Çankırı Orman İşletme Müdürlüğünde 2000-2010 yılları arasında yapılan bazı erozyon kontrol sahalarının kritiği
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu çalışmada, 2000-2010 yılları arasında Çankırı Orman İşletme Müdürlüğünde gerçekleştirilen Balıbıdık, Karacaözü, Sarıkaya, Gürpınar ve Dodurga Erozyon kontrol sahalarının kritiği yapılmıştır. Erozyon kontrol alanlarının durumlarının tespiti yapılarak, aynı zamanda bakı ve yükselti farklılıklarının gelişim üzerine etkili olup olmadığını belirlemek amacıyla; Balıbıdık, Karacaözü, Sarıkaya, Gürpınar ve Dodurga erozyon kontrol alanlarında farklı bakı ve farklı yükseltilerden 500 m2'lik (50x10 m) örnek alanlar alınarak bu alan içerisindeki tüm bireylerin d0.30 çapları ve boyları tespit edilmiştir. Ölçülen değerlerin tanıtıcı istatistikleri yapılmıştır. Söz konusu verilerin; bakı, yükselti ve eğim faktörleri esas alınarak karşılaştırılması amacıyla ANOVA ve DUNCAN testi uygulanmıştır. Balıbıdık Erozyon Kontrol sahasında 1058-1060 m yükselti arasında Anadolu karaçamı fidanlarında Güneydoğu ve Güneybatı yönünde yapılan değerlendirme sonucu Güneydoğu bakıda boy bakımından daha iyi gelişim gösterdiği;1065-1067 m yükselti aralığında Anadolu karaçamı fidanlarında Kuzeydoğu ve Güneydoğu bakılarda boy ve çap bakımından önemli bir farklılığın bulunmağı saptanmıştır.Dodurga erozyon kontrol sahasında sarıçam fidanlarında Kuzeydoğu, Güneydoğu, Güneybatı bakılarda yapılan değerlendirme sonucunda Kuzeydoğu bakıdaki fidanların boy bakımından daha iyi gelişim gösterdiği, Güneydoğu bakıdaki fidanların çap bakımından daha iyi gelişim gösterdiği tespit edilmiştir.Gürpınar erozyon kontrol sahasında Güneybatı ve Güneydoğu bakılarda Toros Sediri fidanlarında yapılan ölçümlerde Güneybatı bakıdaki fidanların çap ve boy bakımından daha iyi gelişim gösterdiği tespit edilmiştir. Karacaözü erozyon kontrol sahasında, 985-1020 m yükselti arasında Anadolu karaçamı fidanlarında Güneybatı ve Güneydoğu bakılarda yapılan ölçümlerde Güneydoğu bakıdaki fidanlarının daha iyi gelişim gösterdiği, çaplar arasında önemli bir fark olmadığı; 900-1057 m arası Badem fidanlarında Kuzeydoğu ve Kuzeybatı bakılarda yapılan ölçümlerde Kuzeydoğu bakıdaki fidanlarının boy ve çap bakımından daha iyi gelişim gösterdiği; 1057-1059 m yükselti arasında Anadolu karaçamı fidanlarında Güneydoğu ve Kuzeydoğu bakılarda yapılan ölçümlerde Güneydoğu bakıdaki fidanlarının boy ve çap bakımından daha iyi gelişim gösterdiği; 1090-1112 m arası Kuzeybatı bakıda Toros sediri fidanlarında yapılan ölçümlerde 1112 m yükseltideki fidanlarının daha iyi gelişim gösterdiği, boy açısından önemli bir fark olmadığı tespit edilmiştir. 1090 m, 1270 m, 1310 m yükseltilerde ve Kuzeydoğu bakıda yalancı akasya fidanlarında 1090 m yükseltide çap ve boy bakımından daha iyi gelişim gösterdiği; 1090 m, 1120 m, 1150 m, 1160 m,1190 m, 1280 m, 1310 m yükseltilerde Anadolu karaçamı fidanlarında yapılan ölçümlerde, 1310 m yükseltide çap gelişiminin daha iyi olduğu ve 1160 m yükseltide boy gelişiminin daha iyi olduğu, 1280-1310 m yükselti aralığında Kuzeydoğu ve Güneydoğu bakılarda Anadolu karaçamı fidanlarında yapılan ölçümlerde Güneydoğu bakıda çap gelişiminin daha iyi olduğu, boy bakımından önemli bir fark olmadığı tespit edilmiştir. Bu çalışmada 2000-2010 yılları arsında Çankırı yöresinde yapılan erozyon kontrol çalışmaları değerlendirilmiştir. Değerlendirme esnasında arazide farklı alanlarda farklı bakı ve yükseltide farklı fidan türleri üzerinde morfolojik değerlendirimelerde bulunulmuştur. Elde edilen