Atılganlık eğitimi programının ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin atılganlık düzeyine etkisi

Abstract

Bu araştırmada, atılganlık eğitimi programının ilköğretim 7. sınıföğrencilerinin atılganlık becerilerine etkisi incelenmiştir.Araştırma 2003-2004 eğitim öğretim yılında Ankara ili Beypazarı İlçesiGazipaşa İlköğretim Okulu'nda öğrenim gören 7. sınıf öğrencileri arasındanyansız olarak atanmış 40 katılımcı ile yürütülmüştür.Araştırmada, Acar'ın (1980) geliştirmiş olduğu ve araştırmacıtarafından eklemeler yapılan yapılandırılmış bir atılganlık eğitimi programıuygulanmıştır. Çalışmada, bu programın etkililiğini test etmeyi amaçlayandeney-kontrol gruplu, ön test, son test ve izleme ölçümlü deneysel bir desenkullanılmıştır. Araştırmanın deseni 2X3'lü seçkisiz desendir. Bu desendebirinci etmen, deneysel işlem gruplarını (deney ve kontrol grupları); ikincietmen ise bağımlı değişkene bağlı tekrarlı ölçümleri (ön test, son test veizleme ölçümü) göstermektedir.Bu desene göre araştırmanın bağımsız değişkeni, deney grubunauygulanan atılganlık eğitimi programıdır. Bağımlı değişken ise, öğrencilerinatılganlık düzeyidir. Araştırmada ayrıca, öğrencilerin farklı cinsiyetlerdeolmalarının atılganlık düzeyleri üzerinde ne tür bir etki oluşturduğunabakılmıştır.Bu desen doğrultusunda, araştırmanın başlangıcında deney ve kontrolgrubunda yer alan katılımcılara Rathus Atılganlık Envanteri Ön test olarakuygulanmıştır. Daha sonra deney grubunda yer olan katılımcılara 10oturumdan oluşan atılganlık eğitimi programı uygulanmıştır. Oturumlarınuygulama süresi 40-45 dakikadır. Kontrol grubu ile herhangi bir çalışmayapılmamıştır. Eğitim programının bitiminden hemen sonra hem deney hemde kontrol grubunda yer alan katılımcılara Rathus Atılganlık Envanteri son testolarak uygulanmış, grupların atılganlık düzeyleri arasında anlamlı bir fark olupolmadığı test edilmiştir. Atılganlık eğitimi programının etkisinin uzun süreliolup olmadığını sınamak için son testlerin uygulanmasından 1,5 ay sonra hemdeney hem de kontrol grubunda yer alan katılımcılara Rathus AtılganlıkEnvanteri izleme ölçümü yapmak amacıyla yeniden uygulanmıştır.Deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin atılganlık düzeyleri arasındaanlamlı bir fark olup olmadığını test etmek için iki yönlü faktör analizikullanılmıştır.Araştırmanın bulguları, deney ve kontrol grubundaki katılımcılarınatılganlık düzeylerinde .05 düzeyinde farklılık olduğunu ve deney grubundakiöğrencilerin atılganlık düzeylerindeki artışın, atılganlık eğitimi programındankaynaklandığını göstermiştir. Atılganlık eğitimi programının atılganlık düzeyiniartırıcı etkisini sınamak için deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin atılganlıkenvanterinden aldıkları son test puanları ile izleme testi puanlarıkarşılaştırılmış ve deney grubundaki öğrencilerin atılganlık düzeylerindekiartışın uzun süreli olduğu görülmüştür.Araştırmanın diğer bir bulgusu da, deney ve kontrol grubundakiöğrencilerin farklı cinsiyetlerde olmalarının atılganlık düzeyleri üzerindeetkisinin olmadığıdır.Bu araştırmanın sonucunda, atılganlık eğitimi programının ilköğretim 7.sınıf öğrencilerinin atılganlık düzeylerini arttırdığı ve programın etkilerinin uzunsüreli olduğu söylenebilir.

In this investigation, assertiveness training programme and thisprogramme?s influence on primary school students has been studied.The study was carried out in Gazipaşa İlköğretim Okulu which hasbeen in Ankara, Beypazarı during the period of 2003-2004 academic year. 40students who were seventh grade students were reached by the researcher.Assertiveness training programme which had been improved by Acarwas used and additional studies by researcher was done and was applied tostudents. The effectiveness of training programme was analysed by the split-plot factoral design, comprising treatment and control groups by the pre-postand follow up tests.For the design independent variable is assertiveness trainingprogramme which is applied to experimental group. Dependent variable isstudent?s assertiveness level. Also in this investigation different gender effecton assertiveness level was also searched.In this design, at the beginning of this research Rathus AssertivenessInventory was applied to experiment and control groups. Later, assertivenesstraining programme which was consisted of 12 session each lasted around30-40 minutes was carried out experimental groups students. There was nowork with control groups.After the completion of the programme Rathus Assertiveness Inventorywas applied to both experimental group and control group for the post testand the difference between the groups assertiveness level were tested. Toinvestigate the long term effect of training programme, 1,5 months later afollow up measurement was gathered.To test the difference in student?s control and experimental groupsassertiveness level, two way ANOVA analysis were used by the researcherA difference between experimental and control group?s assertivenesslevel is found at .05 level and assertiveness training programme was foundeffective when thedifference between experimental and control groupstudents assertiveness level was obtained in follow up.The other finding is gender of students don?t effect the assertivenesslevel.This study showed that, assertiveness training programme increasedstudent?s asserviveness level, which also continued some time after theprogramme.