İdrar kaçırması olan kadınlarda fiziksel aktivite ve denge değişiklikleri
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Amaç: Çalışmamızın ana amacı, idrar kaçıran aşırı aktif mesane ve stres tip idrar kaçırması olan hastalardaki fiziksel aktivite ve denge değişikliklerini, kontrol bireylere oranla objektif ve subjektif ölçütler eşliğinde karşılaştırmaktır. İkincil amaç ise, bu değişikliklerle idrar kaçırma şiddet ölçütleri arasındaki ilişkiyi değerlendirmektir.Materyal Metod: Şubat-Haziran 2016 tarihleri arasında hastanemiz üroloji polikliniğine başvuran, idrar kaçırma nedeniyle transobturator teyp operasyonu planlanan veya aşırı aktif mesane (ıslak) semptomları bulunan toplam 14 hasta ile herhangi bir alt üriner sistem yakınması olmayan 11 kontrol çalışmaya randomize edildi. İdrar kaçırma dışında ürojinekolojik girişim hikayesi olan, norojen mesanesi bulunan, fiziksel aktivite ve denge üzerine etkisi bilinen kronik hastlalığı olan hastalar çalışmaya dahil edilmedi. İdrar kaçırma şiddeti subjektif olarak ICIQ-SF, IIQ-7, UDI-6, OAB-V8 ile, objektif olarak pad testi ile değerlendirilirken, fiziksel aktivite IPAQ-SF ve tarafımızca hazırlanan 'Hareket Etmekten Kaçınma Sorgulama Anketi' ile değerlendirildi. Denge değerlendirmesi ise genel stabilite endeksi, göz açık ve göz kapalı testleri ile yapıldı. Ayrıca, hastalara Tinetti denge ve yürüme testi, Berg ölçeği, Kalk ve yürü testi uygulandı.Sonuçlar: Ortalama yaş 50,12±7,09 idi. Demografik özellikler açısından hasta ve kontrol grubu arasında vücut kitle indeksi dışında anlamlı fark yoktu. Yaşam kalite değerlendirmelerinde, idrar kaçıran hastalarda kontrol grubuna göre fiziksel rol kısıtlılığı hariç tüm parametrelerde istatistiksel anlamlı düşüş belirlendi. Hasta grubunda, kontrol grubuna göre fiziksel aktivite düzeyinde anlamlı azalma olduğu saptandı. IPAQ-SF üzerindeki ortalama metabolik eşdeğer (MET) skoru hasta grubunda 905,071±745,387'ye karşılık kontrol grubunda 1998,1816±70,549 idi (p=0,001). Aynı şekilde `hareket etmekten kaçınma anket` skoru hasta grubunda 22,42±3,73 iken kontrol grubunda 16,09±0,3 saptandı (p=0,001). İki grup arasında denge ve yürüme ölçümleri açısından anlamlı fark gözlendi. İdrar kaçıran hastaların ortalama Tinetti denge ve yürüme testi, berg ölçeği, kalk ve yürü test, göz açık test ve göz kapalı test değerleri kontrol grubına göre istatistiksel anlamlı düşük iken stabilometri testi her iki grupta benzer hesaplandı. Korelasyon analizinde, denge testleri ile objektif ve subjektif idrar kaçırma ölçütleri arasında ilişki bulunmadığı, ancak `hareket etmekten kaçınma anketi` ile idrar kaçırma şiddeti arasında pozitif korelasyon olduğu saptandı.Yorum: İdrar kaçıran hastalarda, alt üriner sistem yakınması olmayan kontrol bireylere göre fiziksel aktivite kısıtlanmış, yaşam kalitesi azalmış, denge muayene ve ölçümlerinde anlamlı bozulma saptanmıştır. Bununla birlikte, idrar kaçırmanın objektif ve subjektif şiddet ölçümleri ile denge ölçekleri arasında anlamlı bir korelasyon saptanmamıştır. Objective:The main purpose of this study is to compare the physical activity and balance, in patients with stress urinary incontinence,overactive bladder and control group, objectively and subjectively. Secondary purpose was to assess these findigs in the terms of incontinence severity.Material and Methods: Fourteen patients with stress urinary incontinence and overactive bladder and 11 patients with no lower urinary tract symtpoms were randomized to this study between February and June 2016. Patients with history of gynocologic surgery, neurogenic bladder dysfuction and other chronic conditions that may have resulted phycisal inactivity and balance problems were excluded. Incontinence severity was evaluated with ICIQ-SF, IIQ-7, UDI-6, OAB-V8 forms subjectively and pad test objectively, physical activity were evaluated with IPAQ-SF and the form that we prepared for this study:'Avoidance of movement questionnaire'. Balance was evaluated with stability index, open eye and closed eye test. Tineti gait and balance instrument, Berg balance scale, go and up test are also evaluated.Results: Mean age was 50,12±7,09. In terms of demographics, body mass index was the only difference between groups. In study group all domains of Qualtiy of Life(QoL) except physical role functioning were lower than control group. Physical activity level was significantly lower in study group. Mean metabolic equivalent score(MET) which was calculated with IPAQ-SF was 905,071±745,387 in study group and 1998,1816±70,549 in control group(p=0.001). The mean 'Avoidance of movement questionnaire' was 22,42±3,73 in study group and 16,09±0,3 in control group and it was statistically significant(p=0.001). Balance and gait was affected in study group compare to control group. Mean Tineti score, Berg balance scale, go and up test, open eye and closed eye test were significantly low in study group but stabilometry test is equal in these two groups. Incontinence severity were notcorrelated with subjective and objecitve balance evaluation but we found correlation with Avoidance of movement questionnaire and incontinence severity in correlation analysis.Conclusion: Physical activity restriction, balance problem in tests and exam, imparied QoL score were found in patients with urinary incontinence compare to control group. But subjective and objective incontinence severity assesment and balance evaluation were not significicantly correlated.
Collections