Örgütsel dedikodu ile iş yeri yalnızlığı arasındaki ilişki

Abstract

Bu araştırmanın amacı örgütsel dedikodu ile işyeri yalnızlığı arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Bu amaç kapsamında, bu araştırma 2018- 2019 Eğitim- Öğretim Yılı Şanlıurfa ili merkez ilçelerinde bulunan toplam 139 ortaokulda görev yapan 597 öğretmen ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma yöntemine bağlı olarak bu okullarda çalışan öğretmenlerle anket çalışması yapılmış ve veriler SPSS ve STATA istatistik programları ile gerekli istatistiksel analizler yapılmıştır. Uygulanan ölçeklerinin yüksek düzeyde güvenilir olduğu anlaşılmaktadır. Cinsiyetin sadece `dedikodunun örgütsel araç olması` maddesi üzerinde etkili olduğu ortaya çıkmış ve erkekler kadınlara göre dedikodunun örgütsel araç olduğuna daha fazla inanmaktadır. Benzer şekilde yaşın, eğitim durumunun, hizmet süresinin, unvanlarının ve istihdam şeklinin hiçbir ölçek ve madde için etkili olmadığı istatistiksel olarak ortaya çıkmıştır. Ayrıca resmi ortaokul ile özel ortaokul çalışanları arasında iş yerinde yalnızlık duygusu açısından fark olmadığı anlaşılmıştır. Fakat çalışmanın yapıldığı ilçelerin, öğrenci ailesinin sosyo-ekonomik durumunun, öğretmen sayısının ve okul türünün ölçeğin bazı maddeleri için etkili olduğu görülmüştür. `örgütsel dedikodu` ve `iş yerinde yalnızlık` arasında pozitif yönlü zayıf bir ilişki bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Şanlıurfa, Örgütsel Dedikodu, İş Yeri Yalnızlığı

The purpose of this study is to examine the relationship between organizational gossip and loneliness at workplace. In line with this purpose, the research was carried out with 597 teachers working in 139 secondary schools in the central districts of Sanliurfa. Pursuant to the research method, a questionnaire was conducted with the teachers working in these schools and relevant statistical analyses were performed by SPSS and STATA statistical programs. It is understood that the scales that were applied are highly reliable. Gender was found to be effective only on the item `the gossip as an organizational tool`, which revealed that, when compared to women, men believe more in the fact that gossip is an organizational tool. Similarly, it was statistically understood that such items as age, educational status, duration of service, titles and employment types were not effective for any scale and item. In addition, with regards to loneliness at work, it was found that there was no difference between formal secondary school and private secondary school employees. However, it was seen that the districts in which the study was conducted, the socio-economic status of the students' families, the number of teachers and the type of school were influential for some items of the scale. A positive but weak correlation was found between `organizational gossip` and `loneliness at work`. Keywords: Sanliurfa, Organizational Gossip, Workplace Loneliness