Osteomiyelitli hastalarda oksidan ve antioksidan kapasitelerin değerlendirilmesi

Abstract

Osteomiyelit; bir mikroorganizmanın infeksiyöz ve inflamatuar süreçler ile kemik dokuda hasar yaratması sonucu ortaya çıkan ilerleyici karakterde bir hastalıktır. Vücudun başka yerindeki bir enfeksiyon odağından kaynaklanan bakteriyeminin neden olduğu yayılım yoluyla, komşuluğundaki yumuşak doku veya eklem enfeksiyonu ile ya da delici bir travma veya cerrahi sonrası mikroorganizmanın direk bulaşması gibi çeşitli yollarla oluşabilir. Ağrı, şişlik, ısı artışı, eklem hareket kısıtlılığı gibi klinik bulguları olan hastada; kemikten püy aspire edilmesi ve/veya kemik ya da kan kültüründe üreme olması ve/veya radyolojik bulguların olması ile tanı konulabilmektedir. Osteomiyelitin patogenezinde serbest oksijen radikallerinin rolü olabileceği düşünülmektedir.Bu çalışmada osteomiyelit tanısı alan 30 hastadan alınan kan örneklerinde total oksidan ve total antioksidan seviyelerin değerlendirilmesi amaçlandı.Çalışma, Ocak 2008 ile Eylül 2010 tarihleri arasında Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniğinde yapıldı. Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji ile Ortopedi ve Travmatoloji Kliniklerinde ayaktan ve/veya yatarak osteomiyelit tanısı alan 30 hasta ve osteomiyeliti olmayan 30 sağlıklı gönüllü çalışmaya alındı. Hastaların ve konrol grubunun TAS (Total antioksidan seviye) ve TOS (Total oksidan seviye) düzeyleri tam otomatik kolorimetrik yöntemle çalışıldı. TOS/TAS oranı hesaplanarak oksidatif stres indeksi (OSI) bulundu. Hastaların TAS, TOS ve OSI düzeyleri sağlıklı kişilerin sonuçları ile kıyaslandı.Çalışmaya alınan 30 osteomiyelit olgusunun 20'si (%67.7) erkek idi. Hasta ve kontrol grubunda yaş ortalaması sırasıyla 31.9 ± 15.2 (15-65) yıl ve 31.4 ± 15.3 (15-65) yıl; beden kitle indeksi (BKİ) ortalaması 24.3 ± 4.5 kg/m2 ve 25.7 ± 3.4 kg/m2 olarak hesaplandı. Çalışma grupları yaş, cinsiyet, BKİ ortalaması açısından karşılaştırıldığında istatistiksel olarak fark olmadığı görüldü (hepsi için p>0.05).Osteomiyelitli hastaların ve kontrol grubunun TAS, TOS ve OSİ düzeylerinin birbirinden farklı olduğu görüldü. TOS ve OSİ düzeyleri osteomiyelitli hastalarda yüksek, kontrol grubunda ise düşük olduğu bulundu (p=0.001). TAS düzeyi osteomiyelitli hasta grubunda düşük, kontrol grubunda yüksek olduğu bulundu (p=0.024).Çalışma sonuçları osteomiyelitli hastaların şiddetli oksidatif strese maruz kaldıklarını, TAS, TOS ve OSI seviye ölçümlerinin bu hastaların takibinde kullanılabilecek biyokimyasal parametreler olduğunu ve ayrıca tedaviye destekleyici olarak antioksidanların eklenmesi ile gelişme sağlanabileceğini düşündürmektedir. Ancak bu sonucu teyit edebilmek için daha geniş populasyonlarla daha kapsamlı yapılacak çalışmalara gerek vardır.Anahtar kelimeler: Osteomiyelit, TAS, TOS, OSI

Osteomyelitis is a progressive disorder and results in bone destruction due to the infectious and inflammatory processes caused by a microorganism. Microorganisms may infect bone through the several ways: 1. With the bloodstream from another infection focus to the bone during bacteriemia, 2. From an infection in an adjacent soft tissue or adjacent joint, and/ or 3. Direct invasion due to a penetrating trauma or surgery. It is diagnosed by the clinical symptoms including pain, swelling and warmth in the infected area, restriction of joint movement; from bone aspiration; and/or positive bone or blood culture; and/or radiological findings. It is suggested that free oxygen radicals may have a part in the osteomyelitis pathogenesis.The purpose of this study is to evaluate the total antioxidant and total oxidatant levels in the blood samples from 30 patients with osteomyelitis.The study was conducted in Harran University, Faculty of Medicine, Department of Infectious Diseases and Clinical Microbiology during January 2008 - September 2010. Thirty out- and/or in-patients with osteomyelitis in the Departments of Infectious Diseases and Clinical Microbiology and Orthopedic and Traumatology and thirty volunteers without osteomyelitis were included in the study. TAS (Total antioxidant level) and TOS (Total oxidant level) levels of the patients and the healthy volunteers were evaluated by fully automatic colorimetric method. Oxidative stress index (OSI) was identified by the estimation of TOS/TAS ratio. The pre-treatment levels of TAS, TOS and oxidative stress index (OSI) of the patients were compared with those of the healthy volunteers.Of 30 osteomyelitis cases, 20 patients (67.7%) were male. The mean of age was estimated as 31.9 ± 15.2 (15-65) years and 31.4 ± 15.3 (15-65) years, respectively in the patient and control groups. The mean of body mass index (BMI) was estimated as 24.3 ± 4.5 kg/m2 and 25.7 ± 3.4 kg/m2 respectively. No statistically significant differences were found in terms of age, gender and mean of body mass index (BMI) between the study groups. (p>0.05).It was observed that the levels of TAS, TOS and OSI of the patients and control groups were different. It was found that TOS and OSI levels were higher in the osteomyelitis patients than those in the control group. (p=0.001). TAS levels were lower in the osteomyelitis patients that those in the control group (p=0.024).The results of the study implicated that the patients with osteomyelitis were exposed to a severe oxidative stress and the estimation of TAS, TOS and OSI levels may be used as biochemical parameters to follow up these patients, and also that a supportive treatment with antioxidants may improve osteomyelitis therapy. However, more comprehensive studies with larger populations should be conducted to confirm this result.Key words: Osteomyelitis, TAS, TOS, OSI