Glibornurid üzerinde katı dispersiyon çalışmaları

Abstract

ÖZET Suda çözünürlüğü iyi olmayan bir çok etken maddenin biyoyararlanımları çözünme hızları ile limitlidir. Bu maddelerin çözünürlük ve çözünme hızları katı dispersiyonlarının hazırlanması ile artırılabilir. Bu çalışmada bir oral antidiyabetik. ajan olan glibûrnuri- din suda iyi çözünen bir taşıyıcı Dİan PEE içinde hazırlanan katı dispersiyonlarından çözünme ve çözünürlük özelliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Tezin birinci bölümünde farklı molekül ağırlığındaki PEG'ler kullanılarak (PEG 4000, 6000, 10000, 20000) eritme yöntemi ile % 10, % 20, % 30 etken madde içeren oniki değişik katı dispersiyon sistemi hazırlanmıştır. Sistemlerin yapısal özellikleri differansiyel tarama kalorimetresi (DSC) ve x-ışını kırınım tekniği ile incelenmiştir. Daha sonra örnekler stabilitelerinin araştırılması amacıyla 18 hafta boyunca desikatörde 22± 1º C de bekletilmişler ve bu süre sonun da yapıları tekrar incelenmiştir. Sonuçlar, suda güç çözünen glibornuridin hazırlanan katı dispersiyon sistemlerinden daha hızlı çözündüğünü göstermiştir. PEG'lerin molekül ağırlıkları 4000 den 20000'e doğru arttıkça çözünme hızındada aynı artış gözlenmiştir. Hazırlanan katı dispersiyonlar içinde en uygun formülasyonlar ise 1:9 (a/a) glibornurid-PEG 20000 ve l:4 (a/a) glibornurid-PEG 20000 sistemi olarak belirlenmiştir. Bu numunelerin 18 hafta sonra alınan x-ışını spektrumlarında ve DSC termogramlarında anlamlı bir değişiklik olmadığı gözlenmiştir. Tezin ikinci bölümünde ise çözünme özellikleri ve stabilite açısından en iyi bulunan iki katı dispersiyondan 25 mg glibornurid içerecek şekilde tabletleri basılmıştır. Bu tab-letlerin yanısıra toz madde kullanılarak basılan klasik tablet f ormülasyonu ve Türk İlaç Piyasasında bulunan glibornurid preparatınında invitra yararlılıkları araştırılmış ve bu amaç la çözünme hızı deneyleri ve fiziksel kontrolleri yapılmıştır. Sonuçlar katı dispersiyonlardan hazırlanan tabletlerin çözünme hızlarının arttığını ve klinik kullanımda daha yararlı ola bileceğini göstermiştir. Tabletler üzerindeki stabilite çalışmaları devam etmektedir.

-123- 8. SUMMARY The bioavailabilities of marçy poorly water-soluble drugs are limited by their dissolution rates. The use of solid dispersions can improve the solubility and dissolution rate of these drugs. In the present study the solubility and dissolution of glibornuride which is an antidiabetic agent from solid dispersions in PEE as a water soluble carrier In the first part of the thesis, twelwe different solid dispersion systems containing 10, 20, 30 % glibornuride were prepared by fusion method with PEG 4000, 6000, 10000 and 20000. The complex formation of the samples were confirmed by differantial scanning calorimetry (DSC) and X-Ray difî'action techniques. After than, the samples were stored in a dâsicator at 22 ºC ±1 during eighteen weeks for the stability studies, and the complex formations were investigated again. The results showed that poorly soluble glibornuride dissolved faster than powder form when was incorporated with PEG's in solid dispersions. It was also observed that the increase in the moleculer weight of the PEG's from PEG 4000 to 20000 was accompanied with increase in dissolution rate of glibornuride. tile concluded that, the best formulations within all the prepared solid dispersions are 1:9 (w/w) glibornuride-PEG 20000 and l:4 (w/w) glibornuride-PEE 20000 systems. Non significant change was found in either the X-Ray spectra or the DSC termograms with these two formulations after eighteen weeks. In the second part of the thesis the tablets which contain 25 mg glibornuride were compressed from these two solid dispersion samples which have the best solubility-124- and stability characteristics. In addition to these tablets, the conventional tablet formulation which was prepared from powder glibornuride and the commercial product in Turkish Drug Market were also searched by the aid of dissolution rate determinations and the physical controls. The results showed that; the tablets prepared from solid dispersions has the faster dissolution rate than the conventional form. There are they may be clinically useful. The stability studies on the tablets are continue.