Üç değişik restoratif materyalin kenar sızıntılarının ve kırılma dirençlerinin karşılaştırılması

Abstract

ÖZET Günümüzde gelişen teknolojiye paralel olarak dişhekimliğinde restoratif materyallerin çeşitliliğinin artması, restoratif tedavinin endikasyonlarmı geliştirmiştir. Bu çalışmamızda üç değişik restoratif materyalin kullanım yerlerim tespit etmek amacıyla kenar sızıntısı ve kırılma direnci testi yapılmıştır. Deneysel çalışmamızda kompozit, cam iyonomer ve amalgam olmak üzere her grubun en gelişmiş bir örneği kullamlmıştır. Kenar sızıntısı deneylerinde her gruptan 15 adet alt ve üst molar diş Class II kaviteler açılarak seçilen dolgu maddeleriyle restore edilmişlerdir. Restorasyon yapılan örnekler bir gün % 0.5'lik bazik füksinde bekletilerek mezio-distal yönde kesilerek sızıntı değerleri tespit edilmiştir. SEM incelemesi için her gruptan beş adet örnekde, dolgu-dentin kenar aralıkları ölçülmüştür. Kırılma direnci testinde her gruptan beşer adet örnek Instron test cihazında kırılmıştır. Kenar sızıntısı deneyimizde en yüksek sızıntı değerini amalgam grubu vermiştir. En az sıtmtıyı cam iyonomer siman grubu göstermiştir. SEM gözleminde de kenar sızıntısına paralel olarak en fazla aralık amalgam grubunda tespit edilmiştir. Kırılma direnci testinde en yüksek direnci amalgam grubu, en düşük direncide cam iyonomer grubu göstermiştir. Kırılma direncinin yüksek olması beklenilen posterior bölgelerde öncelikle amalgam dolguların kullanılması, gerektiği, kompozitlerinde alternatif olarak düşünülebileceği, cam iyonomer restoratiflerin ise kırılma dkençlerinin düşük olması nedeniyle posteriorde yalnızca kaide maddesi olarak kullanılması gerektiği savunulmuştur. 33-

SUMMARY In parallel to up-to-date technology, the increase of variety of restorative materials in dentistry has made the indications of restorative treatment improved. In this study, three different restorative materials were subjected to breakage test for the purpase of determining the places of application and marginal leakage. In this invitro study, the most improved restorative material of each group (amalgam, glass-ionomer and composit) was used. In order to test to marginal leakage, 15 upper and lower molar teeth were drilled in Class II cavity form and restored with these different restorative materials. The speciments restored were immersed in 0,5 % basic fucsin for 24 h and then were cut in mesio-distal plan. Then values of leakage of dhe specimants were determined. In SEM observation, the space of dentin-material of five speciments in each group were measured. In breakage test, the five speciments in each group were broken in Instron Test Machine. In marginal leakage test, amalgam showed the highest value of leakage, the group of glass-ionomer cement showed the least. In SEM observetion, amalgam-dentin space was the widest. In the breakage resistance test, the group of amalgam gave the highest value, glass-ionomer showed the lowest measurements. In conclusion, it is advisable that the amalgam should be used on the posterior teeth because of its highest resistance to breakage, however composit may be thought as an alternative to the amalgam. Glass - ionomer restoratives should be used as a base-filling material bacause of its lowest resistance to breakage. -34-