Yeni tanı hipertansiyon hastalarında oksidatif stres ve ateroskleroz üzerine etki
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Giriş: Hipertansiyon (HT) tüm dünyada gerek stroke gerekse kronik böbrek yetmezliğinin en sık sebeblerinden biridir. Nörovasküler ve renal hasar dışında retinopati ve kardiyovasküler problemlere neden olarak end-organ hasarına yol açabilmektedir. Bu çalışmada farklı evrelerdeki hipertansif bireylerde subklinik inflamasyon parametrelerinden IL-1β, IL-2 ve TNF-α düzeyleri ile retinopati, mikroalbuminüri ve karotis arter intima kalınlığı (KİK) ve brakial arter intima kalınlığı (BİK) gibi end-organ hasarı belirteçlerinin ilişkisini incelemeyi amaçladık.Gereç ve yöntem: Sağlık Bilimleri Üniversitesi Bağcılar Eğitim ve Araştırma Hastanesi İç Hastalıkları Polikliniği'ne başvuran toplam 71 Esansiyel HT tanılı yeni hasta JNC-8' e göre PreHT, Evre 1HT, Evre 2HT, olmak üzere 3 gruba ayrıldı. Hastaların hemogram, biyokimya parametreleri, IL-1β, IL-2, TNF-α, Sağ KİK, sol KİK, sağ BİK, sol BİK, göz dibi, spot idrarda mikroalbumin başlangıç ve 3. ayda elde edilen sonuçlar ile karşılaştırıldı. Bulgular: Evre 2 grubunun 3.ay spot mikroalbuminüri ortalamaları başlangıç spot mikroalbuminüri ortalamalarından istatistiksel olarak anlamlı derecede düşük bulunmuştur (p=0,039). Her 3 grubun da 3.ay sağ BİK ve sol BİK ortalamaları başlangıç ortalamalarına göre azalmakla birlikte prehipertansif grup ve evre 2 hipertansiflilerde istatistiksel olarak anlamlı derecede düşük görülmüştür (sırasıyla p=0,016,p=0,014, p=0.007 p=0,042). Evre 2 grubunda IL-1β ile trombosit arasında anlamlı korelasyon izlendi (p:0,022).Sonuç: TNF-α, IL-1β ve IL-2 ile end-organ hasarı parametreleri arasında ilişki bulunamasa da başlangıca göre 3 ayda, evre 2 grubunda BİK'de azalma olması, mikroalbuminüride gerileme ve IL-1β düzeyindeki düşüş, HT evresi arttıkça subklinik inflamasyon şiddetinin, aterosklerozun, uç organ hasarının arttığını ve tedavi-yaşam tarzı değişikliğine bağlı olarak inflamasyonun daha şiddetli olduğu grupta daha anlamlı düşüş olduğunu göstermektedir. Ancak geniş ölçekli ve daha uzun takip süreli çalışmalarla daha anlamlı bir sonuca varacağımızı düşünmekteyiz. Anahtar kelimeler:Hipertansiyon, IL-1β, IL-2, TNF-α Introduction: Hypertension (HT) is one of the most common cause of stroke and chronic renal failure. Besides neurovascular and renal damage, retinopathy and cardiovascular problems may lead to end-organ damage. In the present study, we aimed to examine the relationship between IL-1β, IL-2 and TNF-α levels with markers of end-organ damage such as retinopathy, microalbuminuria and carotid artery intima-media thickness and brachial artery intima-media thickness in hypertensive individuals at different stages.Material and methods: According to the JNC-8 hypertension guideline, we classified 71 essential HT patients that referred to Bağcılar Training and Research Hospital Internal Medicine Policlinic of University of Health Sciences into 3 subgroups including prehypertension, Stage 1HT and Stage 2HT. At initial evaluation and at the 3rd month of follow-up, hemogram, biochemistry parameters, IL-1β, IL-2, TNF-α, carotis and brachial artery intima-media thickness, spot microalbuminuria and ophthalmologic examination were compared.Results: Spot microalbuminuria level of stage 2 hypertensive patients at the 3rd month was significantly lower than that of initial evaluation (p=0,039). Right and left brachial artery thickness of all 3 groups decreased in the follow-up however it was significant in prehypertension and stage 2 hypertension groups (p=0,016,p=0,014, p=0.007 p=0,042; respectively). In stage 2 group, correlation of IL-1β with platelet count was significant (p:0,022).Conclusion: We failed to demonstrate an association between TNF-α, IL-1β and IL-2 with end-organ damage however compared to initial evaluation, reduction in spot microalbuminuria and IL-1β and regression in brachial artery intima-media thickness in stage 2 group at the 3rd month of follow-up indicated that severity of subclinical inflammation and end-organ damage are higher in advanced stages as well as reduction in inflammatory parameters are significant at this stage. Further large scaled studies with large number of participants are warranted to reach more precise conclusion.Keywords:Hypertension, IL-1β, IL-2, TNF-α
Collections