Bologna kriterleri'ne göre poor responder tanısı alan hastalarda mikrodoz flare up GnRH agonist protokol ile GnRH antagonist protokolün ivf sonuçlarına etkisi

Abstract

ÖZETBOLOGNA KRİTERLERİ'NE GÖRE POOR RESPONDER TANISI ALAN HASTALARDA MİKRODOZ FLARE UP GNRH AGONIST PROTOKOL İLE GNRH ANTAGONIST PROTOKOLÜN İVF SONUÇLARINA ETKİSİAmaç. Bu çalışmada Bologna Kriterleri'ne göre seçilmiş poor responder tanılı hastalara uygulanan mikrodoz flare up GnRH agonist protokol ile GnRH antagonist protokolün IVF sonuçlarına etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Yöntem. Mayıs 2007 ile Ocak 2018 tarihleri arasında Sağlık Bilimleri Üniversitesi Ankara Etlik Zübeyde Hanım Kadın Hastalıkları Eğitim Araştırma Hastanesi Üremeye Yardımcı Tedavi Kliniği'nde tedavi alan hastaların klinik veri tabanından retrospektif olarak değerlendirilerek SPSS programı ile uygun analizler yapılmıştır.Bulgular. Bu araştırmaya dahil edilen 645 hastanın yaş ortalaması 34,5, %65'i fazla kilolu ya da obez, %93,2'sinin ise hiç çocuğunun olmadığı saptanmıştır. Hastaların %12,5'inde siklüs iptali olmuş, %55'ine embriyo transferi yapılmış, bunların %30,1'i klinik gebelik yaşamış ve bu hastaların %3,1'inde intrauterin ex, %2,1'inde abortus gerçekleşmiştir. hCG günü bütün boyutlarda folikül sayısı, toplanan oosit sayısı ve matür oosit sayısı GnRH antagonist uygulanan hastalarda anlamlı olarak daha fazla bulundu (p<0,01). Mikrodoz flare up grubunda 3.gün E2 ve FSH seviyeleri, GnRH süresi, toplam hMG dozu, siklüs iptal sayısı istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha fazla (p<0,05)gerçekleşti. Mikrodoz flare up protokol uygulanan hastaların %51,2'sine embriyo transferi yapılmış, bunların %23,5'i klinik olarak gebe kalmış, bunların da %87,5'i erken gebelik ile sonuçlanmıştır. GnRH antagonist uygulananların %57,4'üne embriyo transferi yapılmış, bunların %33,8'i klinik olarak gebe kalmış, bunların da %97,3'ü erken gebelik ile sonuçlanmıştır. Hastaların tedavi protokolündeki değişim IVF sonuçlarını ve klinik gebelik sonuçlarını etkilememiştir.Sonuç. Literatürde birçok çalışma ve protokoller arasında birçok farklı sonuç olduğu görülmektedir. Bu ve benzeri çalışmalarda daha kabul edilebilir ve karşılaştırılabilir sonuçların elde edilebilmesi için çalışma dizaynlarının standardizasyonu faydalı olacaktır. Bu çalışmanın sonuçları ışığında, Bologna kriterine göre seçilmiş poor responder tanılı hastalarda daha etkili tedavilere yönlendirecek, tedavi protokollerinin karşılaştırıldığı daha fazla sayıda ve daha kapsamlı randomize kontrollü çalışmaya ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler. İn Vitro Fertilizasyon; İnfertilite; Klinik Gebelik; Üremeye Yardımcı Tedavi Uygulamaları

ABSTRACTTHE EFFECT OF MICRODOSE FLARE UP GNRH AGONIST PROTOCOL AND GNRH ANTAGONIST PROTOCOL ON IVF RESULTS IN PATIENTS WHO RECOGNIZED POOR RESPONDER BY BOLOGNA CRITERIAAim: In this study, we aimed to evaluate the effect of microdose flare up GnRH agonist protocol and GnRH antagonist protocol applied to patients with poor responder selected according to Bologna Criteria on IVF results. Material and Methods: Patients' records who received treatment on Ankara Etlik Zubeyde Hanım Women's Disease Training and Research Hospital Assisted Reproductive Treatment Center, between May 2017 and January 2018, were evaluated retrospectively and appropriate analyzes were performed with SPSS program.Results: The mean age of 645 patientswho participated in this study was 34.5, %65 of them were overweight or obese, %93.2 of them didn't have any children. In %12.5 of the patients cycle was canceled, %55 of them embryos were transfered, %30.1 of them had clinical pregnancy and %3.1 of them had intrauterine ex, %2.1 had abortus. On the hCG day, the number of follicles, oocyte counts and mature oocytes in all sizes were significantly higher in patientswho received GnRH antagonist (p<0.01). Day 3 E2 nd FSH levels, GnRH duration, total hMG dose, number of cycle cancellation were significantly higher in microdose flare up group (p<0.05). The embryos were transfered to %51.2 of the patients who received microdose flare up protocol, %23.5 of them were clinically pregnant and %87.5 of them had early pregnancy. Embryo transfer was performed in %57.4 of the patients who received GnRH antagonist, %33.8 of them were clinically pregnant and %97.3 of them had early pregnancy. The changes in treatment protocol didn't affect IVF results and clinical pregnancy outcomes. Conclusion: There are many different results in the literature among many studies and protocols. In order to obtain more acceptable and comparable results in this and similar studies, standardization of study designs will be useful. In the lights of the results of this study, there is a need for more randomized controlled trials comparing the treatment protocols on poor responder patients selected according to Bologna Criteria. Key Words: In Vitro Fertilization; Infertility; Clinical Pregnancy; Assisted Reproductive Treatment Applications