12-14 yaş aralığında spor yapan ve spor yapmayan öğrencilerin saldırganlık düzeylerinin karşılaştırılması

Abstract

Bu çalışma, orta öğretim düzeyinde öğrenim gören spor yapan ve spor yapmayan öğrencilerin saldırganlık düzeylerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışmanın evrenini, İstanbul Esenler Türk İsveç Kardeşlik Orta Okulu'nda öğrenim gören öğrenciler ile İstanbul Esenler Birlik Orta Okulu'nda Öğrenim gören öğrenciler oluşturmaktadır. Çalışmanın örneklemini ise; rastgele seçilen 12-14 yaş aralığında toplam 640 öğrenci oluşturmaktadır. çalışmada demografik özellikleri belirlemek için bilgi formu ,çalışmada bireylerin saldırganlık düzeylerini belirlemek için Buss ve Perry (1992) tarafından geliştirilen Saldırganlık Ölçeği (SO) (Aggression Questionnaire) kullanılmıştır (Buss 1992). İlk olarak 1992'de geliştirilen ve dört temel bileşenden oluşan bu ölçek, daha sonra Buss ve Warren (2000) tarafından yeniden ele alınmış ve dolaylı saldırganlık bileşeni eklenerek incelenen bileşen sayısı 5'e çıkarılmıştır. Ölçeğin Türkçe'ye uyarlaması ise Can (2002) tarafından gerçekleştirilmiştir. Verilerin analizi için ortalama, standart sapma analiz teknikleri kullanılmıştır. Farklılıkları belirlemek için Independent t test, One Way Anova ,testleri yapılmıştır. Elde edilen verilerin istatistiksel olarak değerlendirilmesinde anlamlılık düzeyi p<0.05 alınmıştır. Analizler sonucunda; Çalışmaya katılan öğrencilerin Spor yapıp yapmadıklarına göre saldırganlık ölçeği karşılaştırmasına bakıldığında spor ve sportif faaliyetleri eğitim alanlarının gerçek bir parçası haline getirerek Milli Eğitim ve Gençlik ve Spor bakanlığının her yaş aralığındaki nesilleri sportif açıdan desteklemesi, üniversitelerin daha aktif bir görev üstlenmeleri, yerelde belediye ve sivil toplum örgütleri gibi toplum üzerinde söz sahibi olan kurum ve kuruluşların özellikle bunu bir vazife bilmeleri, sporun yaygınlaşması ve daha az saldırgan bir toplumun oluşması açısından önemli olduğu düşünülmektedir.Anahtar Kelimeler: Spor Kültürü, Saldırganlık, Toplum ve İnsan, Psikoloji

This study was carried outto determine the aggressiveness levels of students who are engaged in sports and non-sports who are studying at the secondary level.The student's universe constitutes the students who are studying at İstanbul Esenler Turkish Swedish Fellowship Middle School and who are studying Istanbul Esenler Birlik Middle School. The sample of the study is; randomly selected (12-14 agegroup) in total 640 students. The Aggression Questionnaire (SO) developed by Buss and Perry (1992) was used to determine the level of aggression of individuals in the study. This scale, originally developed in 1992 and composed of four main components,was later reevaluated by Buss and Warren (2000) and added indirect aggression component. The adaptation of the scale to Turkish was done by Can (Can, 2002). Mean, standard deviation analysis techniques were used for the analysis of the data. Independent t test, One Way Anova, was used to determine the differences. When the obtained data were evaluated statistically, the level of significance was taken as (p<5).As a result of the analyzes; According to Aggression Scale Sub-Dimensions, Physical Aggression, Verbal Aggression, Anger, Hostility subscales the average of those who did not play at all was found to be higher than those who did sports as amateurs and those who played at leisure, and this was statistically significant (p<0,05). To be able to achieve this, the national ministries of education and sports have to support the generations of all ages sportively Universities have to undertake a more active task, especially institutions and organizations that have a say in the community, such as the municipality, it is thought that the spread of sports is important for the formation of a less aggressive society.Keywords: Sport Culture, Aggression, Society and Human, Psychology