Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Acil Servisi`ne başvuran hastaların yakınlarının acil serviste yaşanan şiddet olayları konusunda davranış-tutumları ve ilişkili faktörler

Abstract

Amaç: Son yıllarda acil servislerde yaşanan şiddet olaylarında ciddi artış meydana gelmiştir. Bu çalışmada acil servislerde yaşanan şiddet olaylarının önüne geçilebilmesi için ihtiyaç duyulan düzenlemelerin tespit edilip gerekli önerilerde bulunulması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışma Mart 2015-Ağustos 2015 tarihleri arasında Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisinde yapılmıştır. Acil servise başvuran 383 hastanın yakınlarından bilgilendirilmiş onam alındıktan sonra daha önceden hazırlanmış toplam 50 soruluk hastanın triyaj alan kodunu ve hasta yakınının sosyo-demografik özellikleri, şidddete maruziyeti, şiddet uygulama ve şiddet ile ilgili tutumunu sorgulayan anket yüz yüze görüşme yöntemi ile yapılmıştır. Bulgular: Acil serviste bir sağlık personeline şiddet uygulayanların oranı %20,6 iken, şiddet en fazla triyaj alanında, daha çok sözel şiddet (%93,7) olarak en sık doktorlara uygulanmıştı (%68,3). Katılımcıların üçte biri (33,1) acil servis çalışanlarının şiddeti hak ettiğini düşünürken, acil servis personeline şiddet uygulayan katılımcıların %98,8'i şiddet uygulama konusunda kendini haklı bulmaktaydı. Acil servislerde ki sorunların şiddetle çözülebileceğine inananların oranı %17,1, yaşanan şiddet olaylarının önlenemeyeceğini düşünenlerin oranı %39,1 idi. Acil servis çalışanları tarafından şiddete maruz bırakılma ile acil servis personeline şiddet uygulama arasında anlamlı pozitif ilişki tespit edilirken (r=0.541; p=0.0001), katılımcıların %15,1'i acilde bir hastanın kaybedilmesi durumunda acil servis personelinin öldürülmesini haklı görüyordu. Eğitim düzeyi arttıkça şiddet uygulama oranlarının oranı düşerken, hastanın triyaj alan kodu, katılımcının cinsiyeti, ruhsatlı silaha sahip olma durumu, hastaya yakınlık durumu ve psikiyatrik rahatsızlığının olup olmaması ile acil serviste sağlık personeline şiddet uygulama arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptanmamıştır (p>0.05). Tartışma ve Sonuç: Acil servislerde yaşanan şiddet olayları son yıllarda ciddi bir problem haline gelmiştir. Yaşanan olayların önüne geçilebilmesi için şiddetin genel bir toplumsal problem olduğunun kabul edilerek, toplumun her kesiminden katılımcıların bu problemin çözümü için bir araya gelmesi sağlanmalıdır.

Objectives: Violence targeting emergency department staff has significantlyincreased in recent years. It was aimed, in this study, to determine the requiredregulations to prevent violence in emergency departments, and makerecommendations on these regulations.Materials and Methods: This study was conducted in Duzce UniversitySchool of Medicine Emergency Department between March 2015 and August 2015.A questionnaire including 50 questions about the patient's triage code and thepatient's relative's socio-demographic features, history of exposure to violence, andattitudes towards violence and using violence was applied to 383 patient relativesafter taking informed consent.Results: The rate of persons who had committed violence against emergencydepartment staff was 20.6 %. Violence was mostly committed in triage area,primarily in the form of verbal violence (93.7 %). And, the doctors was the mostfrequent group of victims of violence (68.3 %). One-third of respondents (33.1 %)believed that emergency department staff deserved the violence, and 98.8 % ofrespondents who had used violence against emergency department personnelconsider their violent behavior was right. Seventeen point one percent of therespondents believed that all problems faced in the emergency departments can besolved with violence, and 39.1 % were thinking incidents of violence cannot beprevented. There was a significant positive relationship between exposure to violenceby emergency department staff and committing violence against emergencydepartment staff (r=0.541; p = 0.0001). Fifteen point one percent of the respondentsstated that the emergency department staff deserve to be killed if a patient dies in theemergency department. Although it did not reach statistical significance as the levelof education increased the rate of committing violence was decreased (p>0.05).There was not any statistically significant relationship between committing violenceagainst emergency department staff and the patient's triage code, gender of theparticipant, having a registered gun, the degree of relationship to the patient, andhaving a psychiatric disorder (p>0.05).Discussion and Conclusion: Violence occurring in emergency departmentsbecame a very serious problem in recent years. In order to prevent incidents ofviolence, we have to accept that violence is a general social problem, and we, as themembers of all segments of the society, should come together to solve the problem.