İzole aort darlığında elektrokardiyografideki sol ventriküler strain ile klinik bulgular arasındaki ilişki

Abstract

AMAÇ: Aort darlığında 2 mm'den fazla ST segment depresyonu olarak bilinen sol ventriküler strain bulgusu şiddetli sol ventriküler hipertrofiyi düşündürür. Bu çalışmada aort darlığı tanısı almış hastaların elektrokardiyografide (EKG) sol ventriküler strain bulgusu ile klinik izlemdeki gradiyent ve belirti arasındaki ilişki incelenmiştir. GEREÇ VE YÖNTEMLER: Çalışmada hipertansif hastalar orta ve şiddetli aort ve mitral yetmezliği olanlar, sol ventrikül sistolik fonksiyonları bozuk olanlar, ST segmentini etkileyen ilaç kullanımı olanlar ve dal bloklu hastalar çalışma dışı bırakılmıştır. Çalışma ölçütlerine uygun aort darlığı tanısı alan 46 hasta incelenmiştir. Tüm hastalar koroner anjiyografi ve sol kalp kateterizasyonu yapılarak aortik valvular gradiyent elde edilmiştir. Hastalar elektrokardiyografik sol ventriküler strain bulgusu olup olmamasına göre iki gruba ayrılmışlar ve sol kalp kateterizasyonunda elde edilen gradiyent değerleri ve belirti (angina, senkop) varlığına göre değerlendirilmişlerdir.BULGULAR: Hastalar gradiyent ≥50 mmHg ve <50 mmHg olarak gruplandığında EKG de strain bulgusu ile gradiyent arasında ilişki saptandı (p<0.001). Strain bulgusu olan hastalarda ortalama gradiyent 88.7 mmHg iken, bulgusu olmayanlarda ortalama gradiyent 44.3 mmHg idi. EKG de strain bulgusunun ≥50 mmHg gradiyenti göstermesi %92.3 duyarlılık ve %67.9 özgüllük sahipti. Angina veya senkobu olan aort darlıklı hastalarda gradiyent ile anlamlı ilişki saptandı (p<0.001). Aort darlıklı hastalarda angına veya senkop olması kateter çalışmasında gradiyentin 50 mmHg çıkma riskini 8.3 kat artırmaktadır.SONUÇ: Aort darlıklı hastalarda elektrokardiyografik sol ventriküler strain bulgusu ile aortik gradiyent arasında ve angina veya senkop varlığı ile anlamlı ilişki vardır. Bu ilişki klinisyene aort darlığında hasta takibinde ve tedaviyi yönlendirmesinde yardımcı olabilir.

AIM: Left ventricular strain known as ST segment depression more than 2 mm in aortic stenosis suggests severe left ventricular hypertrophy. In this study, the relationship between electrocardiographic left ventricular stain sign and symptom in clinic follow has been examined in patients with aortic stenosis. METHODS: Hypertensive patients, moderate or severe aortic insufficiency or mitral insufficiency, impaired left ventricular systolic function, drugs intake affected ST segment in ECG, bundle branch block were excluded from the study. 46 patients matching the study criteria were examined. All the patients underwent coronary angiography and left ventricular catheterization, and aortic valvular gradient were calculated. The patients were divided into two groups according to the presence of electrocardiographic left ventricular strain sign and were evaluated by comparing gradient value and symptoms (angina and syncope). RESULTS: The patients were grouped as with gradient ≥50 mmHg and <50 mmHg, and then it was seen that the relationship between strain sign and gradient was statistically significant (p<0.001). While the mean gradient in patients with strain sign was 88.7 mmHg, the mean gradient in patients with no strain sign was 44.3 mmHg. Strain sign indicating ≥50 mmHg gradient showed a sensitivity of 92.3% and a specificity of 67.9 %. The relationship between gradient and existing angina or syncope was significant (p<0.001). Developing angina or syncope in aortic stenosis increase 8.3 fold 50 mmHg possibility in left ventricular catheterization. CONCLUSION: There are significant relationships between electrocardiographic left ventricular strain sign and aortic gradient, and angina or syncope in aortic stenosis. This correlate can help the clinician with follow the patient and control the therapy in aortic stenosis.