Non iskemik dilate kardiyomiyopati hastalarında sağ ventrikül sistolik fonksiyon bozukluğunu öngördüren ekokardiyografik parametrelerin incelenmesi, fonksiyonel kapasite ve serum BNP düzeyleri ile korelasyonu

Abstract

AMAÇ: Kalp yetersizliğinin tüm formlarında olduğu gibi non-iskemik dilate kardiyomiyopati (DKMP) hastalarında da morbidite ve mortalite üzerinde etkili bir çok prognostik faktör tanımlanmıştır. Bunlardan bir tanesi, son yıllarda önem kazanan sağ ventrikül disfonksiyonudur. Birçok çalışmada primer sol ventrikül disfonksiyonu olan kalp yetersizliği zemininde gelişen sağ ventrikül yetersizliğinin semptomlarda artış, klinik ve hemodinamik kötüleşme ve tüm advers sonlanım noktalarında artış ile ilişkili olduğu kanıtlanmıştır. Bununla birlikte birçok ekokardiyografik parametrenin (sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu, sol ventrikül diyastolik fonksiyonu, sol atriyal volüm, mitral yetersizliği, pulmoner arter basıncı, sağ ventrikülün diyastolik disfonksiyonu gibi) sağ ventrikül sistolik disfonksiyonu öncüsü olduğu araştırılmış fakat hangi parametrenin primer sorumlu olduğu bilinmemektedir. Çalışmamızın amacı, non-iskemik DKMP hastalarında sağ ventrikül sistolik disfonksiyonunu predikte eden ekokardiyografik parametrelerin belirlenmesi, fonksiyonel kapasite ve serum BNP düzeyleri ile olan ilişkisini değerlendirmektir.MATERYAL VE METOD: Çalışmaya anjiyografik olarak normal koroner arterleri olan ve EF < %45 olan 79 adet non-iskemik DKMP hastası alındı. Organik kapak hastalıkları ve bilinen koroner arter hastalığı ya da şüphesi olan hastalar dışlandı. Tüm hastalar ayrıntılı transtorasik ekokardiyografi ile değerlendirildi. Rutin ölçümler yanında sol ventrikül volümetrik EF'si, sferisite, doku Doppler parametreleri, sol atriyal volüm indeksleri, EROA yöntemiyle fonksiyonel mitral yetersizliği, pulmoner arter basınçları, sağ ventrikül sistolik fonksiyonları (TAPSE, RV-Sm) ve sağ ventrikül diyastolik fonksiyonları (triküspit E/A, doku Doppler ile RV-E/Em) incelenmiştir. Tüm hastaların başvuru esnasındaki fonksiyonel kapasiteleri NYHA sınıflamasına göre kaydedildi ve serum BNP düzeyleri ölçüldü. Hastalar sağ ventrikül sistolik fonksiyonlarına göre; sağ ventrikül sistolik disfonksiyonu olmayan (RV-Sm > 10 cm/sn, Grup A, n=48) ve sağ ventrikül sistolik disfonksiyonu olan (RV-Sm < 10 cm/sn, Grup B, n=31) olacak şekilde 2 gruba ayrıldı.BULGULAR: Çalışmaya dahil edilen 79 adet non-iskemik DKMP hastasının ortalama yaşı: 50.5 + 12, ortalama EF: %31 + 4 olarak bulundu. Her iki grup arasında demografik özellikler açısından fark yoktu fakat sağ ventrikül sistolik disfonksiyonu olan Grup B hastalarında serum BNP düzeyleri (p= 0.006), kötü fonksiyonel kapasiteye sahip olma (NYHA III-IV) oranları (p= 0.04) ve serum kreatinin değerleri (p = 0.007) istatiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu. Grup A ve B'deki hastalar ekokardiyografik parametreler açısından karşılaştırıldığında her iki grup arasında EF, sol ventrikül sistol sonu ve diyastol sonu volümleri (LVESV ve LVEDV), sferisite, mitral inflow E/A, sol ventrikül E/Em ve triküspit inflow E/A değerleri arasında istatiksel olarak fark yoktu (tüm p değerleri > 0.05 bulundu). Sağ ventrikül sistolik disfonksiyonu olan Grup B hastalarda sol atriyal volüm indeksi (LAVI), sol ventrikül diyastolik disfonksiyonu (LV-E/Em), ileri fonksiyonel mitral yetersizliği (FMY), pulmoner arter basınçları (PABs) ve sağ ventrikül diyastolik disfonksiyonu (RV E/Em) bakımından grup A'ya göre istatiksel olarak yüksek bulundu. İstatiksel olarak anlamlı tespit edilen LAVI, LV-E/Em, ileri FMY, PABs ve RV_E/Em parametreleri multivariate analiz ile incelendiğinde; sağ ventrikül sistolik disfonksiyonunun bağımsız prediktörleri olarak ileri FMY (p= 0.006) ve RV-E/Em (p= 0.016) olarak tespit edildi. Sağ ventrikül disfonksiyonunun bağımsız prediktörleri olarak bulunan ileri FMY ve RV-E/Em'nin; fonksiyonel kapasite ve serum BNP düzeyleri ile ilişkisi değerlendirildiğinde her ikisinin de artan düzeylerinin yüksek NYHA sınıfı ve yüksek BNP düzeyleri ile ilişkili olduğu gözlenmiştir.SONUÇ: Çalışmamızda non-iskemik dilate kardiyomiyopati hastalarında sağ ventrikül sistolik disfonksiyonunu predikte eden ekokardiyografik parametreler olarak ciddi fonksiyonel mitral yetersizliği ve sağ ventrikülün diyastolik disfonksiyonu tespit edilmiştir. Her iki parametre de fonksiyonel kapasitede kötüleşme ve serum BNP düzeylerinde artış ile ilişkili bulunmuştur.

Background: Right Ventricular (RV) functions are known to have an impact ondetermining the prognosis of patients with Non-Ischemic Dilated Cardiomyopathy(NICMP).Objectives: This study aimed to investigate the echocardiographic determinants of RVsystolic dysfunction in patients with NICMP.Patients and Methods: This cross-sectional study was conducted on 79 patients withangiographically normal coronary arteries (mean age: 50.5 ± 12, mean Ejection Fraction(EF): 31 ± 4%) selected through purposive sampling The patients were divided intotwo groups based on their RV systolic function determined by tissue Doppler systolicvelocities (RV-Sm): group A (RV-Sm ≥ 10 cm/s, N = 48) and group B (RV-Sm < 10cm/s, N = 31). The two groups were compared regarding clinical, demographic, andechocardiographic variables using independent t-test and chi-square test.Results: The patients with RV systolic dysfunction were found to have higher BrainNatriuretic Peptide (BNP) values (P = 0.006) and worse functional status (New YorkHeart Association (NYHA) III-IV, P = 0.04) compared to group A. Besides, univariateanalysis of the echocardiographic parameters revealed that the patients in group B hadsignificantly (all P values < 0.05) higher Left Atrial Volume Index (LAVI), higher degreeof left ventricular diastolic dysfunction (represented by LV-E/Em), higher degree ofFunctional Mitral Regurgitation (FMR), higher estimated Pulmonary Artery SystolicPressure (PASP), and higher degree of RV diastolic dysfunction (represented by RV-E/Em) Moreover, multivariate logistic regression analysis showed that severe FMR (P =0.006) and RV-E/Em (P = 0.016) predicted RV systolic dysfunction independently.Conclusions: Advanced FMR and worse RV diastolic functions emerged as theindependent predictors of RV systolic dysfunction in NICMP correlating to functionalstatus and BNP levels.