Vanadyum ve antioksidan enzim sistemi arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

VI - ÖZET VANADYUM VE ANTİOKSİDAN ENZİM SİSTEMİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ Bu çalışmanın amacı vanadyum (V) sitotoksisitesinde serbest oksijen radikalleri ve V arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bu amaçla 15 gün süreyle mililitrede 0.15 mg vanadyum içeren içme sularıyla beslenen Sprague Dawley cinsi dişi sıçanlarda eritrosit bakır çinko süperoksid dismutaz (CuZn-SOD), eritrosit ve plazma selenyum bağımlı glutatyon peroksidaz (SeGSH-Px) enzim aktiviteleri, eritrosit malondialdehit (MDA), eritrosit ve plazma V seviyeleri ölçüldü. Aynı zamanda yiyecek ve su tüketimleriyle kilo kayıpları da deney boyunca takip edildi. Kontrol grubu sıçanlara normal çeşme suyu verildi. Deney sonunda sıçanlar öldürülerek kalp, karaciğer, böbrek, akciğer, özofagus ve beyin dokuları çıkarılarak patalojik inceleme yapıldı. Kan örnekleri de bu sırada alındı. Eritrosit CuZn-SOD (175.4 ± 61.40 U/ml) ve plazma SeGSH-Px (0.50 + 0.05 U/mi) aktiviteleri kontrol grubundaki değerlerden (sırasıyla 519.9 ± 67.8 U/ml ve 0.629 ± 0.091 U/ml) anlamlı olarak daha düşüktü (sırasıyla p<0.001 ve p<0.05). Eritrosit SeGSH-Px aktiviteleri (21.20 ± 2.60 U/ml) kontrol grubundan (22.85 ± 4.5 U/ml) farklı değildi. Deney ve kontrol gruplarının eritrosit MDA düzeyleri (sırasıyla 5.91 + 3 nmol/ml ve 6.03 ± 3 nmol/ml) arasında anlamlı bir farklılık tespit edilmedi. Deney gruplarının plazma V düzeyleri (18 ± 3.915 ng/ml) ve eritrosit V düzeyleri (140.5 ± 10.33 ng/ml) kontrol grubundaki değerlerden (sırasıyla 3.22 ± 0.83 ng/ml ve 16.11 ± 2.848 ng/ml) daha yüksekti (p<0.001). Doku örneklerinin hiçbirinde herhangi bir patolojik durum gözlenmedi. Buna bağlı olarak deney gruplarında kilo kaybı gözlendi. Dokuların patolojik incelenmesi sonucunda,. deney ve kontrol grupları arasında anlamlı bir fark gözlenmedi. Deney grubu sıçanların deney sonundaki vücut ağırlıkları (133 ± 6.25 g) kontrol grubu sıçanların ağırlıklarından (180.8 ± 4.25 g) anlamlı olarak düşük bulundu (p<0.001). Sonuç olarak serbest radikal üretiminin V sitotoksisitesinden sorumlu olabileceği kanısına varılmıştır.

VII - SUMMARY AN INVESTIGATION ON THE RELATIONSHIP BETWEEN VANADIUM AND ANTIOXIDATIVE ENZYME SYSTEM The aim of the study is to investigate the relationship between free oxygen radicals and vanadium in vanadium cytotoxicity. For this purpose erythrocyte copper zinc superoxide dismutase (CuZn-SOD) erythrocyte and plasma selenium dependent glutathione peroxidase (SeGSH-Px) enzyme activities, erythrocyte malondialdehide (MDA), erytrocyte and plasma vanadium levels were measured in Sprague Dawley rats fed with 0.15mg/V/ml in tap water for the period of 15 days. And also water, food consumption and weight loss were followed during the test. Control rats were fed with normal tap water. At the and of the experiment, rats were decapited and kidney, lung, brain, eusophagus, heart, liver tissues, sacuples were removed for the pathological analysis. Meanwhile blood samples were also taken. Erythrocyte CuZn-SOD (175.4± 61.40 U/ml) and plasma SeGSH-Px (0.50± 0.050 U/ml) activities were significantly lower than that of control group (519.9± 67.84 and 0.629± 0.091 U/mi respectively) (p<0.001 and p<0.05 respectively). On the other hand erythrocyte SeGSH-Px activities (21.20± 2.60 U/ml) were not different from control group (22.85± 4.5 U/ml). There was no significant difference between MDA levels of test group and control group (5.91+ 3.00, 6.03± 3.00 nmol/ml respectively). Plasma vanadium levels (18± 3.915 ng/ml) and erythrocyte vanadium levels (140.5+ 10.33 ng/ml) of test group were significantly higher than that of control group (3.22± 0.83 and 16.1 1± 2.848 ng/ml respectively) ( p<0.001). Any pathological conditions were not shown in all tissue samples. At the end of the test the body weight of test animals (133 ± 6.25 g) were significantly lower than that of control animals (180.8 ± 4.25) (p<0.001). As a result, it has been concluded that free radical production could be responsible for the vanadium cytotoxicity. 60