sonuçlarda bazı bölgelerde fidan çap ve boy gelişimleri üzerinde bakı ve yükseltinin etkili olduğu tespit edilmiştir. Bundan sonra yörede yapılacak ağaçlandırma ve erozyon kontrol çalışmalarında bakı veyükselti faktörleri dikkate alınmalıdır. In this study, the criterions of Balıbıdık, Karacaözü, Sarıkaya, Gürpınar and Dodurga Erosion Control Areas, which were held in Çankırı Forestry Operatation Diroctorate between 2000-2010, were made. The states of erosion control areas have been determined. At the same time, 500 m2 (50x10 m) specimens were taken from different elevations and different elevations in the Balıbıdık, Karacaözü, Sarıkaya, Gürpınar and Dodurga erosion control areas in order to determine whether elevation differences and elevation differences were effective on the development of d0.30 diameters and the tongue has been detected. Statistics of measured values are made. ANOVA and DUNCAN tests were performed to compare the data obtained on the basis of aspect, elevation and slope factors. In the Balıbıdık erosion control area, the P. nigra seedlings in the South east had better development according to south-west exposure between 1058-1060 m altitude. There was no difference in terms of height and root collar diameter between 1058-1060 m altitude in North east and south east.In the Northeast, southeast and southwest exposure of P. sylvestris L. seedlings had better in respect to root collar diameter in the northeast and had better in respect to height in the southeast in the Dodurga erosion control area. In the Southwest and Southeast exposure of Gürpınar erosion control area, the measurements of C. libani seedlings showed better development in that height and root collar diameter in southwest. In the Karacaözü erosion control area, P. nigra seedlings which was made measurements in the Southeast exposure had better in terms of height between 985-1020 m altitude and there is no difference between diameters. In the Karacaözü erosion control area, Prunus dulcis seedlings had better development in the North-east exposure at the between 900-1057m altitude and Pinus nigra seedlings had better development in the south east exposure at the between 1057-1059 m altitude. In the measurements made in the C. libani seedlings between 1090-1112 m to the northwest exposure, there was a difference in root collar diameter in favor of 1112 m altitude and there was no difference in height.In the Sarıkaya erosion control area, P. nigra seedlings had better in terms of height and R. pseudoacacia seedlings had better in terms of root collar diameter in the North-east exposure at the 1090 m altitude.At the compared to 1090 m, 1120 m, 1150 m, 1160 m,1190 m, 1280 m, 1310 m altitudes. P. nigra seedlings had better in terms of root collar diameter development in the north-east at the 1310 m altitude and P. nigra seedlings had better in terms of height development in the north-east at the 1160 m altitude. Also P. nigra seedlings had better in terms of root collar diameter development in the south-east between 1280-1310 m altitude.In this study, erosion control studies in Çankırı region between 2000-2010 were evaluated. Morphological evaluations were made on different types of saplings in different fields in different fields. In the results obtained, it was determined that the height and height development of seedlings in some regions were effective. After that, the plant and plant factors should be taken into consideration in the afforestation and erosion control studies in the region.
Collections