Köpeklerde kusma ve ishalle seyreden hastalıklarda elektrolit sıvı sağaltımı üzerinde çalışmalar
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
86 7- Özet: Bu çalışmada kırkbir gastroenteritis' li köpekte parenteral ve oral solüsyonunun etkinliği araştırıldı. Köpeklerden otuzyedisi 1 yaşın altında 4'ü 1 yaşın üstünde idi. Gastroenteritisli hastalarda gözlenen klinik semptomlar halsizlik, ağızlarının köpüklü ve sulu olması, kusma refleksi göstermeleri, ağız mukozasında kapillar dolgunluk zamanının 3 saniyenin üzerine çıkma sı, gözlerin göz çukuruna çökmesi, konjektivalarda hiperemi, deri elastikiyetinin kaybolması, sulu ve pis kokulu sarıdan-kahverengine kadar değişen dışkı, 38°- 41,8°C'ye kadar değişen beden ısısı, nabız ve solunum sayısının artmasıydı. Hastaların hepsinde tripsin testi negatif di. Bütün köpeklerde (41 hasta, 13 sağlıklı) kanda hematolojik (RBC, MBC, MVC, HTC, Hb) ve biyokimyasal (serum klor, sodyum, potasyum, üre ve kreatinin) incelemeleri yapıldı. Gastroenteritisli hastalardaki ortalama eritrosit ve lökosit sayıları ile sağlıklı köpeklerdeki ortalama eritrosit ve lökosit sayıları arasında istatistiki olarak önemli farklılık (P < 0.01) belirlendi. Gastroenteritisli hastalardaki ortalama hemotokrit, eritrosit çapı ve hemoglobin değerleri ile sağlıklı köpeklerdeki değerler arasında önemli istatistiki farklılık saptanmadı(P > 0.05).-Gastroenteritisli hastalardaki ortalama serum, sodyum ve klorür değerleri sağlıklı köpeklerdeki değerlerden önemli düzeyde (P < 0.01) düşüktü. Gastroenteritisli hastalarda ortalama serum potasyon değeri ise sağlıklı köpeklerdeki değerden önemli düzeyde (P <0.01) yüksekti. Gastroenteritisli hastalardaki ortalama serum üre düzeyi sağlıklı köpeklerdeki değerden önemli düzeyde (P < 0.01) yüksekti. Bunun aksine ortalama serum kreatinin değerinin sağlıklı köpeklerdeki değerden istatistiki olarak önemsiz düzeyde yüksek olduğu belirlendi. Sağaltımda parenteral Laktatlı Ringer, % 5 dextroz ve % 0,9'luk sodyum klorür, tam kan ve bunlara ilave olarak oral sıvı da verildi. Köpeklerden birine sadece oral sıvı verildi. Hastalardan beşine kan nakli yapıldı.Paranteral ve oral sıvı miktarı dehidrasyonunun şiddetine göre hesaplandı ve bu sağaltım metodunun kusma ve ishale bağlı dehidrasyonlarda etkili olduğu kanısına varıldı. 8~ Summary: in this studay, the officiency of parenteral and oral solution was investigated in 41 dogs with gastroenteritis. Of the 41 dogs, 37 were under l year old and 4 below l year old. The elinle symptoms in dogs v/ith gastroenteritis were, weakness, foamy and watery mouth, vomiting, prolonged capillar refilling time above 3 minutes, sinked eyes/ hyperemia in conjuctiva, loss of skin elasticity, watery, bad emelling peces/ yellowish to brown in colour, varied rectal temperature from 38 to 41,8°C and increased pluse and respiratory rates. Trypsin digest test was negative in ali dogs. The hematological (RBC, Hb, WBC, MCV, HTC), and biochemical (Serum uras, oreatinine, sodium,potassium, Chloride) investigations were carried out in ali 41 sick and 13 healty dogs. The erythrooyte and leucocyte counts in dogs with gastroenteritis were statistically important(P < 0.01) as compared to those of healty ones. The differences between the mean hematoorite values, corpuscular.volume and hemoglobine concetration in sick animals and those of healthy ones were not statistically important. The mean serum sodium and chloride values i- sick animals decreased (P < 0.01) as compared to those of healthy 13 dogs, while the mean potassium value was increased (P < 0.01) if compared to the mean value of healthy ones.The mean serum urea value of sick animals was statistically higher (P <` 0.01) than that of healthy dogs. in contrast the mean ereatinine value was higher than that of healthy ones, which was not statistically important. The parenteral solutions (Laktatlı Ringer, Dekstrose % 5, Sodium clorür % 0,9 and whool blood) were given to 40 dogs with gastroenteritiş. in adition to these oral solution was given. Öne of the two dogs given only oral solution. Blood transfusion was carried out in five dogs together with parenteral solutions. The amount of parenteral and oral solutions were estimated by the severity of dehidration and it was decided that this therapy method was efficent in dehidrated dogs with gastroenteritis.
Collections