Tetraplejiklerde solunum problemlerinin düzeltilmesinde ve komplikasyonlarının önlenmesinde erken fizyoterapinin rolü

Abstract

60 - ÖZET Bu çalışma Gülhane Askeri Tıp Akademisi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Kliniğinde, Nöroşirurji Kliniğinde ve Nöroloji kliniğinde yatan sekiz tetraplejik hasta üzerinde yapılmıştır. Hastalar onbeş günlük periyodlarla ve dört ay süreyle spirometrik ölçümlerden geçirilmişlerdir. Hastalara bu süre içinde günde üç kez on- beşer defa diyafragma ve göğüs solunum egzersizleri, postüral drenaj, yardımlı öksürme egzersizi uygulanmıştır. Ayrıca sternokleidomastoid kası, pektoralis majör kası ve trapez kası aktif dirençli olarak çalıştırılmış lardır. Spirometrede test edilen parametreler şunlardır : - Vital kapasite (VC) İnspirasyon kapasitesi (IC) - Soluk hacmi (TV) İnspirasyon yedek hacmi (IRV) Ekspirasyon yedek hacmi (ERV) - Maksimal istemli ventilasyon (MW) - Zorlu vital kapasite (FVC) l'nci saniye zorlu ekspirasyon hacmi (FEVİ) İnspirasyon akışı tepe değerinin, ekspirasyon akışı tepe değeri- ne oranı (pğpğ)- Yapılan egzersizlerin inspirasyon ve ekspirasyon kas gücünde önemli artışlara yol açtığını gözledik.- 61 - İstatistiksel değerlendirmeler sonucunda vital kapasite, inspirasyon yedek hacmi ve maksimal istemli ventilasyonda anlamlılık bulundu (P <`0.05). Diğer parametrelerde ise istatistiksel anlamlılık bulunma dı (P y 0.05). Bu anlamsızlığın hasta sayısının az olmasından kaynaklan dığını düşünmekteyiz. Yine çalışma sonucunda bazı parametreler arasında yapılan korelas yon analizinde; IC-PIFR, IRV-PIFR, FVC-PEFR, VC-PIFR arasındaki ilişki anlamlı bulunmuştur (P<^0.05). TV-PIFR, ERV-PEFR arasındaki iişki ise anlamlı bulunmamıştır (P`^ 0.05). Ayrıca erken devrede göğüs fizyoterapisine başlanan tetraplejik hastalarda trakeostomi açılmamıştır. Çalışma sırasında hiçbir hastanın (biri dışında) akciğer problemi olmamıştır. Akciğer problemi olan bu has tayı çalışma programını tamamlayamadan böbrek yetmezliği sonucu kaybettik. Sonuç olarak erken devrede başlanan göğüs fizyoterapisi birçok solunum komplikasyonunu önleyebilecektir.

- 62 SUMMARY The Efficacy of chest physiotherapy to prevent of pulmonary compli cations in tetraplegic patients. This study was made at the Department of Physical Therapy and Rehabilitation and Neurochirurgical Surgery of Gülhane Military Medical Academy and included eight tetraplegic patients. A spirographic study was performed every two week for a four month period. A respiratory care plan including diaphragmatic breathing exercise, ches expansion exercise, assisted coughing techniques, mobility exercises (passive range of motion and manual stretching of arms and trunk) and positioning was started as soon as possible. A training session lasted for 15 minutes three times a day. In addition, the active resistive exercise of sternocleidomastoid and pectoralis majör and trapezius muscle was performed. The following lung function parameters were measured: Vital capacity (VC), Inspiratory capacity (IC), Tidal volume (TV) Inspiratory reserve volume (IRV), Expiratory reserve volume (ERV), Maximal voluntary ventila tion (MW), Forced vital capacity (FVC), Forced expiratory volume in one second (FEV1), The ratio of peak inspiratory flow to peak expiratory flow (PIFR/PEFR). It was observed that exercises done led to significant increase in inspiratory muscle power. At the end of the study, vital capacity, inspiratory reserve volume and maximal voluntary ventilation had significance (P ^ 0.05). But other parameters had no significance (P V 0.05).63 Significant relation was also found between IC-PIFR, IRV-PIFR, FVC-PEFR, VC-PIFR (P < 0.05) but no between TV-PIFR, ERV-PEFR (P J 0.05). Additionally all patients having early chest physiotherapy need no tracheostomy. No patient except one had serious pulmonary trouble. This C_ tetraplegic patient admitted to the Department of Physical Medicine and Rehabilitation two months post injury with extensive pressure sores. He had two times septisemia, pneumonia and ostheomyelitis. He was inclu ded this programme in sixth months after injury and died of renal failure before having completed the programme. As a conclusion, early chest physiotheraphy can be effective to prevent a number of pulmonary complication in patients having tetraplegia.