Türkiye`de jandarmanın yeniden yapılandırılması: Avrupa jandarma kuvveti üyesi ülkeler ile karşılaştırmalı bir inceleme
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu çalışma, Türkiye'de jandarmanın yeniden yapılandırılması kapsamında, Avrupa Jandarma Kuvveti (AJK) üyesi ülkeler ile karşılaştırma yaparak önerilerde bulunmak amacıyla hazırlanmıştır. Çalışmada, Türk jandarma teşkilatı ile AJK üyesi ülkelerin askeri statülü kolluk kuvvetleri incelenmiş, buna koşut olarak da `yeniden yapılandırılan Türk jandarma teşkilatının AJK bünyesindeki muadilleri ile yapısal benzerlikleri nelerdir?` sorusuna yanıt aranmıştır. Jandarmanın yeniden yapılandırma sürecine yoğunlaşan çalışmada, AJK üyesi; Fransa, Hollanda, İtalya, İspanya, Polonya, Portekiz ve Romanya ile ortak üye statüsünde bulunan Litvanya'nın; tarihsel gelişimi, bağlılık durumu, teşkilat yapısı, görevleri ve personel kaynakları ele alınmıştır. Netice olarak, yeniden yapılandırılan Türk jandarma teşkilatının AJK üyesi ülkeler ile yapısal benzerliklerin bulunduğu somut şekilde ortaya koyulmuştur. Çalışmada, AJK üyesi ülkelerin; İçişleri ve/veya Savunma Bakanlıklarına bağlı olduğu, teşkilat yapıları, personel kaynakları ile görevleri alanında Türk jandarma teşkilatı ile yapısal benzerliklerin bulunduğu tespit edilmiştir. Bu durumun kaynağı ise Fransa'dır. Öyle ki jandarmanın ilk olarak Fransa'da ortaya çıkması, yeterli tecrübeye sahip olması ve merkeziyetçi yapısı gibi nedenler, Fransa'nın diğer AJK üyesi ülkelere örnek teşkil etmesinin göstergesidir. Çalışmada, Türk jandarma teşkilatının tamamen İçişleri Bakanlığına bağlanması ile birlikte tüm kolluk kuvvetlerinin tek çatı altında birleştiği, taşrada ise jandarmanın valilik ve kaymakamlık bünyesinde, emniyet ve asayiş ile kamu düzeninin sağlanmasında sevk ve idarenin daha etkin olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca jandarmanın mevcut personel durumunda geçmiş yıllara göre artış gözlemlenmiş, yükümlü asker uygulamasına son verilerek `profesyonel personel` anlayışının gerek şart olduğu belirtilmiştir. This study, in the context of the restructuring of Turkey's gendarmerie, is intended to make recommendations by making comparisons between the members of European Gendarmerie Force (EGF). In the study, the Turkish gendarmerie and the members of the EGF with law enforcement forces with military status, were examined. The answer to the question `what are the structural similarities of the reconstructed Turkish gendarmerie organization with their counterparts in the EGF?` was searched. In the study focusing on the reconstruction process of the gendarmerie, the members of the EGF; consisting France, Italy, Netherlands, Poland, Portugal, Romania, Spain and Lithuania, which is an associate member; are examined in terms of historical development, allegiance status, organizational structure, duties and personnel resources. As a result, the reconstructed Turkish gendarmerie organization has shown concrete structural similarities with the EGF member countries. In the study, it has been determined that; the gendarmerie components of the member states are subordinated to Ministry of Interior and/or Ministry of Defense and that there are structural similarities with the Turkish gendarmerie organization, in the fields of organizational structures, personnel resources and duties assigned. The source of this situation is France. The fact that the gendarmerie first emerged in France, sufficient experience they have and their centralized structure, are indications of France as an example to other EGF member countries. In the study, it was determined that, when the Turkish gendarmerie organization was completely connected to the Ministry of Interior, all law enforcement agencies were united under one roof. While in the provinces, the gendarmerie was governed by the governorship and district governors, and the coordination and administration were more effective in the provision of security and public order. Furthermore, an increase has been observed in the number of the gendarmerie staff, compared to the previous years and the concept of `professional personnel` instead of obligatory recruiting, has been stated as a necessity.
Collections