Tavşan rasyonlarında ekmek mayası kullanımının besi performansı, sindirilme derecesi ve azot dengesi üzerine etkisi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
59 ÖZET Tavşan rasyonlarında ekmek mayası kullanımının besi performansı, sindirilme derecesi ve azot dengesi üzerine etkisi. Bu araştırma, soya küspesi yerine katılan % 2,5, 5, 7,5 düzeylerindeki ekmek mayasının (Saccaromyces cerevisiae) büyümekte olan tavşanlarda besi performansı, sindirilme dereceleri ve azot dengesi üzerine etkilerini belirlemek için yapılmıştır. Araştırmada 35 günlük, ortalama 700 g ağırlıkta 20 erkek ve 20 dişi olacak şekilde 40 tavşan kullanıldı. Her biri onar tavşandan (beş dişi, beş erkek) oluşan, bir kontrol ve üç deneme olmak üzere dört grup düzenlenmiştir. Araştırma beş hafta sürdürülmüştür. Beş haftalık araştırma süresince kontrol grubu ile birinci, ikinci ve üçüncü deneme gruplarından elde edilen canlı ağırlık artışları sırasıyla ortalama 156,5, 158,9, 146,1 ve 132,5 g, bir kg canlı ağırlık artışı için tüketilen yem miktarı ise 3,74, 3,86, 3,88 ve 3,96 kg bulunmuştur. Rasyonunda % 7,5 maya bulunan grubun kontrol grubuna göre canlı ağırlık artışının önemli derecede düşük (p<0,01), bir kg canlı ağırlık artışı için tüketilen yem miktarının ise önemli derecede (p<0,05) yüksek olduğu bulunmuştur.60 Kontrol grubu ile birinci, ikinci ve üçüncü deneme gruplarında, kuru madde sindirilme derecesi sırasıyla ortalama % 77,75, 76,79, 77,28 ve 75,84; azot dengesi ise % 24,51, 24,40, 23,98 ve 21,90 olarak bulunmuştur. Rasyonunda % 7,5 maya bulunan grubun ham protein sindirilme derecesi ve azot dengesi değeri kontrol grubuna göre istatistiki açıdan önemli (p<0,01) derecede düşük bulunmuştur. Buna karşılık kuru madde ve organik madde sindirilme derecesi bakımından gruplar arasında istatistiki açıdan bir fark bulunamamıştır. Bu araştırma sonunda, ekmek mayasının büyümekte olan tavşan rasyonlarına % 5'e kadar katılmasının uygun olabileceği kanısına varılmıştır. Anahtar kelimeler: Tavşan, maya, besi performansı, sindirilebilirlik, azot dengesi, SUMMARY The effect of bakers' yeast added to the rabbit rations on fattening performance, digestibility and nitrogen balance. This investigation was carried out to determine the effects of rations containing 2,5, 5 and 7,5 % bakers' yeast (Saccaromyces cerevisiae) as a substitute for soya bean meal on fattening performance, digestibility and nitrogen balance of rabbits. In the experiment a total of 40 rabbits (20 female, 20 male) aged 35 days and weighing on average 700 g were used. They were divided into one control and three treatment groups each containing 10 rabbits (5 female, 5male). The experimental period lasted 5 weeks. The average values of live weight gain for control group, 1,2 and 3. groups were 156,5, 158,9, 146,1 and 132,5 g/week, feed consumption values per one kg live weight gain were determined as 3,74, 3,86, 3,88 and 3,96, respectively.62 The live weight gain was statisticalliy lower (p<0,01) and feed consumption per one kg live weight gain was statistically higher (p<0,05) for the group fed the ration containing 7,5 % bakers' yeast than that of control group. Dry matter digestibility values of control group, 1, 2 and 3. groups were 77,75, 76,79, 77,28 and 75,84, respectively. The nitrogen balance values of groups were 24,51, 24,40, 23,98 and 21,90, respectively. The values of crude protein digestibility and nitrogen balance of groups fed rations containing 7,5 % bakers' yeast were found to be statistically lower (p<0,01) than that of control group. However there were no statistically differences among the groups in the values of dry matter and organic matter digestibility. Terefore it is concluded that bakers' yeast can be used at the level of 5% in the rations of fattening rabbits. Key words : Rabbit, yeast, fattening performance, digestibility, nitrogen balance.
Collections