Diyabetik maküler ödem olgularında intravitreal ranibizumab tedavi etkinliğinin heidelberg HRA-OCT cihazı progresyon analizi ile değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada diyabetik maküler ödem (DMÖ) olgularında intravitreal ranibizumab tedavi etkinliğinin Heidelberg HRA Optik Koherens Tomografi (OKT) cihazı progresyon analizi ile değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Göz Hastalıkları Anabilim dalında Kasım 2015 – Kasım 2016 tarihleri arasında DMÖ tanısıyla takipleri bulunan ve tedavi için intravitreal 0,5 mg/0,05 ml ranibizumab (Lucentis; Genentech Inc, South San Francisco, CA, US) enjeksiyonu uygulanmış hastalar retrospektif olarak değerlendirildi. Fundus floresein anjiografide (FFA) makülada sızıntısı ve OKT'de santral fovea kalınlığın (SFK) 250µm üzerinde maküler ödem saptanan ve intravitreal ranibizumab enjeksiyonu uygulanan hastalar çalışmaya dahil edildi. Hastaların enjeksiyondan sonraki 1. ay, 3.ay ve 6. ay kontrollerinde görme keskinliği (GK) ve OKT progresyon analizi ile maküla ödemleri değerlendirildi. İlk 3 aylık tedavi sonrasında SFK ölçümü 250µm üzerinde olan hastalara tekrar enjeksiyon uygulanmıştı.Bulgular: Çalışmaya 52 hastanın 71 gözü dahil edildi. Hastaların yaş ortalaması 56,9 ± 8,9 yıl (27-74 yıl) idi. Hastaların ranibizumab enjeksiyon öncesi GK ortalaması 0,64±0,43 LogMar (logarithm of the minimum angle of resolution) iken, enjeksiyon sonrası 1.ay 0,58±0,39 LogMar, 3.ay 0,55±0,38 LogMar ve 6.ay 0,54±0,36 LogMar olarak bulundu. Enjeksiyon sonrası 1. ayda GK'ndeki artış istatiksel olarak anlamlı değildi (p=0,22) fakat enjeksiyon sonrası 3. ay ve 6. aydaki GK'lerindeki artış ise istatiksel olarak anlamlı bulundu (sırasıyla p=0,043 ve p=0,027). santral foveal kalınlıklar değerlendirildiğinde enjeksiyon öncesi SFK ortalaması 544,7 ± 181,1µm iken enjeksiyon sonrası 1. ay SFK 422,3 ± 183,3µm, 3.ay SFK 337,8 ± 145,3µm ve 6. ay SFK 295,0 ± 91,2µm olarak izlendi. Enjeksiyon sonrası tüm kontrollerdeki SFK değeri enjeksiyon öncesi değere göre istatiksel olarak anlamlı şekilde daha az olduğu izlendi (tüm kontroller için p<0,001). Hiçbir hastada enjeksiyon ile ilişkili önemli komplikasyonla karşılaşılmadı.Sonuçlar: Diyabetik maküler ödem tedavisinde intravitreal ranibizumab enjeksiyonunun GK'de artış ve Heidelberg HRA OKT progresyon analizine göre SFK'da azalma sağladığı görüldü.Anahtar Kelimeler: Diyabetik maküler ödem, ranibizumab, Optik Koherens Tomografi, progresyon analizi

Aim: The purpose of the study was to evaluate the efficacy of intravitreal ranibizumab treatment with progression analysis program of Heidelberg HRA-OCT device in diabetic macular edema (DME) patients.Materials and Methods: Patients who received intravitreal injections of ranibizumab (Lucentis; Genentech Inc, South San Francisco, CA, US) 0.5 mg / 0.05 ml for treatment with DME between November 2015 and November 2016 were reviewed retrospectively. Intravitreal injection of ranibizumab was performed in patients with macular edema which was demonstrated in Fundus fluorescein angiography (FFA) and central foveal thickness (CFT) was measured to be more than above 250μm in OCT. Patients were examined before and 1 month, 3 months and 6 months after ranibizumab injection. Visual acuity (VA) and CFT were measured by OCT progression analysis. After first 3 month re-injection was considered for patient with a CFT measurement above 250μm.Results: This study included 71 eyes of 52 patients. The mean age of the patients was 56.9 ± 8.9 years (27-74 years). The mean pre-injection VA of the patients was 0,64 ± 0,43 Log Mar (logarithm of the minimum angle of resolution), while the post-injection at 1st month was 0,58 ± 0,39 Log Mar, at 3rd month 0,55 ± 0,38 Log Mar and at 6th month was 0.54 ± 0.36 Log Mar. The improvement of VA at 1st month post-injection was not statistically significant (p = 0,22). However, VA improvements at 3rd month and 6th month were statistically significant (p=0,043 ve p=0,027 respectively). The mean pre-injection CFT was 544.7 ± 181.1μm, the mean post-injection CFT at 1st month was 422.3 ± 183.3μm, at 3rd month was 337.8 ± 145.3μm and at 6th month was 295.0 ± 91 ,2 μm. All of the post-injection CFT values were decreased significantly as compared to pre-injection CFT value (p<0,001 for all post-injection controls). No significant injection related complication was encountered in patients.Conclusion: In the treatment of DME, intravitreal ranibizumab injection significantly increased VA and decreased CFT in Heidelberg HRA-OCT progression analysis.Key words: Diabetic macular edema, ranibizumab, Optical Coherence Tomography, progression analysis.