Cerrahi rezeksiyon yapılmış superior sulkus tümörlerinde sağkalım ve prognostik faktörler; 20 yıllık analiz

Abstract

Amaç: Süperior Sulkus Tümörleri tüm akciğer tümörleri arasında %5'den az oranda görülen nadir akciğer tümörlerindendir. Özel yaklaşımların ve yeni tekniklerin gelişmesi, önceleri unrezektable olarak kabul edilen bu tümörlerin cerrahi rezeksiyonlarına olanak tanımıştır. Son yıllarda multimodalite (trimodalite-üçlü) tedavisi ile sonuçlarda dramatik bir iyileşme sağlanmıştır.Gereç, Yöntem: Ocak 1998 ile Aralık 2016 tarihleri arasında hastanemizde opere edilen 196 superior sulcus tümörlü hasta analiz edildi. Hastaların demografik ve klinik verileri ile sağkalımı etkileyen prognostik faktörler araştırıldı.Bulgular: Hastaların tedavi modalitesine göre dağılımı; %48'ine (n=94) direk operasyon, %16,3'ü (n=34) neoadjuvan radyoterapi, %18,7'si (n=35) ardışık radyokemoterapi, %18,7'si (n=35) konkomitan kemoradyoterapi tedavisi idi. Hastaların %80,1'ine (n=157) lobektomi, %13,3'üne (n=26) pnomonektomi, %6,6'sına (n=13) ise sublobar rezeksiyon uygulanmış idi. Tedavi modalitesi R1 kalma durumunu etkilemez iken (p=0,148), non anatomik rezeksiyonların %41,7' si (n=5) R1 idi.(p=0,019).Takip süresince hastaların %17,3 ünde metastaz gelişti. Genel 5 yıllık sağkalım ortalama 67,8 ay, 5-10-15 yıllık sağkalımlar sırası ile %36,5-%24,6-%12,8 idi .Tedavi modalitesine göre 5 yıllık sağkalım oranları direk operasyonda %34, neoadjuvan RTde %17,2, ardışık RT+KT de %37,5, konomitant KRT de %55,9 idi(0,033).Cox regresyon analizi ile yaş, vertebra invazyonu, sublobar rezeksiyon olma, T3/T4 tümör, N2, neoadjuvan RT veya ardışık RT+KT tedavi modalitesi uygulanmış olma sağkalımı etkileyen kötü prognostik faktörler olarak bulundu.Sonuç: Superior sulkus tümörlü hastalarda en iyi tedavi modalitesinin komkomitan KRT sonrası anatomik komplet rezeksiyon olduğunu, gerekli durumlarda pnomönektomiden kaçınılmamasını, T evresinin, N2 hastalığın ve vertebral invazyonun kötü prognostik faktör olduğunu düşünüyoruz.

Background: Süperior Sulcus tumors are rare lung tumors that occur in less than 5% of all lung tumors. The development of specific approaches and new techniques allows complete surgical resection of these tumors, which are considered to be unresectable in the past. In recent years dramatic improvement in survival outcome has resulted with multimodality (trimodality) treatment.Material. Method: Between January 1998 and December 2016, 196 superior sulcus tumor patients who were operated on at our hospital were analyzed. Demographic and clinical data of patients and prognostic factors affecting survival were investigated.Results: Distribution of patients according to treatment modalities were %48 (n=94) direct operation,%16,3 (n=34) neoadjuvant radiotherapy, %18,7 (n=35) consecutive radiochemotherapy, %18,7 (n=35) concomitant chemoradiotherapy. Lobectomy was performed in 80.1%(n = 157), pneumonectomy in 13.3% (n = 26) and sublobar resection in 6.6% (n = 13) of the patients. While the treatment modalites did not affect R1 rates(p=0,148), %41,7 of the non anatomic resections were R1(p=0,019). During follow-up, 17.3% of patients developed metastasis.overall 5 year mean survival rate was 67,8 months, 5-10-15 years survivals were %36,5-%24,6-%12,8 respectively.Between treat modalities 5 year survival rates were %34 in direct operation, %17,2 neoadjuvant radiotherapy, %37,5 consecutive radiochemotherapy, %55,9 concomitant chemoradiotherapy.By cox regression analysis age, vertebral invasion, sublobar resections,T3/T4 tumors, N2 disease,neoadjuvant radiotherapy, consecutive radiochemotherapy were found as poor prognostic factors affectinf survival.Conclusion: In superior sulcus tumors, we suggest that the best treatment modality is anatomical complete resection after concomitant chemoradiotherapy, that pneumonectomy should not be avoided if necessary; T-stage, N2 disease and vertebral invasion are poor prognostic factors.