Bıldırcınlarda (Coturnix coturnix Japonica) farklı aydınlatmanın büyüme ve karkas özelliklerine etkisi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu araştırma tavuğun küçük bir modeli olarak kabul edilen bıldırcınlarda, farklı aydınlatma sürelerinin ( 8 saat/gün, 16 saat/gün ve 23.5 saat /gün ) büyüme, yaşama gücü, yem tüketimi, yemden yaralanma ile bazı kesim ve karkas özelliklerine etkilerini incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırma Lalahan Hayvancılık Araştırma Enstitüsünde 1990 yılı Mart ve Nisan aylarında yürütülmüştür. Hayvan materyali olarak Japon bıldırcınlarından selekte edilerek et yönünde geliştirilmiş Ağır Alman bıldırcınları ile yine aynı amaçla yapılan genetik çalışmalardan elde edilen multigenetik yapıda melez bıldırcınlar kullanılmıştır. Araştırmada Ağır Alman grubundan 3 ve Melez gruptan 3 olmak üzere 6 grup oluşturulmuştur. Her grupta 75 er olmak üzere toplam 450 adet günlük bıldırcın civciv ile araştırma başlatılmıştır. 49 gün devam eden denemede bıldırcınlara % 24.13 Sindirilebilir Ham Protein ve 2680 Kcal/kg Metabolik Enerjili yem ad lib. olarak verilmiştir. Bıldırcın gruplarında büyüme, yaşama gücü, yem tüketimi ve yemden yaralanma özellikleri 3., 4., 5., 6. ve 7. haftalara göre belirlenerek büyümeye genotip, cinsiyet ve aydınlatma sürelerinin etkileri ayrı ayrı incelenmiştir, ortalama canlı ağırlık değerleri 3., 4., 5., 6. ve 7. haftalarda 8 saat/gün aydınlatma grubunda 93.5, 130.3, 151.9, 164.5 ve 166.8 g, 16 saat/gün aydınlatma grubunda54 97.3, 130.9, 157.7, 174.8, 177.4 g ve 23.5 saat/gün aydınlatma grubunda ise 100.4, 134.7, 163.7, 182.3 ve 177.5 g olmuştur. Bıldırcınlarda her üç aydınlatma grubunda da ölümler daha çok ilk haftada olmuştur, üçüncü haftadan sonra ise ölüm görülmemiş olup, yaşama gücü değerleri % 88.6, 90.6 ve 84.0 olarak bulunmuştur. Araştırmada 8 saat/gün aydınlatma grubunda; bıldırcın başına günlük yem tüketimi haftalara göre 13.60, 23.08, 20.72, 23.078 ve 24.37 g, toplam yem tüketimi 285.6, 455.2, 592.3, 748.8 ve 924.4 g, 1 kg canlı ağırlık artışı için tüketilen yem miktarları ise 3.06, 3.43, 3.90, 4.59 ve 5.55 kg' dır. 16 saat/gün aydınlatma grubunda ise bıldırcın başına günlük yem tüketimi 13.36, 19.79, 24.27, 27.23 ve 23.80 g, toplam yem tüketimi 280.6, 419.2, 589.0, 779.5 ve 946.1 g, 1 kg canlı ağırlık artışı için tüketilen yem miktarları ise 2.88, 3.20, 3.73, 4.44 ve 5.32 kg'dır. 23.5 saat aydınlatma grubunda da bıldırcın başına günlük ve toplam yem tüketim miktarları 15.38, 19.71, 24.81, 28.47, 24.79 ve 323.0, 460.9, 634.7, 834.0 ve 1007.5 g, 1 kg canlı ağırlık artışı için tüketilen yem miktarları da 3.30, 3.42, 3.87, 4.56 ve 5.66 kg'dır. Araştırmada, deneme sonunda (49. gün) bazı kesim ve karkas Özelliklerinin incelenmesi için her grubun % 25 kadarı olmak üzere eşit sayıda erkek ve dişi bıldırcın ayrılarak kesilmiştir. Kesimden önce bıldırcınların canlı ağırlıkları alınmıştır. Kesilen hayvanların kanı akıtılıp, başı ve ayakları gövdeden ayrılarak tüy ve telekleri55 temizlendikten sonra tartıları alınmış ve atık olarak adlandırılan bu kısımların (baş, ayak, kan, tüy ve telek) ağırlıkları ve oranları hesaplanmıştır. iç organlar (karaciğer, kursak, taşlık, barsaklar, cinsiyet organları vs.) çıkarıldıktan sonra tartılarak ağırlıkları ve oranları belirlenmiştir. Daha sonra karkas ağırlıkları ve karkas randımanları hesaplanmıştır. Kesim ve karkas özelliklerinde genotip, cinsiyet ve aydınlatma sürelerinin etkileri ayrı ayrı incelenerek aşağıdaki sonuçlar alınmıştır; 8 saat/gün aydınlatma grubunda kesim öncesi ağırlığı, atık ağırlığı ve oranı, iç organlar ağırlığı ve oranı ile karkas ağırlığı ve karkas randımanı değerleri 168.1 g, 28.4 g ve % 16.9, 21.3 g ve % 12.4, 118.4 g ve % 70.7, 16 saat/gün aydınlatma grubunda aynı değerler sırayla 176.6 g, 26.9 g ve % 15.1, 27.2 g ve % 15.2, 122.5 g ve % 69.7, 23.5 saat/gün aydınlatma