Orta düşük ve orta yüksek riskli pulmoner embolide trombolitik tedavinin hastane içi sağkalıma etkisi

Abstract

Giriş: Pulmoner emboli (PE), yüksek oranda mortalite ve morbidete ile ilişkili ciddi bir kardiyovasküler hastalıktır. Masif PE'de trombolitik tedavi ilk tercihken; submasif PE'de trombolitik tedavinin yeri tartışmalı bir konudur. Amaç: Bu çalışmada amacımız 2014 yılından önce orta riskli PE tanısıyla tedavi edilen hastaların yeniden orta düşük ve orta yüksek risk sınıflarına göre ayrılarak incelenmesi, trombolitik tedavinin orta düşük ve orta yüksek rikli gruplarda hastaneiçi sağkalıma etkisinin olup olmadığının araştırılmasıdır.Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza Ocak 2009 ile Aralık 2013 tarihleri arasında hastanemize başvuran ve bilgisayarlı tomografi pulmoner anjiyografi ile PE tanısı doğrulanmış 227 hasta dahil edildi. Bu hastalara ait veriler ve tedavi şekilleri retrospektif olarak incelendi. Avrupa Kardiyoloji Cemiyeti'nin 2014 yılında yayınlanan akut PE kılavuzuna göre mortalite risk sınıflaması yapıldı. Hastane içi PE'ye bağlı ölüm primer sonlanım noktası olarak kabul edildi. Uzun yatış, hastane içi inotrop ihtiyacı, hastane içi kardiyojenik şok, tüm nedenlere bağlı ölüm ise kompozit sonlanım noktası olarak kabul edildi. Bulgular: Orta düşük riskli 120 hastanın %65,8'ine (n=79), orta yüksek riskli 107 hastanın %72,8'ine (n=78) trombolitik tedavi uygulanmış. Orta düşük riskli grupta trombolitik tedavi ile mortalite arasında ilişki saptanmamıştır (p>0,05). Orta yüksek riskli grupta ise trombolitik alan hastalarda mortalite %5,1 (n=4) iken; trombolitik almayanlarda mortalite %24,1 (n=7) oranında olup iki grup arasında istatiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p=0.008). Trombolitik tedavi ile kompozit sonlanım noktası arasında her iki grupta da anlamlı bir ilişki saptanmamıştır (p> 0,05). Sonuç: Çalışmamız, orta düşük riskli grupta trombolitik tedavinin gerekli olmadığını ve orta yüksek riskli grupta trombolitik tedavinin hastane içi sağ kalımı artırabileceğini göstermektedir. Anahtar kelimeler: mortalite risk sınıflaması, orta riskli pulmoner emboli, pulmoner emboli, submasif pulmoner emboli, trombolitik tedavi

Introduction: Pulmonary embolism (PE) is a cardiovascular disease associated with high rate of mortality and morbidity. While the thrombolytic therapy is the first choice in the treatment of massive PE, it is subject of debate in submassive PE. Objective: Our aim is to investigate patients who were diagnosed as PE before 2014 with intermediate risk that further classified into intermediate low or high and to examine the effects of thrombolytics on mortality. Patients' data and treatment modality were evaluated retrospectively. Material and method: The study included 227 patients who are admitted to our clinic between January 2009 and December 2013 and diagnosed as PE. Mortality risk stratification was done according to 2014 European Society of Cardiology guidelines on acute PE. The primary outcome was in-hospital death related to PE. Composite endpoint consisted of long-lenght-of-stay, in-hospital need of inotrope, in-hospital cardiogenic shock and all cause death. Results: 79 (65,8%) of 120 patients in intermediate-low risk group and 78 (72,8%) of 107 patients in intermediate-high risk group received thrombolytic therapy. Correlation was not observed between thrombolytic therapy and mortality in intermediate-low risk PE (p>0,05). While the mortality rate of intermediate-high risk patients treated with thrombolytics was 5,1% (n=4), ıt was 24,1% (n=7) in non-thrombolytic group with significant differance between two groups (p<0,008). Correlation was not observed between thrombolytic therapy and composite endpoint in both groups. Conclusion: The study shows that thrombolytic therapy is not necessary in intermediate-low risk PE. However thrombolytic therapy may increase in-hospital survival rates in intermediate-high risk PE. Key Words: mortality risk classification, intermediate risk pulmonary embolism, pulmonary embolism, submassive pulmonary embolism, thrombolytic therapy