Bazı kaba yemlerin in vitro kuru madde sindirilebilirlik değerlerinin belirlenmesinde farklı seviyelerde sulandırılmış at dışkısının kullanılma olanakları

Abstract

Bu çalışma, ruminant beslenmesinde kullanılan bazı kaba yemlerin; arpa samanı (AS), buğday samanı (BS), mercimek samanı (MS), buğday silajı (BSi), mısır silajı (MSi) ve yonca kuru otu (YKO)'nun in vitro kuru madde sindirilebilirliklerinin belirlenmesinde inokulant kaynağı olarak farklı seviyelerde at dışkısının kullanım olanaklarının araştırılması ve elde edilen değerlerin klasik sindirim değerleri ile karşılaştırılması amacıyla yapılmıştır. Deneme yemleri %10, 15, 20, 25 ve 30 (litre tampon çözelti içersinde 100, 150, 200, 250 ve 300 gr) taze at dışkısı içeren inokulant kaynağı ile 72 saat mikrobiyal inkubasyona bırakılmış, daha sonra tüplere 0.1 N %0.4 HCl - pepsin çözeltisi ilave edilerek 48 saat inkube edilmişlerdir. Bu çalışmadan elde edilen sonuçlar ile klasik sindirim denemesinden belirlenen değerler karşılaştırıldığında en yüksek korelasyon katsayısı, regresyon eşitliği ve RSD değeri; r = 0.90, y=0.699 (±0.0717)x+15.52 (±4.02), R2 = 0.91 ve RSD = 3.791 olarak %10 at dışkısından; en düşük korelasyon katsayısı, regresyon eşitliği ve RSD değeri; r = 0.77, y=0.5494 (±0.09652)x+26.34 (±4.98), R2 = 0.60 ve RSD = 5.56 olarak %20 at dışkısının kullanıldığı denemeden elde edilmiştir. Bu çalışmadan elde edilen sonuçlara göre, yem maddelerinin in vitro KMS değerlerinin belirlenmesinde ve regresyon eşitlikleri kullanılarak in vivo KMS değerlerinin tahmin edilmesinde at dışkısının yüksek bir potansiyele sahip olduğu, yem maddelerinin in vitro KMS değerlerinin belirlenmesinde inokulant kaynağı olarak at dışkısının kullanılabileceği, in vivo değerler ile karşılaştırıldığında en yüksek korelasyon katsayısının (r = 0.90) %10 dışkı içeren tampon çözeltiden elde edildiği, ancak yöntemin yayınlaştırılabilmesi ve pratikte kullanılabilmesi için bu konuda klasik sindirim değerleri bilinen çok sayıda yem maddeleri ile daha fazla araştırmanın yapılması gerektiği kanaatine varılmıştır.Anahtar Kelimeler: Ruminant, Sindirim, At, Dışkı, İn vitro.

This study was carried out to investigate the precision of buffered different amount of horse faecal suspensions (HFS) as the inoculums in the in vitro digestibilities of barley straw (BS), lentil straw (LS), wheat silage (WS), corn silage (CS), and alfalfa hay (AH) and their comparison with in vivo apparent digestibility technique. Experimental roughages were incubated with 10, 15, 20, 25 and 30% of fresh horse faeces ( 100, 150, 200, 250 and 300 g/ per liter of buffer solution, respectively) including inoculant for 72 h, then 0.1 N HCl including 0.4% pepsin solution were added for additional 48 h incubations. Results from this study indicate that 10% HFT has the highest potential to be used for predicting in vivo DM digestibility of roughages due to having higher correlation coefficient (r=0.90) and R2 (0.91) and lower RSD (3.79) with equation Y=0.699 (±0.0717)x + 15.52 (±4.02). In contrast, 20% HFS has the lowest potential to be used for predicting in vivo DM digestibility of roughages due to having lowest correlation coefficient (r=0.77) and R2 (0.60) and highest RSD (5.56) with equation Y=0.549 (±0.0965)x + 26.34 (±4.98).According to result of this study, 10% HFS has the high potential to determining in vitro dry matter digestibilities of roughages using regression equation obtained from in vivo values. However, more research with wide range of feedstuffs is required to modify HTS to get better regression equation and usage in practical field.Keywords: Ruminat, Digestibility ,Horse, Faeces, In vitro.