grubunda ise 174.5 g, 27.8 g ve % 15.9, 23.4 g ve % 12.9, 123.3 g ve % 71.0 olarak bulunmuştur. Araştırma sonucunda yukarıda bahsedilen özellikler bakımından bıldırcın besisi için en uygun aydınlatma süresinin 16 saat/gün olduğu sonucuna varılmıştır. The study was carried on quails, wich are accepted as a model of chicken. The purpose of this study was to investigate the effects of various illumination periods (8, 16 and 23.5 hour/day) on growth, feed consumption, viability, feed conversion ratio, sloughter and carcass characteristics in quails. The experiment was conducted at Lalahan Livestock Research Institute, on Heavy German Quails and Crossbred Quails with multigenetic structure obtained from genetic studies were used as animal material. In 6 trials, 3 groups of Heavy German Quails and 3 groups Crossbred Quails were used. The experiment was started on 450 day old quail Chicks (75 quail chicks in each group). The quails were fed ad libitum with a ration composed of 24.13 % digestible crude protein and 2680 Kcal/kg M.E. The experiment lasted 49 days. Growth rate, viability, feed consumption and feed conversion ratios were astimated on weekly intervals starting 3rd week to 7th week. The effects of genotype, sex and illumination periods on growth were also determined. Average live weight at 3th, 4th, 5 th, 6th and 7th week according to illumination periods 8, 16 and 23.5 hour/day, were 93.5, 130.3, 151.9, 164.5 and 166.8 g; 97.3, 130.9, 157.7, 174.8 and 177.4 g and 100.4, 134.7, 163.7, 182.3 and 177.5 g respectively. In all lighting groups most of the deaths occured in first week. There were no death losses after the 3rd week57 of the experiment. The rates of livability were 88.6 %, 90.6 % and 84.0 % in lighting groups, respectively. Daily feed consumptions of quails at 8 hour/day illumination time in 3th, 4th, 5th, 6th and 7th week of chicks were 13.6, 23.08, 20.72, 23.08 and 24.37 g respectively. Total feed consumption and feed consumption for 1 kg live weight gain at the same weeks and illumination periods were 285.6, 455.2, 592.3, 748.8 and 924.4 g and 3.06, 3.43, 3.90, 4.59 and 5.55 kg respectively. Daily feed consumption, total feed consumption and feed consumption for 1 kg live weight gain at 16 hour/day in the same weeks were 13.36, 19.79, 24.27, 27.23, and 23.80g; 280.6, 419.2, 589.0, 779.5 and 946.1 g and 2.88, 3.20, 3.73, 4.44 and 5.32 kg respectively. At 23.5 hour/day illumination period, the average values were 15.38, 19.71, 24.81, 28.47, and 24.79 g; 323.0, 460.9, 634.7, 834.0 and 1007.5 g and 3.30, 3.42, 3.87, 4.56 and 5.66 kg in the above order. At the end of experiment 25 % of each group were studied for slaughtering and carcass characteristics. The live weights of quails were recorded before sloughter. The quails were slaughtered and bled then legs separated from bodies and cleaned. Wastes obtained after slaughter were weighed and the ratio of wastes to cleaned badies were estimated. The internal organs (heart, liver, gizzard, crop, intestine, genital organs e.t.c.) were separated and weighed. Also, the ratio of internal organs were recorded, then carcass weights x^ere recorded and carcass yields were estimated.58 The effects of genotype, sex and illumination periods were separately examined and following results were found. Weights before sloughter, weights of wastes and ratios, weights of internal organs and ratios, carcass weights and carcass yield at 8, 16 and 23.5 hour/day illumination periods were 168.1, 28.4 g and 16.90 %, 21.3 g and 12.4 %, 118.4 g and 70.7 % ; 176.6, 26.9 g and 15.1 %, 27.2 g and 15.2 %, 122.5 g and 69.7 % ; 174.5, 27.8 g and 15.9 %, 23.4 g and 12.9 %, 123.3 g and 71.0 % respectively. In conclusion, according to the results obtained from this study, the most suitable illumination period in quail feeding was found to be 16 hour/day.
Collections