Father-child relationships in the post-divorce period: Delving into the narratives of divorced fathers

Abstract

Babanın çocuk gelişimindeki önemine yönelik farkındalığın artışı ve boşanma oranlarının artışı, babalar hakkında yapılan akademik çalışmaların hız kazanmasına sebep olmuştur. Bu çalışma, boşanma sonrası baba-çocuk ilişkisinin farklı dinamiklerini babaların bakış açısından araştırmayı hedeflemektedir. Araştırma kapsamında on iki tane boşanmış ve çocuklarının velayeti anneye verilmiş baba ile yarı yapılandırılmış derinlemesine görüşme yapılmıştır. Anlatılar, tematik analiz yöntemiyle incelenmiştir. Ortaya şu bulgular çıkmıştır: Boşanma süreci çoğu baba tarafından zor bir dönem olarak aktarılmaktadır. Bu süreçte yeni bir düzen kurmaya çalışan babalar, çocuklarıyla ilişkilerine yönelik yoğun kaygılarla da baş etmektedir. Başta anne faktörü olmak üzere birçok farklı etmen boşanma sonrası baba-çocuk ilişkisine etki etmektedir. Babaların kaygılarının zaman içerisinde azaldığı, hatta birçok örnekte boşanma sonrası baba-çocuk ilişkisinin eskiye kıyasla iyileştiği anlaşılmaktadır. Babaların hiçbiri çocuklarının hayatından çıkmayı bir alternatif olarak görmemiştir. Literatürde ilgili babalık ve sosyoekonomik düzey arasındaki ilişki göz önünde bulundurulduğunda ve çalışmadaki babaların mesleklerine ve eğitim durumlarına bakıldığında boşanma sonrasındaki bu dikkat çekici baba varlığı şaşırtıcı değildir. Ancak, birçok babanın yakın tarihlerde boşanmış olmaları, uzun vadeli bir öngörüde bulunmayı zorlaştırmaktadır. Babalara söz hakkı veren bu çalışma, boşanma sonrası dönemde kültürel olarak uygun ve etkin müdahale yöntemlerinin geliştirilmesine katkı sağlayabilir. Bu da boşanmanın yol açtığı ailevi kopuşun etkisini azaltabilir ve sonuç olarak babaların, annelerin ve çocukların yükünü hafifletebilir.

Growing awareness of the importance of fathers in child development and the rise of divorce rates increased the number of academic studies on fathers. This study aims to explore the different dynamics of father-child relationships in the post-divorce period from the perspective of the fathers. Semi-directed in-depth interviews were conducted with twelve noncustodial and nonresidential divorced fathers. The narratives were analyzed with the thematic analysis method. The findings were as follows: The divorce process was considered to be a challenging period by the majority of the fathers. Fathers simultaneously tried to establish a new order and dealt with major concerns related to their relationships with their children. Many factors, and above all the maternal factor, influenced the post-divorce father-child relationship. Fathers' level of anxiety decreased over time, and in many cases the post-divorce father-child relationship improved. None of the fathers ever thought of ceasing contact with their children. Taking into consideration the relationship between involved fatherhood and the socioeconomic level, and looking at the occupations and educational backgrounds of the fathers, this high level of paternal involvement in the post-divorce period might be expected. However, since many fathers divorced recently, it is not possible to make long-term predictions. By giving voice to fathers, this study might contribute to culturally relevant and effective intervention strategies in the post-divorce period. This in turn might reduce rupture in the family, and alleviate the burden of fathers, mothers as well as children.