Çocuk sağlığı ve hastalıkları kliniğinde çalışan hemşirelerin ateş ve ateş yönetimine ilişkin bilgi ve yaklaşımları

Abstract

Bu araştırma; çocuk hastalıkları kliniklerinde çalışan hemşirelerin vücut sıcaklığı ölçümü, vücut sıcaklığı verilerinin değerlendirilmesi ve değerlendirmeye yönelik uygun hemşirelik girişiminin yapılmasına ilişkin bilgi ve yaklaşımlarını belirlemek amacıyla tanmlayıcı olarak gerçekleştirilmiştir. Araştırma verileri Eylül 2013-Mayıs 2014 tarihleri arasında elde edilmiştir. Verileri toplamak amacıyla araştırmacı tarafından hazırlanan ve uzman görüşleri doğrultusunda düzenlenen anket formu, çalışmaya katılmayı kabul eden 167 hemşireye uygulanmıştır. Verilerin istatistiksel analizleri için NCSS (Number Cruncher Statistical System) 2007&PASS (Power Analysis and Sample Size) 2008 Statistical Software (Utah, USA) programı kullanılmıştır. Araştırmaya katılan hemşirelerin çalıştıkları kliniklerde %55,1 digital termometre, % 17,9 infrared (temassız), %10,2 timpanik termometre, %6,6 ısıya duyarlı film yöntemi, %6,6 monitöre bağlı termometre ve %3,6 civalı termometre kullandıkları görülmüştür. Hemşirelerin %37,7'si vücut sıcaklığı ölçümünde oral bölgeyi güvenilir bulmadığını ifade etmiştir. Ateşli (39°C üzeri) çocuklara uygulanması gereken ilk 3 girişim değerlendirildiğinde %35,9'u antipiretik verilmesi, %45,5'i ılık uygulama yapılması, %36,5'i vücut sıcaklığı kontrolünün yapılması gerektiğini ifade etmiştir. Hemşirelerin çalışma yılı arttıkça ateş ve ateş yönetimine ilişkin bilgi düzeyinin arttığı (F=2,617; p=0,043) görülmüştür. Hemşirelerin çalıştıkları kurum ile ünitede ateşli çocuğa doğru yaklaşım uygulama durumu arasında istatiksel olarak anlamlı ilişki (F=4,392; p=0,14) olduğu bulunmuştur. Özel hastanelerde ateşli çocuğa uygulanan doğru yaklaşım puanının diğer hastanelere göre daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Bunun yanında hemşirelerin çalıştıkları kurumlara göre bireysel olarak sahip oldukları ateş/ateş yönetimine ilişkin bilgi puanları arasında istatiksel fark (F=0,651; p=0,523) bulunmamıştır. Sonuç olarak hemşirelerin ateş yönetiminde bilgi ve yaklaşım durumlarının ortalamanın üzerinde olduğu ancak yeterli olmadığı, hemşirelerin yaklaşımlarını daha çok kurum politikalarının etkilediği belirlenmiştir. Bu doğrultuda hemşirelerin ateş yönetimi ve ateşli hastaya yaklaşım konusunda bilgilerini artırmak, olumlu davranışlarını güçlendirmek için eğitime gereksinim duydukları düşünülmüştür.

This descriptive study is conducted with the aim of defining the pediatric nurses' knowledge and approach towards body temperature measurement, body temperature data evaluation and the appropriate aporoaches based on the data evaluation. Research data are collected between September, 2013 and May, 2014. A questionnaire in line with the expert opinions is prepared by the researcher in order to collect data. Then, it is carried out for 167 nurses who accept to participate in this study. NCSS, PASS and Statistical Software are used for statistical analyses of the collected data. We observe that participants use digital thermometer (55,1%), infrared thermometer (17,9%), tympanic thermometer (10,2%), tempreature sensitive film administration (6,6%) and thermometer attached to monitor and mercuric thermometer (6,6%). 37,7 % of participants think that oral measurement is not trustable to take the body tempreature. When the first three attempts for febril children (above 39°C) is asked to nurses; they indicate to use antipyretics (35,9%), to apply warm-water (45,5%) and to be needed body tempreature control (36,5%) are evaluatet. It is seen that as nurses' working year increase, their knowledge level on fever and fever management improves (F=2,617; p=0,043). On the other hand, it is obtained that there is a statistically significeant correlation between nurses' working institution and department (F=4,392; p=0,14). It is also determined that in private hospitals, the score of appropriate approach is higher than the other hospitals. Furthermore, according to nurses' working institution, there is no statistical significant difference between their individual knowledge score on fever/fever management (F=0,651; p=0,523). In conclusion, it is determined that nurses' knowledge on fever management and approach towards fever is not enough even above the average, and nurses' approach is predominantly affected by the institution policy. In this direction, it is concluded that to increase nurses' knowledge on fever management and approach toward febril patient, and enhance the positive attitudes, the education is needed.