Asfalt karışımlarda Marshall yaklaşımı ile tekerlek izi değerlendirmesi

Abstract

Asfalt kaplamaların, bozucu gerilmelerinden başlıcası kalıcı deformasyon olup, ?tekerlek izi? problemi olarak anılmaktadır. Tekerlek izi; sünme, arazi tekerlek izi testleri gibi yöntemlerle araştırılmaktadır. Bununla birlikte; Marshall yöntemiyle, (ASTM D 1559) stabilite ve akma oranları, tekerlek izi probleminin değerlendirilmesinde kullanılabilmektedir. Bu çalışmanın amacı; Marshall oranı yaklaşımının sıkıştırma enerjisinin değişimine bağlı olarak incelenmesidir. Marshall yöntemiyle 75 darbe kullanılarak optimum bitüm belirlenmiştir. Optimum bitüm içeriğinde, farklı sıkıştırma enerjileri (her iki yüze 45, 50, 55, 60, 65, 70, 75 darbe) ile karışımlar hazırlanarak Marshall oranları hesaplanmıştır. Stabilite değerleri yaygın olarak kullanılan vuruş sayılarına bağlı olarak, 45 vuruştan 65 vuruşa kadar artmakta, 65 vuruştan sonra 75 vuruşa kadar kademeli olarak azalmaktadır. 50-60 vuruş düzeylerinde sıkıştırma enerjisi mantıklı bulunmaktadır. Daha yüksek vuruş sayılarında, stabilitenin artmış olması, kireç taşı agregalarının karışımda kırılmasına bağlı olarak açıklanabilmektedir. Karışımların akma değerleri 65 vuruşa kadar artarken, 65-75 arası vuruşlarda azalmaktadır. Sıkıştırma enerjisinin 75 vuruşa göre yani ağır trafik koşulları için düşünüldüğünde stabilite/akma oranının azalmış olması; tekerlek izi direncinin tanımlanmasında bu yaklaşımın başarılı olmadığını göstermektedir. Belki de, bu konunun nedeni, bu sıkıştırma enerjisi düzeyinde, karışımdaki kaba agregaların kırılabilmiş olmasıdır.

Rutting is the mainly distress problem in asphalt parameters. Rutting problem or plastic deformation can be evaluated with creep and wheel tracking test. Also Marshall Test (ASTM D 1559) can be used as an indicator of the rutting problem in context with the Marshall Stability and flow ratios. The purpose of this study is to investigate effect of compacting energies blows on the Marshall parameters. In this search optimum binder content was found with Marshall Method for 75 blows. At the optimum binder content 45, 50, 55, 60, 65, 70, 75 blows were used as compaction efforts. Marshall quotients were calculated. Stability values increased from 45 blows to 65 blows. Unlike this stability decreased for 65-75 blows. In wheel of stability values, 50- 55- 60 pulses were evaluated with logically. It is thought that especially coarse aggregate can be crushed for higher blows. Flow values increased from 45 blows to 65. For heavy traffic condition 75 blows have been using for design process. From this point, Marshall stability/flow ratio can be thought as controversial for rutting design.