Deneysel periodontal kemikiçi defektlerine uygulanan değişik greft materyallerinin periodontal doku iyileşmesine etkilerinin incelenmesi

Abstract

ÖZET Kemikiçi cepler periodontal hastalığın tedavisini güçleştiren faktörlerden birisidirler. Son yıllarda çeşitli greft materyalleri periodontal kemikiçi defektlerin ortadan kaldırılmasında kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacını, grandiler hidroksiapatit (HA) ve demineralize kemik tozu (DKT)'nun ayrı ayrı ve birlikte periodontal kemikiçi defektlerine uygulanıl masından sonra periodontal doku iyileşmesinin nasıl olacağını, kontrol defektleriyle de karşılaştırarak histolojik olarak değerlendirmek oluşturmuştur. Araştırma dokuz adet deney köpeği üzerinde gerçekleştirilmiş ve her köpekte yedi adet üç duvarlı periodontal kemikiçi defekt oluşturulmuştur. Histolojik incelemede referans olması için, oluşturulan defektlerin apikal seviyesinde kök yüzeylerinde çentik açılmıştır. Flep operasyonunu takiben, HA ve DKT'nun ayrı ayrı ve karıştırılarak implante edildiği defektler deney grubu, herhangi bir greft uygulanmayan defektler kontrol grubu olarak kullanılmıştır. Operasyonlardan 60 gün sonra greft implante edilen ve kontrol defektlerinin olduğu bölgelerden blok biyopsiler elde edilmiş, biyopsiler gruplandırılmış ve histolojik takibe alınmıştır. Bu doku örneklerinden hazırlanan 5-7 mikronluk kesitler, hematoksilen ve eosin, Masson's trikrom veya Mallory-Azan boyası ile boyanarak ışık mikroskobunda değerlendirilmiştir. Kontrol grubu defektlerinin, çentik bölgelerindeki bir miktar periodontal doku rejenerasyonuna rağmen kemikiçi cep şeklinde kaldıkları izlenmiştir. Greft maddelerinin ise doku tarafından iyi bir şekilde kabul edildikleri görülmüştür. DKT ve HA-DKT implante edilen gruplarda periodontal rejenerasyonun daha iyi olduğu, HA'in doku tarafından iyi bir şekilde kabul edilmiş defekt doldurucu olarak rol oynadığı gözlenmiştir. 68

SUMMARY Most moderate to advanced periodontal lesions contain an intrabony component that complicate the treatment. In recent years various grafting materials have been used for the treatment of periodontal osseous defects. The purpose of this investigation was to make a direct histological comparison of periodontal regeneration evoked by demineralized bone powder (DBP) allograft and granular hydroxy apatite (HA). Nine randomly selected adult dogs were used for the study. Seven three-wall periodontal defects were created in each dog. Notches were made with a round bur on the root surface at the base of the defect to facilitate histologic identification. Test sites received one of the following grafts: HA, DBP, HA-DBP. The non-grafted defects served as control in each dog. The dogs were sacrificed 60 days after surgery and block sections were prepared for histologic evaluation. Serial sections were cut at 5-7 micrometer and stained with hematoxylin and eosin, Masson's trichrome or Mallory-Azan. In our study, sites grafted with DBP and HA-DBP showed substantial degree of regeneration and minimal epitelial downgrowth. HA particles were well tolerated by the tissues and acting as a good defect filler. In most of the control specimens regeneration was minimal and downgrowth of the newly formed junctional epithelium was often observed. 69