Alt ekstremitede iskemi-reperfüzyon oluşturulan ratlarda Deksmedetomidin ve Thymoquinone`in böbrek üzerine etkilerinin karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Bu çalışmada alt ekstremite iskemi reperfüzyon hasarı oluşturulan ratlarda Deksmedetomidin ve Thymoquinone?in böbrek üzerine etkilerini karşılaştırılması amaçlandı. Materyal ve Metod: Çalışmaya, Wistar albino cinsi 50 rat dahil edildi. Ratlar; Sham (n=10), Kontrol (n=10), Thymoquinone (TQ 20 mg/kg, n=10) Deksmetedomidin (Dex 25 mcg/kg, n=10) ve Deksmedetomidin-Thymoquinone (Dex-TQ 20 mg/kg Thymoquinone ve 25 mcg/kg Deksmetedomidin n:10) gruplarına ayrıldı. Ratlara anestezi verildikten sonra sol alt ekstremiteye 4 saat iskemi ve sonrasında 2 saat reperfüzyon uygulandı Thymoquinone ve Deksmedetomidin iskemi ardından reperfüzyondan 5 dakika önce intraperitoneal olarak uygulandı. Sham grubuna İskemi/Reperfüzyon uygulanmadı. Kontrol grubuna ise İskemi/reperfüzyon uygulandı, serum fizyolojik intraperitoneal verildi. Çalışma bitiminde bütün ratlar sakrifiye edildi ve ratlardan kan ve böbrek numuneleri alınarak histopatolojik değerlendirme yapıldı; Total Antioksidan Seviye (TAS), Total Oksidatif Stres (TOS) ve Oksidatif Stres İndeksi (OSİ) değerleri incelendi.Bulgular: TAS en düşük Kontrol grubunda (0.07±0.01 mmolTroloksEqv/L) en yüksek Sham grubunda (0.33±0.07 mmolTroloksEqv/L) saptandı (p<0.05). TQ, Dex, Dex-TQ gruplarının TAS değerleri Sham Grubundan anlamlı düşük (p<0.05), Kontrol grubundan ise anlamlı şekilde yüksek bulundu (p<0.05). TQ, Dex, Dex-TQ grupları arasında TAS açısından anlamlı fark saptanmadı (p>0.05). TOS en düşük Sham grubunda (18.68±3.41xiµmolH2O2Eqv/L) en yüksek Kontrol grubunda (36.97±6.26 µmolH2O2Eqv/L) saptandı(p<0.05). TQ, Dex, Dex-TQ gruplarının TOS değerleri Kontrol grubundan anlamlı düşük(p<0.05), Sham grubundan ise anlamlı şekilde yüksek bulundu (p<0.05). TQ, Dex, Dex-TQGrupları arasında TOS açısından anlamlı fark saptanmadı (p>0.05). OSİ en düşük Sham grubunda (5.92±1.89 AU) en yüksek Kontrol grubunda (54.84±20.67 AU) tespit edildi(p<0.05). TQ, Dex, Dex-TQ gruplarının OSİ değerleri Kontrol grubundan anlamlı düşük(p<0.05), Sham grubundan ise anlamlı şekilde yüksek bulundu (p<0.05). TQ, Dex, Dex-TQGrupları arasında OSİ açısından anlamlı fark saptanmadı (p>0.05). Böbreklerin Histopatolojik değerlendirmesinde en düşük hasar Sham grubunda en yüksek ise Kontrol grubunda görüldü. Sham, TQ, Dex, Dex-TQ grupları arasında anlamlı fark saptanmazken (p>0.05); bu gruplar Kontrol grubuyla karşılaştırıldığında histopatolojik hasar skoru Kontrol grubuna göre anlamlı olarak düşük tespit edildi (p<0.05). Sonuç: Alt ekstremite iskemi-reperfüzyonunda oksidatif stres nedeniyle uzak organlarda belirgin histopatolojik değişiklikler ortaya çıkar. Thymoquinone ve Deksmetedomidin, böbrekler üzerinde iskemi-reperfüzyon hasarının önlenmesinde koruyucu etkiye sahiptirler. Anahtar Kelimeler: İskemi, Reperfüzyon, Oksidatif Stres, Deksmedetomidin, Thymoquinone

Background: In this study it is aimed to compare the effects of Dexmedetomidine and Thymoquinone on kidney at hind limb ischemia/reperfusion injury generated ratsMaterials and Methods : Fifty Wistar albino rats were included to the study. Rats were divided into groups as Sham (n=10), Control (n=10), Thymoquinone (TQ 20 mg/kg, n=10) Dexmetedomidine (Dex 25 mcg/kg, n=10) and Dexmedetomidine-Thymoquinone (Dex-TQ 20 mg/kg Thymoquinone + 25 mcg/kg Deksmetedomidin n=10). After anesthesia was given to the rats, ischemia was performed to left hind limb for 4 hours and then 2 hours reperfusion applied. Thymoquinone and Dexmetedomidine were administered intraperitoneally after the end of 4 hours ischemia and 5 minutes before start of reperfusion.Ischemia-reperfusion was not performed to the sham group. In Control Group ischemiareperfusion was performed and saline was administered intraperitoneally. At the end of study all rats were sacrificed. Blood and kidney samples were taken to evaluate Total AntioxidantStatus (TAS), Total Oxidant Status (TOS) Oxidative Stress Index (OSI) values and histopathological examination.Results: When TAS values were measured; the highest values found in Sham Group (0.33±0.07 mmolTroloksEqv/L) and the lowest values found in the Control Group (0.07±0.01mmolTroloksEqv/L) significantly (p<0.05 for all). TAS values of TQ, Dex, Dex-TQ groupswere significantly lower (p<0.05 for all) than those of Sham Group and significantly higher than those of Control Group (p<0.05). There was no statistically significant difference between TQ, Dex, Dex-TQ groups regarding to TAS values (p>0.05). TOS values were