Örgütsel adalet algısı ve tükenmişlik sendromunun örgütsel sessizlik üzerindeki etkisi emniyet mensupları üzerinde bir araştırma

Abstract

Örgüt yapılarında; adalet algısı, tükenmişlik sendromu ve örgütsel sessizlik önemli inceleme alanlarını oluşturmaktadır. Örgütsel sessizlik, ülkemizde yapılan yeni araştırma konularındandır. Örgütsel sessizlik; bir örgüte mensup olan kişilerin örgüt faaliyetlerinin iyileştirilmesine, aksaklıkların ortaya çıkarılmasına, yeni süreç/ürün/hizmetlerin oluşturulmasına olanak sağlayacak olan düşünce, fikir ve önerilerini dile getirmemeleri olarak ortaya çıkan bir örgütsel davranış olgusudur. Örgütsel sessizlik, örgütsel değişimin ve gelişmenin önündeki çok boyutlu bir engel olarak görülmektedir.Örgütlerde adalet, ortaya çıkan ödül ve cezaların nasıl yönetileceğine, dağıtılacağına dair kurallar ve sosyal normlardır. Bu kurallar ve sosyal normlar ise ödül ve cezaların nasıl dağıtılacağını, bazı dağıtım kararlarının nasıl alındığını gösteren işleme ve kişilerarası uygulamalara ilişkin kurallar ve normlardır.Tükenmişlik; özellikle insanlarla yoğun iletişim gerektiren meslek gruplarında çalışanlarda görülen, mesleğin doğası gereği yaşanan stresle başa çıkamama sonucunda gözlenen fizyolojik ve duygusal alanlarda hissedilen tükenme hissiyle kendini ortaya koyan bir durumdur.Bu çalışma Emniyet mensuplarında örgütsel adalet ve tükenmişliğin örgütsel sessizlik üzerindeki etkisine yönelik bir tespit çalışmasıdır. Çalışma dört bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde örgütsel adalet algısı, ikinci bölümde tükenmişlik, üçüncü bölümde örgütsel sessizlik ve dördüncü bölümde örgütsel adalet algısı, tükenmişlik ve örgütsel sessizlik arasındaki ilişki ile ilgili literatür taraması yapılmış ve elde edilen verilerin istatistikî analizi sonucunda ortaya çıkan bulgular yorumlanmıştır. Sonuç bölümünde gelecekte bu konuda yapılacak çalışmalara önerilerde bulunulmuştur.Araştırma Ankara ili Sincan İlçe Emniyet Müdürlüğü bünyesinde çalışan Emniyet Mensuplarına yapılmış ve 150 adet ankete cevap alınmıştır. Anket verileri SPSS 13 istatistiksel analiz programı ile değerlendirilmiştir.

Perception of justice, burnout syndrome and organizational silence are important study areas in organizational structures. Organizational silence, a new study area in Turkey, is the phenomenon of organizational behavior which improves the organizational facilities of staff, identifies organizational disruptions and allows to thoughts, ideas and suggestions for new products/processes/services. Organizational silence is considered as a multidimensional barrier to organizational change and development. Organizational justice is a body of rules and social norms that define how the rewards and punishments are managed and distributed. This rules and social norms define how the rewards and punishments are distributed and they show how some decisions are taken on specific processes and interpersonal issues. Burnout is a phenomenon that is observed especially with people working in professions that require intense communication. As a result of inability to cope with stress associated with the profession, burnout manifests itself with a sense of exhaustion in physiological and emotional resources. The aim of this study is to identify the impacts of organizational justice and burnout on organizational silence in police department staff. This study consists of four chapters. A literature review of organizational perception of justice in the first chapter, burnout syndrome in the second chapter, organizational silence in the third chapter, and the relationship between organizational perception of justice, burnout syndrome and organizational silence in the fourth chapter was carried out and the findings were evaluated through statistical analyses. Suggestions for prospective research in this area were given in conclusion chapter.This study was carried out in the Police Department of Sincan, Ankara. 150 police staff answered the survey. The data were analyzed by SPSS 13 statistical analysis program.