Mandibula kırıklarında kullanılan plak-fiksatörlerin malzeme ve geometri farklarının kırık tiplerine göre kıyaslanması

Abstract

Mandibula kırıklarında miniplak kullanımı yaygın görülen cerrahi müdahale yöntemlerinden biridir. Mandibula kemiği kırıklarında plak-fiksatör uygulaması öncesi tetkiklerde kullanılacak biyomalzemenin taşıyabileceği sınır değerlerinin ortaya konması gerekir. Plak ve fiksatörün, çenenin maksimum kuvvete ulaştığı durumlar dahil her türlü etkiye karşılık verir nitelikte olması istenmektedir. Plak ve fiksatörlerin biyouyumlulukları yanısıra uygulandıkları bölgenin ihtiyaç duyduğu yükleri de karşılayabilecek nitelikte olması beklenir. Kullanılacak malzeme ve plak geometrisinin cerrahi öncesi tetkiklerle belirlenmesi gerekir.Bu çalışmada, bilgisayarlı tomografi (BT) görüntülerinden üç boyutlu mandibula modeli oluşturulmuş, sagittal split osteotomi ve angulus bölgesinde kırık oluşturulmuştur. Her iki kırık modeli için, miniplak ve fiksatörünün farklı biyouyumlu malzemeler (Titanyum6 Alüminyum4 Vanadyum, Krom Kobalt, Paslanmaz Çelik) ile tasarlanıp gerilme analizleri ve plaklarda yaygın olarak kullanılan 3 farklı geometri oluşturulup yine herbiri için ayrı ayrı olmak üzere ANSYS programı ile sonlu elemanlar analizi yapılarak, yük taşıma kapasiteleri karşılaştırılmıştır.

Miniplaque surgery is one of the common use of mandibular fractures. It must be known the limit values of biomaterial that can carry out before the application of plate-fixation for fractures of the mandible bone. Plate and fixation should respond any effects that include the chin reaches the maximum force. Plates and fixators should be biocompatible and also they are able to carry loads applied to the region's needs. Investigations necessary to determine and record the geometry of the material to be used prior to surgery.In this study, Computerized Tomography (CT) images in a three-dimensional model of mandibular sagittal split osteotomy and fracture in angulus was created. For both fracture model, miniplates and fixator were designed with different biocompatible materials ( Titanium6, Aluminnum4, Vanadium, Cobalt Chrome, Stainless Steel ) and they were formed as 3 different geometries and stress analysis was performed. The load carrying capacities were compared Using ANSYS finite element analysis program.