Tip 2 diabetes mellituslu hastalar ve nondiyabetik obez bireylerde nefropati değerlendirmesinde mikroalbuminüri ve haptoglobinürinin rollerinin karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Diyabetik nefropati, kronik böbrek yetersizliğinin (KBY) en sık nedenidir. İdrarda mikroalbumin düzeyinin incelenmesi diyabetik nefropatinin saptanmasında pratik bir yöntemdir. Fakat diyabetik nefropatinin saptanmasında mikroalbuminürinin pozitif prediktif değerinin ancak %43, negatif prediktif değerinin de %77 olarak saptanması daha sensitif ve spesifik bir marker bulunması ihtiyacını gündeme getirmiştir. Yapılan çalışmalarda üriner proteomlar incelenmiş ve özellikle idrarda bakılan haptoglobin düzeylerinin nefropati gelişimini öngörmede anlamlı olabileceği saptanmıştır. Biz de tip 2 DM hastaları ve nondiyabetik obezlerde haptoglobinüri düzeylerinin mikroalbuminüriye ek ya da alternatif olarak kullanılmasının nefropati tanısı koymada anlamlı olup olmadığını göstermeyi amaçladık.Gereç ve yöntem: Sağlık Bilimleri Üniversitesi Bağcılar Eğitim ve Araştırma Hastanesi İç Hastalıkları Polikliniği'ne başvuran toplam 140 diyabetik, nondiyabetik obez, bozulmuş açlık glukozu (BAG) olan obez ve KBY'li hastadan hemogram, biyokimya parametreleri, sistatin C, tam idrar tetkiki ve spot idrarda mikroalbumin/kreatinin oranı (MKO) ve haptoglobin/kreatinin oranı (HKO) çalışıldı. Bulgular: Çalışmaya alınan 140 hastanın 62'si diyabetik, 37'si normoglisemik obez, 19'u BAG olan obez, 22'si de KBY'li hastalardı. KBY grubunun MKO ortalaması DM, obez ve BAG gruplarından istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu (p=0,0001), DM grubunun MKO ortalaması obez grubundan istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu (p=0,05). DM grubunda HKO değerleri ile MKO değerleri arasında pozitif yönde istatistiksel olarak anlamlı korelasyon gözlendi (r=0,319 p=0,011). Obez , BAG ve KBY gruplarında, HKO değerleri ile MKO değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı korelasyon gözlenmedi (p>0,05). Sonuç: Çalışmamızda haptoglobinüri ve mikroalbuminüri arasında anlamlı korelasyon sadece diyabetik grupta saptandı. HKO, diyabetik hasta grubunda MKO gibi kullanılabilecek yeni bir belirteç olarak düşünülebilir. Fakat HKO'nın klinik kullanıma girebilmesi için daha geniş kapsamlı çalışmalara ihtiyaç vardır.

Aim: Diabetic nephropathy is the most common cause of chronic renal insufficiency. Examination of the level of microalbumin in the urine is a practical method for the detection of diabetic nephropathy. However, in detecting diabetic nephropathy, the positive predictive value of microalbuminuria was only 43%, while the negative predictive value was 77%, suggesting the need for a more sensitive and specific marker. In studies conducted, urinary proteomes were examined and it was determined that haptoglobin levels in the urine may be significant in anticipation of the development of nephropathy. We also aimed to show whether the use of haptoglobinuria as an adjunct or alternative to microalbuminuria in patients with type 2 diabetes mellitus and have nondiabetic obesity is meaningful in diagnosing nephropathy.Materials and metods: Hemogram, biochemical parameters, cystatin C, complete urine examination, the ratio of microalbumin/creatinine (MCR) and haptoglobin/creatinine (HCR) in spot urine were studied from a total of 140 diabetic, nondiabetic obese, obese with impaired fasting glucose (IFG) and patients with chronic kidney disease (CKD) admitted to Health Sciences University Bağcılar Training and Research Hospital Department of Internal Medicine Outpatient Clinic.Results: Of the 140 patients studied, 62 were diabetic, 37 were normoglycemic obese, 19 were obese with IFG, 22 were patients with chronic renal disease. The mean MCR of the CKD group was significantly higher than those diabetic, obese, and IFG groups (p = 0.0001). Mean MCR of diabetic group was found significantly higher than those obese group statistically (p = 0,05). There was a significantly positive correlation between the HCR values and the MCR values in the DM group (r = 0,319 p = 0,011). There was no statistically significant correlation between MCR values and HCR values in obese, IFG and CKD groups (p> 0.05).Conclusion: The significant correlation between haptoglobinuria and microalbuminuria was detected only in the diabetic group. HCR can be considered as a new marker to be used as an MCR in a diabetic patient group. However, there is need more extensive studies in order to HCR to be entered in clinical use.