Kampüs atıksularının yapay sulakalanlarla arıtımı

Abstract

Bu çalışma; kampüs atıksularının yapay sulakalanlarla arıtılabilirliğini araştırmak ve ideal yapay sulakalan tipini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla, Harran Üniversitesi Osmanbey Kampüsüne, serbest yüzey akışlı ve yüzeyaltı akışlı iki adet, laboratuar ölçekli yapay sulakalan sistemi inşa edilmiştir. Sistemler, Ekim 2007 ile Temmuz 2008 arasında kalan 10 aylık süre zarfında işletilmiştir. Her iki sisteme de, Güneydoğu Anadolu Bölgesine adapte olmuş Phragmites australis bitkisi ekilmiştir. Yüzeyaltı akışlı yapay sulakalan sisteminde, dolgu malzemesi olarak, piyasadan kolaylıkla temin edilebilecek nehir çakılı kullanılmıştır. Reaktörler sürekli olarak sentetik atıksu ile beslenmiştir. İşletim süresi boyunca sistemlere, farklı hidrolik ve organik yüklemeler yapılmış olup, sitemlerin BOİ, KOİ, TP ve TN giderim verimleri saptanmıştır. Yüzeyaltı akışlı yapay sulakalan sisteminde; % 40.8 & % 98 BOİ, % 47.1 & % 96.1 KOİ, % 0 & % 44.7 TP ve % 19.3 & % 42.6 TN giderimi sağlanmıştır. Serbest yüzey akışlı yapay sulakalan sisteminde ise; % 62.5 & % 98.4 BOİ, % 0 & % 92.7 KOİ, % 0 & % 31 TP ve % 35.1 & % 46 TN giderim verimleri elde edilmiştir. Her iki sistemin de, şok yüklemelere karşı toleranslı olduğu saptanmıştır. Yüzeyaltı akışlı sistemin çıkış suları kirletici konsantrasyonları, deşarj standartlarının altında kalmıştır. Serbest yüzey akışlı sistemde ise, yüksek derişimlere ulaşan alg nedeniyle, KOİ konsantrasyonları, bahar aylarında deşarj standardının oldukça üzerine çıkmıştır. İşletim süresince, yüksek salınımlar göstermeyen ve ideal arıtım verimi sağlanan yüzeyaltı akışlı yapay sulakalan sisteminin, kampüs atıksularının arıtımı için daha uygun olduğu sonucuna varılmıştır.

This study is conducted in order to determine the treatability of campus wastewaters by wetlands and specify the type of ideal wetlands. For this aim, one surface flow and one subsurface flow, total two lab scale wetlands were constructed in Harran University, Osmanbey Campus. These systems were observed for a 10 month period (between October 2007 - July 2008). In both systems, Phragmites australis plant which is adapted to South East Region of Turkey was cultivated. In subsurface flow constructed wetland system, river gravel which is easy to find, was used for filling material. Reactors always feed by synthetic wastewater. During the observation period of the two systems, different hydraulic and organic loadings were applied and BOD, COD, TP, and TN removing efficiencies of systems were determined. In subsurface flow constructed wetland systems % 40,8 & %98 BOD, % 47.1 & % 96.1 COD, % 0 & % 44.7 TP and % 19.3 & % 42.6 TN removing efficiency was recorded. On the other hand, in surface flow constructed wetland system, % 62.5 & % 98.4 BOD, % 0 & % 92.7 COD, % 0 & % 31 TP and % 35.1 & % 46 TN removing efficiency was recorded. The data states that both systems have tolerance against shock loading rates. It was also determined that pollutant concentrations in effluents of subsurface flow constructed wetland system are under discharge limit values. But in surface flow systems, in spring months, COD concentrations extremely exceeded the discharge limit values due to high concentrations of algae. It was determined that during the observed period, subsurface flow constructed wetland system is more suitable because of the facts that it didn?t show high fluctuations and provided ideal removing efficiency.