Enterekokların identifikasyon yöntemleri antibiyotik duyarlılıkları ve beta laktamaz aktivitelerinin değerlendirilmesi

Abstract

ÖZET Bu çalışmanın amacı oldukça geniş bir hastalık yelpazesine yol açan enterokoklarda antibiyotiklere direnç dağılımını ortaya koymaktır. Ciddi klinik infeksiyonlarda, E.faecalis ve E.faecium arasında antimikrobiyal duyarlılık farklılıkları olduğundan tür düzeyinde tanımlama, penisilin direnci, gentamisin ve streptomisin için yüksek düzey aminoglikozid direncinin belirlenmesi önemlidir. Hastaların idrar, yara ve kan kültürlerinden 104 enterokok susu izole edildi. Bunlardan 82(%78.84)'si E.faecalis, 18(%17.30)'i E.faecium, 3(%2.88)'ü E.casseliflavus ve bir (%0.96) tanesi E.gallinarum olup hiç birinde beta-laktamaz enzimi saptanmamıştır. Yüksek düzey gentamisin ve streptomisin direnci sırası ile 25(%24.03) ve 36(%34.61) olarak saptanmıştır, iki tane E.faecalis susu vankomisine dirençli olup bunlardan bir tanesinde teikoplanin direnci gözlenmiştir, izole edilen suşlardan toplam 21 tanesi(%20.19) penisiline, 14 tanesi(%13.4) ampisiline ve 28 tanesi (%26.92) siprofloksasine dirençli bulunmuştur. Genel olarak E.faecium suşlarının E.faecalis suşlarına göre daha dirençli olduğu gözlenmiştir. Sonuç olarak enterokok infeksiyonlarmın kontrollarında etkin olmak ve tedavi sorunlarını aşmak için, bunların yüksek düzeyde nozokomiyal prevalans gösterdiklerini ve tedavide kullanılan sınırlı sayıda antibiyotiğe karşı direnç kazanma yeteneklerini göz ardı etmeksizin çabalar sürdürülmelidir. 26

SUMMARY IDENTIFICATION METHODS AND DETECTION OF BETA-LACTAMASE ACTIVITY AND ANTIBIOTIC RESISTANCE IN ENTEROCOCCUS SPECIES This investigation permitted the determination of the prevalance of antimicrobial resistance among enterococci causing a wide spectrum of diseases. In serious clinical infections, identification to the species level and determination of resistance to penicillin, high level aminoglycoside resistance to gentamicin and streptomycin should be strongly encouraged because of the differences in antimicrobial susceptibilities between E.faecalis and E.faecium. From cultures of urines, wounds and bloods of patients, 104 isolates of enterococci ( one per patient) were collected. A total of 82 (78.84%) E.faecalis, 18 (17.30%) E. faecium, 3 (2.88%) E. casseliflavus and one (0.96%) E.gallinarum were identified and non of them were beta lactamase enzyme producers. High level resistance to gentamicin and streptomycin were detected total of 25(24.03%) and 36(34.61%) strains, respectively. Two E.facecalis isolates were resistant to vancomycin and one of them is resistant to teicoplanin. Total of 21(20.19%) strains resistant to penicillin, 14 (13.4%) strains resistant to ampicillin and 28(26.92%) strains resistant to ciprofloxacin. E. faecium is generally more resistant to antibiotics than. E. faecalis As a result, the problem of treatment and control of enterococcal infections is underscored by the high prevalence of nosocomial isolates and their ability to acquire resistance to the limited number of useful antimicrobial agents available in the treatment of enterococcal infections. 27