Yenidoğan dönemi cerrahi olguların retrospektif değerlendirilmesi

Abstract

Giriş ve Amaç: Yenidoğan döneminde cerrahi olgularının tanınması genellikle zorolmamakla birlikte, erken tanı, cerrahi tedavi ve postoperatif bakım ile mortalite ve morbiditeönlenebilmektedir. Hastaların demografik ve klinik özellikleri bir arada değerlendirildiğinde gelişenpostoperatif komplikasyonlara yaklaşım ve akılcı antibiyotik seçimi hastalardaki olası morbiditehatta mortalite etkileyebilir. Bu çalışmamızda; Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde,cerrahi girişim uygulanmış ve yenidoğan yoğun bakım ünitesi'nde (YYBÜ) yatmış bebeklerinretrospektif olarak incelenmesi, eşlik eden diğer sistem ve organ anomalilerinin, operasyona yönelikbilgilerinin, postoperatif gelişen komplikasyonların, sağ kalım oranlarının ve prognoza etki edenfaktörlerin değerlendirilmesi amaçlandı.Gereç ve Yöntem: Hasta grubumuz; Harran Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı veHastalıkları Anabilim Dalı, Yenidoğan Yoğunbakım Ünitesi'nde takip edilen 89 hastadanoluşmaktadır. Cerrahi girişim gerektiren konjenital kalp hastalığı olan olgular ve postoperatiftakipleri diğer kliniklerde tamamlanan olgular çalışmaya alınmadı. Olguların demografik özellikleri(doğum haftası, doğum kilosu, cinsiyetleri, kaçıncı günde başvurduğu), tanıları, operasyon zamanıve postoperatif komplikasyonları kaydedildi.Bulgular: Hastalarımızın %60,7'si erkek, %39,3'ü kızdı. %23,6'sı normal vajinal yolla(NVYD), %76,4'ü sezaryen (C/S) ile doğmuştu. %96,6'sı tekiz, %3,4'ü ikiz doğumdu. Hastalarınsadece %3,6'sında antenatal tanı vardı. Bebeklerin doğum ağırlıkları; 2648,93±711,306 gr, doğumhaftaları 36,17±3,395 hafta ve anne yaşları ortalamaları 28,93±6,716 yıl idi. Bebeklerin APGARskorlarının ortalaması; 6,62±0,731 ve yatış sürelerinin ortalaması 28,91±23,536 gündü. Bebeklerin%55,1'i solunum desteğine ihtiyaç duymuştu. Bebeklerin entübasyon durumları incelendiğinde%48,3'ünün entübe edildiği ve entübasyon sürelerinin 4,17±10,257 gün, NCPAP sürelerinin ise1,57±4,261 gün olduğu saptandı. Bebeklerin cerrahi tanıları incelendiğinde; %28,1'inin anal atrezi,%13,5'inin jejunal/ileal atrezi, %14,6'sının duodenal atrezi, %20,2'sinin özefagus atrezisi,VIII%11,2'sinin diafragma hernisi, %3,4'ünün nekrotizan enterokolit'e bağlı perforasyon, %7,9'ununomfalosel, %2,2'sinin de gastroşizim olduğu saptandı.Takip edilen hastaların %30.3'ünde postoperatif komplikasyon gelişti. Postoperatifkomplikasyon gelişen hastaların %62,9'u sepsis–klinik sepsis, %34,8'i beslenme intoleransı,%6,7'si pnömotoraks, %2,2'si pnömoni, %4,5'i restenoz nedeniyle takip edildi.Tüm hastaların %55,8'i hayatını kaybetmişti. Mortalite görülen hasta gruplarının cerrahitanıları incelendiğinde; %8,7sinin anal atrezi, %8,7'sinin gastroşizm, %13,0'ünün duodenal atrezi,%17,4'ünün omfalosel, %17,4'ünün jejuno/ileal atrezi, %21,7'sinin diafragma hernisi olduğugörüldü. NEK'e bağlı perforasyon sonucu ölüm saptanmadı.Bebeklerde mortalite operasyon sonrası ortalama 6,55±16,806 günde gerçekleşmişti. Tamenteral beslenmeye geçiş süreleri ortalama 14,82±15,997 gündü.Hastalar; doğum ağırlığı, doğum haftası, operasyon günü, entübasyon süresi (gün), tamenterale geçiş süresi, operasyon sonrası mortalite (gün) bulgularına göre puanlandırıldı. Bupuanlama sonuçlarının mortalite üzerine etkili olup olmadıkları değerlendirildi.Bebeklerin doğum ağırlıkları ile mortaliteleri arasındaki ilişki incelendiğinde doğumağırlığı düşük olan bebeklerde mortalitenin anlamlı derecede yüksek olduğu görüldü.Bebeklerin doğum haftaları ile mortaliteleri arasındaki ilişki incelendiğinde doğum haftasıdaha küçük olan bebeklerde