Tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonlarında antibiyotik direncinin araştırılması

Abstract

ÜSE, çocukluk çağında ÜSYE'den sonra en sık görülen enfeksiyonlar olup, uygunsuz veya yetersiz tedavi edilmesi sonucunda hipertansiyon ve son dönem böbrek yetersizliği gibi geri dönüşümsüz komplikasyonlara yol açan bir hastalıktır.Araştırmamızda çocukluk çağı tekrarlayan üriner sistem enfeksiyonlarına yol açan mikroorganizmaların antibiyotiklere karşı geliştirdiği direnci araştırmayı amaçladık.Tekrarlayan üriner sistem enfeksiyonu öyküsü olan hastalardan alınan ve bakteri üremesi olan 124 idrarın 83'ünde (%66,9) E.koli saptanarak birinci sırayı aldı. E.koli'yi 16 kültürde üreme ile Enterokokus spp. (%12,9), 7'şer kültürde üreme ile Enterobakter spp. (%5,6) ve K.pnömonia (%5,6), 4'er kültürde üreme ile P.aeroginosa (%3,2) ve S.aureus (%3,2)ve 1'er kültürde üreme ile Enterobakter kloake (%0,8), Proteus spp. (%0,8) ve Acinetobakter Baumani (%0,8) takip etti.Bakterilerin direnç durumu değerlendirildiğinde en sık direncin %79,1 ile ampisiline karşı geliştiği, bunu sırasıyla amoksisilin-klavulanik asit (%66,7), sulbaktam-ampisilin (%64,5) ve trimetoprim-sülfametoksazolün (%50,6) takip ettiği saptandı. En az direnç ise %2 ile imipeneme karşı gelişmiş idi. Bu antibiyotiklere karşı gelişen yüksek direnç oranları bu antibiyotiklerle yapılan tedavileri başarısız kılabilmektedir. Bu çalışma ile aminoglikozidlere karşı gelişen düşük direnç oranları, bunların hala etkinliklerini devam ettirdiklerini ve bu nedenle ampirik tedavide ilk seçenek olarak tercih edilmeleri gerektiği sonucuna varıldı.Antibiyotiklere karşı gelişen direncin bölgeler arası farklılıklar göstermesi nedeniyle, her bölgenin kendine özgü direnç oranlarını belirlemesi ve tedavilerini buna göre yönlendirmesi gerektiği sonucuna varıldı.

Urinary tract infections are the most common infections of childhood after upper respiratory tract infections. If treated inappropriately and inadequately, urinary tract infections cause irreversible complications like hypertension and end-stage renal failure.Our aim in this study was to check the resistance of the recurrent urinary tract infection agents to antimicrobials.E. coli was the leading bacterium with 66.9% in our isolates. This is in accordance with the results of many studies in the literature. The following bacteria were Enterococcus spp. with 12.9%, Enterobacter spp. and K.pneumonia with 5,6%, P.aeroginosa and S.aureus with 3,2% and Ent.kloake, Proteus spp. and Acinetobacter baumanii with 0,8%.When we evaluated the resistance of the bacteria to antibiotics, we found that the most commonly resistance occurred to ampicillin with 79.1%. AMC (66,7%), SAM (64,5%) and SXT (50,6%) were the following antimicrobials. The least resistance was occured to imipenem with 2%. High resistance that occured to those antimicrobials may cause to unsuccesful therapies by those antibiotics. This study showed that aminoglycosides have been saving their effectiveness because of the low resistance occured to them and they may be preferred firstly for empiric therapies in recurrent urinary tract infections.Furthermore, the resistance variations between our study and other studies revealed that resistance may differ from region to region. Therefore, each region must investigate its own resistance studies and the therapies must be applied according to the results of these studies.