Cam iyonomer simanlardan salınan flourun etkinlikleri

Abstract

Farklı yapısal özellikteki cam iyonomer simanlann fluor salımmlan ve bunun çürük aktif çocuklarda sekonder çürük oluşumu üzerine olan etkilerini araştırmak amacıyla planlanan bu çalışma in vivo ve in vitro olmak üzere iki ayrı bölümde yürütülmüştür. In vivo bölümde; yaşları 4-8 arasında değişen 83 hastada cam iyonomer siman restorasyonların yapılmasından sonra 8 ay süre ile plak ve tükürük analizleri yapılmıştır. Buna göre; cam iyonomer siman restorasyonların yapılmasından sonra plak ve tükürükte fluor konsantrasyonunun arttığı ve S. mutans sayısında amalgam restorasyonlara oranla bir azalma olduğu, gerek plak ve gerekse tükürükte S. mutans sayısındaki azalmanın cam iyonomer simanlann fluor salınımına değil, çürük kavitelerinin temizlenip restore edilmesiyle ağız içi mikrofiorasının değişmesine bağlı olabileceği, mkürük akış hızı ile plak ve tükürük fluor konsantrasyonları arasındaki ilişkinin uyumlu olmadığı görülmüştür. Çalışmamızın in vitro bölümünde; cam iyonomer simanlann fluor salınım miktarları, çözünürlükleri, yüzey özellikleri ve sekonder çürüklerin engellenmesindeki etkinlikleri araştırılmıştır. Buna göre; cam iyonomer simanlardan in vitro ve in vivo koşullarda salman fluor miktarları birbirinden farklı olduğu bu nedenle in vitro çalışma sonuçlarının klinik koşullara uyumlandınmasının doğru olmayacağı, in vitro koşullarda cam iyonomer simanlann çözünürlükleri ile fluor salımmlan arasında pozitif bir ilişki olduğu, homojen ve düzgün bir yapıya sahip olan cam iyonomer simanlann granüler yapıda olanlara göre daha fazla fluor salabildiği, cam iyonomer siman restorasyonlara etrafında çürük lezyonu oluşumunun engellenemediği ancak amalgama oranla lezyon boyutlannın159 daha küçük olduğu, cam iyonomer simanlarm sekonder çürüğü önleyici özelliği ile fhıor salınım kapasiteleri arasında doğrudan bir ilişki kurmanın gerçekçi olmayacağı görülmüştür. Buna göre; cam iyonomer simanlann özellikle çürük aktif çocuklarda amalgam dolguların yerini alabilecek bir seçenek olduğu kanısına varılmıştır. Anahtar Kelimeler: Cam iyonomer siman, fîuor, Streptokokus mutans, çürük aktivite testleri, sekonder çürük.

This study; that has been planned with the aim to investigate the fluoride release from different glass ionomer cements and the effect of this on the secondary caries of caries active children, has been carried out in two sections; as in vivo and in vitro. Within the scope of in vivo study; following the glass ionomer cement restorations, plaque and salivary analysis have been carried out for 8 months on 83 children aged between 4-8. As a consequence, following glass ionomer cement restorations; an increase in plaque and salivary fluoride concentrations and compared to amalgam restorations, a significant decrease in S. mutans levels have been observed. Also it is obvious that a decrease in S. mutans levels in plaque and saliva are not dependent on fluoride release from glass ionomer cements. However, restoring the cavities might have changed the oral microflora. There is no significant relation between salivary flow rate and plaque- salivary fluoride concentrations. In the in vitro section, fluoride release from glass ionomer cements, their solubilities, surface properties and inhibitory effects on secondary caries have been investigated. Depending on above; it has been observed that; there is a difference between fluoride levels released from glass ionomer cements under in vivo and in vitro conditions, thus it will not be correct to adjust the in vitro studies to the clinical conditions. There is a positive relation between161 solubility and fluoride release from glass ionomer cements in in vitro conditions and glass ionomer cements which are homogenous and have a smooth surface, can release more fluoride than the one' s in granuler forms. Around glass ionomer cement restorations, secondary caries can not be inhibited; however, compared to amalgam restorations, glass ionomer cements have less lesion dimensions whereas, secondary caries inhibitory properties of glass ionomer cements are not related to their fluoride release. Considering the results obtained, it can be concluded that glass ionomer cements could be an alternative on caries active children, compared to dental amalgams. Key Words: Glass ionomer cement, fluoride, Streptococcus mutans, caries activity tests, secondary caries.