mortalitenin anlamlı derecede yüksek olduğu görüldü.Bebeklerin opere edildikleri gün ile mortaliteleri arasındaki ilişki incelendiğinde opereedildikleri gün ilerledikçe bebeklerde mortalitenin anlamlı derecede yüksek olduğu görüldü.Bebeklerin entübasyon süreleri ile mortaliteleri arasındaki ilişki incelendiğinde entübasyonsüresinin uzaması ile orantılı olarak bebeklerde mortalitenin anlamlı derecede yüksek olduğugörüldü.IXBebeklerin tam enteral beslenmeye geçiş süresi ile mortaliteleri arasındaki ilişkiincelendiğinde tam enteral beslenmeye geçiş süresi uzadıkça bebeklerde mortalitenin anlamlıderecede yüksek olduğu görüldü.Sonuç: Hastalarımızın cerrahi tanıları incelendiğinde; %28.1'inin anal atrezi, %13.5'ininjejunal/ileal atrezi %14.6'sının duodenal atrezi, %20.2'sinin özefagus atrezisi, %11.2'sinindiafragma hernisi, %3.4'ünün nekrotizan enterokolit'e bağlı perforasyon, %7.9'unun omfalosel,%2.2'sinin de gastroşizm olduğu saptandı. %30.3'ünde postoperatif komplikasyon gelişti. %62,9oranı ile postoperatif komplikasyonlardan en sık sepsis–klinik sepsis gelişirken, %2.2 oranı ile en azpnömoni gelişti. Tüm hastaların %55,8'i hayatını kaybetmişti. Mortalite görülen hastaların cerrahitanıları incelendiğinde; %8,7 anal atrezi, %8,7 gastroşizm, %13,0 duodenal atrezi, %17,4 omfalosel,%17,4 jejuno/ileal atrezi, %21,7 diafragma hernisi, %0,0 nekrotizan enterokolit'e bağlı perforasyonolduğu görüldü.Yenidoğan cerrahisi konusunda uzmanlaşmış merkezlerin ve teknik alt yapılarınıngeliştirilmesi, hemşirelik bakım ve olanakları için sayısal ve niteliksel standart işgücününsağlanması, prenatal tanı alan olguların zaman kaybedilmeden spesifik merkezlere sevk edilmesi iledaha iyi sonuçlar alınacağı kanısındayız.Anahtar Kelimeler: Yenidoğan, cerrahi olgular

Introduction and Objective: Since it is often not difficult to recognize surgical casesduring the neonatal period, mortality and morbidity can be prevented by early diagnosis, surgicaltreatment and postoperative care. When the demographic and clinical characteristics of the patientsare evaluated together, the approach to complications developed postoperatively and rationalantibiotic selection may affect the potential morbidity or even mortality in patients. This study aimsto retrospectively investigate the infants who underwent surgical intervention and hospitalized inNeonatal Intensive Care Unit (NICU) at the Harran University Faculty of Medicine Hospital, aswell as to evaluate accompanying other system and organ anomalies, information for the operation,postoperatively developed complications, survival rates, and the factors affecting prognosis.Material and Method: The study was conducted with 89 patients followed up in theHarran University Faculty of Medicine, Department of Pediatrics, Neonatal Intensive Care Unit.Patients with congenital heart disease requiring surgical intervention and patients whose postoperativefollow-up was undertaken at other clinics were excluded. Demographic characteristics(week of birth, birth weight, gender, date of admission), diagnoses, operation times, andpostoperative complications were recorded.Results: Of our patients, 60.7% was male, 39.3% was female. Of the patients, 23.6% wasborn by normal vaginal delivery (NVD), and 76.4% by cesarean section (C/S). Of them, 96.6% wassingleton, %3.4 was a twin birth. Only 3.6% of the patients had an antenatal diagnosis. Averagebirth weights of the infants was 2648.93±711.306 g, their mean gestational age was 36.17±3.395weeks, and the mean maternal age was 28.93±6.716 years. The mean APGAR score of the infantswas 6.62±0.731, and their mean duration of hospitalization was 28.91±23.536 