Non-steroid antienflamatuar ilaçların kemik rejenerasyonuna etkisinin incelenmesi

Abstract

48 ÖZET Non-steroid Antienflamatuar İlaçların Kemik Rejenerasyonuna Etkisinin İncelenmesi Bu çalışmanın amacı periodontal literatürde oldukça popüler olan rejeneratif tedavi ve antienflamatuar tedavinin kombine olarak kullanılmasının kemik oluşumu üzerindeki etkilerini saptamaktı, özellikle kemik üzerindeki rezorptif etkileri bilinen araşidonik asit siklooksijenaz yolu metabolitlerinin yara iyileşmesi sırasında açığa çıkmalarının engellenmesinin rejeneratif tedavide kemik formasyonu üzerindeki etkileri araştırıldı. Çalışmada 10 adet melez ırk köpek kullanıldı. Köpeklerde genel anesteziyi takiben çeneler segmentlere ayrıldı ve gelişigüzel seçilen bir alt ve bir üst çeneye cerrahi uygulandı. Hedeflenen cerrahi bölgelerinde intrasulkuler insizyonu takiben mukoperiosteal flapler defektlerin hazırlanabilmesi için gerekli ulaşılabilirliği sağlayacak kadar eleve edildi. Fenestrasyon tipi defektler tahmini olarak, kullanılan dişlerin köklerine denk gelecek şekilde 4x4mm ve 5x5mm boyutlarında guj yardımı ile açıldı. Kemik tamamen kaldırıldı, sement kürete edildi. Defektin koronal ve apikal sınırlarına frezle çentikler açıldı. Bağ dokusununun kökle temasım önlemek için defekt sınırlarım örtecek kadar Gore- Tex periodontal membran parçalan yerleştirildi. İyileşme sırasmda bazı defektler kontrol olarak membransız bırakıldı. Yumuşak doku flapi yerine yerleştirildikten sonra primer olarak suture edildi, bir haftalık iyileşmeden sonra sürürler alındı. İlk cerrahiden bir ay sonra diğer segmentlere aynı şekilde ameliyatları yapıldı. Köpekler; 1. cerrahiden 24 saat önce non-steroid antienflamatuar ilaç (NSAİ) başlanan, 1. cerrahiden 15. gün sonra NSAİ başlanan ve hiç NSAİ ilaç kullanmayan kontrol grubu olarak 3 guruba ayrıldılar. Çalışmamızda Tenoksikam lOmg/gün doz ile i.m olarak kullanıldı. Tenoksikam uygulaması 15. Günde başlayan grupta 2. cerrahi bölgeleri sanki 1.49 grupta olduğu gibi ilk baştan itibaren NSAİ alıyormuş durumundaydı.. Birinci cerrahiden 8 hafta sonra sakrifiye edilen hayvanlarda elde edilen 40 adet histolojik kesit ışık mikroskopisi ile incelendi. İyileşme ve rejenerasyonun miktarında NSAİ kullanmaya başlama zamanı ve ilaç kullanıpı kullanmama yönlerinden bir farklılık izlenmedi. Kontrol ve deney defektleri arasında da iyileşmede farklılık görülmedi. İyileşmenin miktarı yönünden ise bir ve iki aylık numuneler arasında ciddi farklar gözlendi. Periodontal rejeneratif tedavide yara iyileşmesinin karmaşık doğası, periodontal rejeneratif tedaviye katılan hücrelerin çeşitliliği ve immuno-enflamatuar yanıtın çok bileşenli olması nedeni ile NSAİlann kemik iyileşmesi üzerinde etkili olmadığını saptadık. Anahtar Sözcükler: Enflamasyon, kemik formasyonu, kemik rezorpsiyonu, non steroid antienflamatuar ilaçlar, periodontal rejenerasyon,

50 SUMMARY The Investigation of The Influence of Non-steroid Anti-inflammatory Drugs On Bone Regeneration The aim of this study was to determine the effects of the combination of regenerative approach and non-steroid anti-inflammatory therapy upon bone formation. The outcome of the blockage of arachidonic acid cyclooxygenase pathway metabolites during periodontal wound healing was observed to see whether bone formation is affected. 10 mongrel dogs were used in the study. General anesthesia was utilized. One upper and one lower quadrant were randomly selected for initial surgery. Cuspid teeth, both roots of 2nd, 3rd and 4th bicuspid teeth and mesial root of 1st molar teeth were used and assigned randomly for defect preparation and membrane coverage. Following sulcular incision buccal full-thicness flaps were elevated to reflect adequate bone for required accessibility. 4x4mm or 5x5mm fenestration or window type defects were prepared with a chiesel by removing the until the root was reflected. The root was planed to remove cementum. For histologic use notches on the coronal and apical borders of the defects were prepared with a slow rotary handpiece. Gore-Tex membranes were fitted to cover the assigned experimental defects where some were left as controls. The flaps were repositioned and sutured. Sutures were removed 1 week postoperatively. Second surgery was performed on the other quadrants one month after the first one. Non-steroid anti-inflammatory drug (NSAID) administration commencement was used to group the animals. One group of animals received the NSAID; Tenoxicam (10mg/d) 24 hours preoperatively, while the other group received the drug 2 weeks after the first surgery and another group did not receive any drug treatment. The dogs were sacrificed 8 weeks after the first surgery. Forty histologic sections were prepared to be examined under light microscopy. Pretreatment with NSAID didnot cause any difference when healing and regeneration were considered. No difference was observed between experimental and51 control defects. The major difference detected was the healing extent between one and two month specimens. Bone formation was not influenced by the use of NSAID for regenerative purposes. This may be due to the complex nature of the periodontal wound healing process, diversity of the cell types that participate in the periodontal regeneration and the multicomponent and multifactorial structure of the immunoinflammatory response. Key Words: Bone formation, bone resorption, inflammation, non-steroid anti inflammatory drugs, periodontal regeneration.