Şanlıurfa ilinde buğdayda yer aletleri ile süne mücadelesinde uygulama parametrelerinin belirlenmesi ve kalıntı yeterlilik değerlerinin saptanması

Abstract

Bu çalışma, süne zararlısının yoğun olduğu Şanlıurfa ilinin Viranşehir, Siverek ve Hilvan ilçelerine bağlı köylerde yapılmıştır. Buğday alanlarının büyük olması, arazinin topografik durumu ve süne zararlısının çok kısa sürede ürüne zarar yapmasından dolayı uçakla mücadele oldukça büyük önem kazanmıştır. Ancak, dünyadaki gelişmeler paralelinde tarım uçağı ile ilaçlamada karşılaşılan sorunlar nedeniyle özellikle çevre kirliliğine etkili olmasından dolayı uçakla ilaçlama 2006 yılından itibaren yasaklanmış ve ülkemizde süne ilaçlamalarının çiftçiler tarafından yer aletleri ile yapılması kararı alınmıştır. Özellikle 2006 yılına kadar ilaçlamaların uçakla devlet eli ile Tarım İl ve İlçe Müdürlükleri Bitki Koruma Şubeleri tarafından kontrol ve takibinin yapılmasından dolayı çiftçilerimizin bu konudaki bilgi birikimi ve tecrübesi yetersiz kalmıştır. Bu nedenle çiftçilerimizin süne ilaçlamalarında uygulama parametrelerine ne şekilde uyup uymadığı ve uygulamaları doğru olarak yapıp yapmadığı konusu belirsizliğini korumuştur. Bu çalışma ile, bölge için yeni olan yer aletleriyle süne mücadelesi anket çalışması ve tarla denemeleri ile ayrıntılı olarak incelenerek süne ilaçlamasında karşılaşılan sorunlar saptanmıştır. Anket çalışması ile süne ilaçlamasında kullanılan pülverizatörlerin durumları ve teknik donanımları tespit edilmiştir. Tarla denemeleri ile çiftçilerin süne ilaçlamasında birim alana düşen damla sayısı, damla çapı, bağıl tutunma oranları, kalibrasyon hata oranları ve süneye karşı biyolojik başarı düzeyi saptanmıştır. İlaçlama yüksekliğinin ideale yakın olduğu tarla denemelerinin % 53.34'ünde buğdayın başak seviyesinde birim alana biyolojik etkinlik açısından yeterli olan 50 adet/cm2 ve üzeri damla düştüğü saptanmıştır. Tarla denemelerinde 4 farklı noktada başak, orta, alt ve toprak seviyelerinde birim yüzeye düşen minimum ve maksimum damla sayıları her seviye için sırası ile 14.95?189.60, 10.02?134.86, 6.47?89.43 ve 11.21?110.49 adet/cm2 olarak bulunmuştur. Birim yüzeye düşen minimum ve maksimum kalıntı miktarı aynı seviyelerde sırası ile 0.37?1.84, 0.23?1.21, 0.23?0.76 ve 0.25?0.94 µg/cm2 olarak tespit edilmiştir. Birim yüzeye düşen damla sayısı ve kalıntı miktarları 4 farklı seviyede de oldukça geniş bir aralıkta saptanmıştır. Anket yapılan işletmelerde 22 pülverizatörde püskürtme çubuğu sabit olduğundan ilaçlama yüksekliği teknik açıdan yetersiz kalmıştır. Ayrıca, bazı çiftçilerin düşük ilaçlama yüksekliğinin ilaçlama açısından daha iyi olduğunu ifade etmişlerdir. İşletmelerde sünede ilaçlama öncesi meteorolojik verileri ölçen herhangi bir ölçüm cihazı kullanılmadığı saptanmıştır. Yine genelde çiftçilerin meteorolojik verilerden rüzgar hızı, bağıl nem ve sıcaklık değerlerinin ne için önemli olduklarını bilmedikleri anket çalışması ile saptanmıştır. Süne ilaçlamalarının genelde sabahın erken saatlerinde ve öğleden sonra günün geç saatlerinde yapıldığı saptanmıştır.

This study has been performed in the villages located within the towns of Siverek,Viransehir and Hilvan in Sanlıurfa city where sunnpest damage is commonly applied. The use of planes in struggling with sunnpest have became important because the wheat fields cover large areas and sunnpest damages the crop production in a very short time period and also because of the existing topographycal conditions. On the other hand, as paralel to developments in the world, chemical use against to sunnpest has been banned since 2006 due to the problems faced, i.e. negative impacts on environment, when using agricultural plane. The use of manual equipments for chemical application against sunnpest was therefore decided in Turkey. Untill 2006, monitorization and protection were carried out by plant protection agencies of agriculture ministry located in the city or towns, as a result, practical knowlodge and experiences of farmers on this matter had been unsufficient. The questions such as how much the farmers pay attention to application parameters when performing sunnpest spraying and whether they perform the applications conveniently remained unclear. With this study, the problems faced during sunnpest spraying have been determined via the survey using the equipments which are new for the region and the field studies for detailed investigations of them. In the survey study, technical backrounds and status of sprayer were determined. In the fields experiments, however, parameters such as number of droplets per square centimeter, drop diameter, attachment rates, calibration error rates and the success of biological protection against to sunnpest were determined. Overall fields experiments showed that in 53.34 % of the field experiements,chemical uses were closer to optimum levels and the number of drops per square centimeter were 50 and higher, which is accepted to enough in terms of biological efficiency per area. In the field experiments, maximum and minimum droplet numbers per square centimeter determined for head, and mid, sub and soil levels ranged from 14.95 to 189.60, 10.02 to 134.86, 6.47 to 89.43 and 11.21 to 110.49, respectively. At the same levels, maximum and minimum residue amount per square centimeter were between 0.37 to 1.84, 0.23 to 1.21, 0.23 to 0.76 and 0.25 to 0.94 µg, respectivelly. The number of droplets and the residue amount per unit surface determined a wide range in four level. In 22 sprayers in the farms where surveys were performed, the height of pesticide spraying fell short technically since spray boom was constant. In addition, some farmers stated that low spraying height was better in terms of spraying. It was determined that no producer had used any equipment measuring meterological data prior to spraying. With survey study, it was also determined that the farmers had not known why data on wind speed, relative humudity and temperature are significant. Finally, sunnpest spraying was determined to be performed either early morning or afternoon times by the farmers.