days. Of the infants,55.1% was found to need respiratory support. Looking at the intubation statuses of the infants,48.3% was intubated, the mean duration of intubation was 4.17±10.257 days, and the mean durationof NCPAP was 1.57±4.261 days. When surgical diagnosis of infants were examined, 28.1% hadanal atresia, 13.5% had jejunal/ileal atresia, 14.6% had duodenal atresia, 20.2% had esophagealXIatresia, 11.2% had diaphragmatic hernia, 3.4% had necrotizing enterocolitis (NEC) relatedperforation, 7.9% had omphalocele, and 2.2% had gastroschisis.Of the patients followed, 30.3% had postoperative complications. Of the patients withpostoperative complications, 62.9% was followed by sepsis-clinical sepsis, 34.8% by nutritionalintolerance, 6.7% by pneumothorax, 2.2% by pneumonia, and 4.5% by restenosis.Of all patients, 55.8% had died. When the surgical diagnoses of mortality groups wereexamined, it was observed that 8.7% had anal atresia, 8.7% had gastroschisis, 13.0% had duodenalatresia, 17.4% had omphalocele, 17.4% had jejunal/ileal atresia, and 21.7% had diaphragmatichernia. There were no deaths caused by NEC-induced perforation.Mortality in infants was 6.55±16,806 days after the operation. Transition to full enteralfeeding was 14.82±15,997 days on the average.The patients were scored according to their birth weight, week of birth, day of operation,intubation period (days), transition time to full enteral feeding, and post-operative mortality (days)findings. These results of scoring were evaluated whether they were effective on mortality.Looking at the relationship between birth weight and mortality of infants, mortality wasfound to be significantly higher in infants with low birth weight.Looking at the relationship between weight of birth and mortality of infants, mortality wassignificantly higher in infants with smaller week of gestation.When the relationship between the day of operation and mortality of infants wasconsidered, it was found that mortality was significantly higher in infants as the day of operationdelayed.Considering the relationship between the duration of intubation and mortality of infants,mortality in infants was found to be significantly higher in proportion to the length of intubationperiod.XIILooking at the relationship between the duration of the transition to full enteral feeding andmortality of infants, it was found that mortality was significantly higher in infants as the time oftransition to full enteral feeding was extended.Conclusion: Considering the surgical diagnosis of our patients, 28.1% had anal atresia,13.5% had jejunal/ileal atresia, 14.6% had duodenal atresia, 20.2% had esophageal atresia, 11.2%had diaphragmatic hernia, 3.4% had NEC-related perforation, 7.9% had omphalocele, and 2.2% hadgastroschisis. Of the patients, 30.3% had postoperative complications. The most commonpostoperative complication was sepsis-clinical sepsis by 62.9%, and the least common waspneumonia by 2.2%. Of all patients, 55.8% had died. Looking at the surgical diagnoses of mortalitygroups, it was found that 8.7% had anal atresia, 8.7% had gastroschisis, 13.0% had duodenal atresia,17.4% had omphalocele, 17.4% had jejunal/ileal atresia, 21.7% had diaphragmatic hernia, and 0.0%had necrotizing enterocolitis induced perforation.We believe better outcomes will be obtained by improving the centers specialized inneonatal surgery and their technical infrastructures, providing qualitative and quantitative standardworkforce for nursing care facilities, and by referring the prenatally diagnosed patients to thespecific centers as soon as possible.Keywords: Neonatal, surgical patients