Diyabetli yaşlılarda düşme sıklığı ve ilişkili faktörlerin incelenmesi

Abstract

Araştırma, diyabetli yaşlılarda düşme sıklığı ve ilişkili faktörlerini incelemek amacıyla Nisan 2016- Eylül 2016 tarihleri arasında, bir devlet ve iki eğitim araştırma hastanesinde yatan 300 diyabetli yaşlı hasta ile tanımlayıcı olarak gerçekleştirildi. Veriler, demografik, diyabetik ve düşme ile ilgili özellikleri sorgulayan anket formu ile toplandı. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistiksel metotlar (ortalama, standart sapma, frekans), continuity (yates) düzeltmesi, ki kare testi ve fisher kesin ki-kare testi kullanıldı. Anlamlılık p<0,05 düzeyinde değerlendirildi. Çalışmada, 65 yaş ve üstü diyabetli yaşlı hastaların son bir yıl içindeki düşme sıklığı %36,7 olarak belirlendi. Düşen diyabetli yaşlı hastaların %58,2'sinin (n=64) en az bir kez düştüğü, %72,7'sinin (n=80) evde düştüğü, %31,8'sinin (n=35) denge kaybı sebebiyle düştüğü ve %31,2'sinde (n=17) düşme sonrasında kırık olduğu görüldü. Son bir yılda düşme görülen diyabetli yaşlı hastalarda yaş grupları, cinsiyet dağılımları, medeni durumları ve yaşam şekillerine göre aralarında anlamlı derece farklılık olduğu belirlendi (p<0,01). Ayrıca, son bir yılda düşme görülen diyabetli yaşlı hastalarda antidiyabetik ilaç kullanımı, insülin kullanımı ve hipoglisemi yaşama durumu arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu görüldü (p<0,01). Son bir yılda düşme görülen diyabetli yaşlı hastalarda düşme sayısı ile genel ve diyabete ilişkin özellikleri arasında anlamlı bir ilişki bulunmadı (p<0,05). Araştırmada diyabete sahip yaşlı hastaların orta düzeyde düşme yaşadıkları ve diyabetli yaşlı hastaların, hastalık özelliklerinin düşmeyi etkilediği sonucuna varıldı.

The study was conducted between April 2016 and September 2016 as a descriptive study of 300 elderly diabetic patients staying in a state and two training and research hospitals in order to investigate the frequency of falls and related factors in diabetic older adults. The data was collected by means of a questionnaire on demographic, diabetic and falls-related factors. Descriptive statistical methods (Mean, Standard Deviation, and Frequency), Chi-square test, Continuity (Yates) Correction and Fisher's exact Chi-square test were used for evaluating the data. The significance was evaluated at the level of p<0,05. In study, the frequency of fall for diabetic patients aged 65 years and over diabetes within the past year was identified to be 36,7%. It was determined that 58.2% (n = 64) of elderly diabetic patients had fallen at least once, 72.7% (n = 80) had fallen at home, 31.8% (n = 35) had fallen due to loss of balance and 31.2% (n = 17) suffered from fractures after the fall. It was determined that there was a significant difference in age groups, gender distributions, marital status and life styles among the diabetic elderly patients who showed a decrease in the past year (p <0,01). It was also found that there was a statistically significant difference between antidiabetic drug use, insulin use and hypoglycaemia in elderly diabetic patients who had fallen in the past year (p<0,01). There was no significant relationship between falls and general and diabetic features in elderly diabetic patients who had fallen in the past year (p <0,05). In the study, it was concluded that elderly diabetic patients had moderate fall and diabetic elderly patients had a decrease in disease characteristics.