siyasi parti içindeki çatışmaların baş sorumlusu olduğu sonucuna varmıştır. Ayrıca, çalışma, parti üyeleri tarafından parti kanunlarının göz ardı edilmesinin, gruplar arası güvensizliğin olmasının ve gerek NPP'nin gerekse NDC'nin çatışma çözme mekanizmalarındaki güven eksikliğinin, neden çatışma çözümleme yöntemlerinin çoğunlukla fikir birliğine varmada başarısızlıkla sonuçlandığını açıkladığı üzerinde durmuştur.

Political parties are indispensable mechanisms for promoting democratic governance and mobilizing people for participation. Yet, the efforts to develop democracy through political party systems in Ghana as in the case of many African countries has witnessed a plethora of both organizational and institutional deficits relating to internal democracy and poor conflict management mechanisms within the political parties resulting in the wide spread of intra-party conflicts. This political party schism having undergone several transformations have incessantly made intra-party conflicts crucial for study. This thesis having considered a political party as an endogenous product of both intra-party and inter-factional competitions, explores the patterns of conflicts and cooperation within the two dominant political parties in Ghana's fourth republic democratic dispensation. It focuses on the party's organizational structures and in-built mechanism for conflict resolutions of the parties, considering the numerous administrative deficits to managing political parties in Ghana, which became more obvious after the introduction of multi-party democracy in 1992. This thesis hypothesizes that gross deficiency of internal democracy coupled with inefficient disciplinary committees within the political parties are the main culprits that explain the internal conflicts of the two dominant political parties in Ghana. This research is a case study on Ghana which embraces several instances of intra-party conflicts within the rank and files of the two dominant political parties in Ghana's fourth republic. The research concluded that, the deficiency of internal democracy which mostly lead to the imposition of candidates, ethnic politicking, the paucity of ideology, and patron clientele relations are the main culprits of intra party conflicts in the two dominant political parties in Ghana. In addition, the study also emphasized that the ignorance of the party laws by party members, the existence of mistrust among factions and the lack of confidence in the conflict resolution mechanisms of both the NPP and NDC explains why conflict resolutions proceedings mostly fail to reach consensus.