Sağlık Bilimleri Üniversitesi Bağcılar Eğitim ve Araştırma Hastanesi acil yeşil alan polikliniğine başvuran hastaların öncesinde aile hekimliği başvurularının değerlendirilmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Çalışmamızda hasta profilinin ve hastaların mevcut hastalıkları için aile hekimliği birimlerini tercih etme / tercih etmeme gerekçelerinin değerlendirilerek gelecek sağlık hizmetlerinin planlanması için öngörü geliştirilebilmesi sağlanacaktır.Araştırma Sağlık Bilimleri Üniversitesi (SBÜ) Bağcılar Eğitim ve Araştırma Hastanesi acil yeşil alan polikliniğine 01.03.2018- 01.04.2018 tarihleri arasında herhangi bir nedenle başvuran hastalar ile prospektif, kesitsel anket çalışması olarak yapılmıştır. Hasta grubu öncesinde aile hekimine başvuran ve başvurmayan hastalar olarak kategorize edilerek farklılıklar belirlenmiştir. Verilerin karşılaştırmalarında ki-kare ve Fisher gerçeklik testi kullanılmıştır. İstatistiksel anlamlılık seviyesi p<0,05 olarak değerlendirilmiştir. Çalışmaya alınan hastalar en sık 18-34 yaş aralığndaydı ve hastaların % 59,9'u erkekti. Hastalar büyük oranda (% 51,6) evliydi ve en sık lise mezunuydu (%36,5) Hastaların gelir düzeyi en sık 1501-3000 TL arasında (% 49,5) aralığındaydı. Hastalar büyük oranda (% 69,3) sosyal güvenlik kurumu mensubuydu.En sık meslek grubu işçi (% 32,6) ve ikinci olarak diğer (öğrenci-ev hanımı) (% 27,9) idi. Hastaların % 23,7'sinin ilk başvuru yerinin aile hekimliği olduğu saptandı. Hastaların % 19'u kendi durumunun acil olmadığının farkındaydı. İlk başvurusu aile hekimliği olan hastaların büyük çoğunluğu aile hekiminin muayene ettiğini ve önerilerde bulunduğunu ifade etmekteydi. Hastaların % 17,7'si aile hekimlerini bilmediğini, % 26,3'ü aile hekiminin yeterli olmadığını, % 21,3'ü aile sağlığı merkezinin teknik donanımının yetersiz olduğunu, % 13,1 uzman hekime muayene olmak istediğini belirtmiştir. Hastaların % 18,1'i hastane şartlarında muayene olmak için, % 9,9'u aile hekimine ulaşım zor olduğu için, % 6,2'si mesai saatleri sebebiyle ve % 5,5'i diğer sebepler ile hastaneyi tercih etmekteydi. Hastaların % 39,1'inin aile hekimliği uzmanı kavramını duyduğu, % 36,2'sinin aile hekimine hiç gitmediği, başvuranların ise en sık tedavi amaçlı (%41,1) başvurduğu belirlendi.Aile hekimliği birimindeki en büyük sorun olarak, hastaların % 31,5'i yetersiz tetkik, % 22,1'i aile hekiminin yetersizliği, % 10,4'ü kalabalık olması, % 8'i ulaşım problemi, % 18,8'i ilgisizlik ve % 6,8'i diğer (hijyen sorunu ve yardımcı personel yetersizliği) şeklinde cevap vermiştir.Hastaların % 62,2'sinin hastanedeki muayenesine ait katkı payının yüksek olduğunu bilmediği ve öğrendiklerinde ise % 52,5'inin tekrar acil servisi kullanacağı belirlendi. Hastaların % 75,5'inin mesai saatleri esnekliğinden haberdar olmadığı, % 62'sinin mesai dışı çalışmayı desteklediği saptandı.Rutin mesai saatleri dışında hizmet verilebilmesi durumunda, hastaların % 34,9'i aile hekimine başvurmamış olsaydı başvuru yerini değiştireceğini ifade etmekteydi. Hastaların % 20,4'ü mevcut şikayet için acil servisi kullanmaması gerektiği konusunda uyarıldığını ifade etmekteydi. 18-34 yaş hasta grubunun aile hekimine başvuru sıklığının düşük olduğu saptandı (p<0,05). Cinsiyet, ekonomik durum, sosyal güvence, meslek durumlarının aile hekimine başvuru sıklığını değiştirmediği saptandı (p>0,05). Evli bireyler ile eğitim seviyesi düşük olan bireylerin daha fazla oranda aile hekimine başvurduğu saptandı (p<0,05). Hastalığın acil olduğu düşüncesi ve benzer sıkıntılar ile tekrar başvuruda aile hekimine başvuru sıklığının benzer olduğu saptandı (p>0,05). Aile hekimliği uzmanlığının varlığı aile hekimine başvuru sıklığını değiştirmediği saptandı (p>0,05). Aile hekimliğine hiç gitmem diyen hastaların acil servise başvuru sıklıkları yüksek saptandı (p<0,05). Tedavi olmak ve hasta katılım payından muafiyet içeren raporlu ilacını/ilaçlarını reçete ettirebilmek için aile hekimine başvuran hastaların sıklığı anlamlı olarak yüksek saptandı (p<0,05). Sürekli kullandığı ilaçları yazdırmak, ilaç raporu almak ve rutin izlem için aile hekimliğine başvuran ve başvurmayan hastaların sıklıkları benzerdi (p>0,05). Aşılama ve diğer hizmetler için aile hekimine başvuran hastaların sıklığı düşük saptandı (p<0,05). Yeterli tahlil yapılmadığı kanısında olan hastaların aile hekimlerine başvuru sıklıkları anlamlı olarak yüksek saptandı (p<0,05). Aile hekiminin yeterli olmaması, aile sağlığı merkezinin kalabalık olması, ulaşım sorunu ve ilgisizlik gerekçeleriyle aile hekimine başvuran ve başvurmayan hastaların sıklıkları benzerdi (p>0,05) Reçete katkı payı için hastane ücretinin fazla olduğunu bilenlerin ve öğrenenlerin aile hekimini tercih etme sıklığı yüksek saptandı. Gece aile hekiminden hizmet almak isteyenlerin ve acil poliklinikten aile hekimliğine başvuru konusunda uyarı alanların aile hekimini tercih etme sıklığı yüksek saptandı. (p<0,05). Mesai saati dışı uygulamasının varlığını bilen ve bilmeyenlerin aile hekimine başvuru sıklıkları benzer saptandı (p>0,05). Akşam ve gece saatlerinde aile hekiminin hizmet vermesi durumunda, aile hekimine başvuru sıklığının artacağı veya en azından aile hekimine başvuru düşüncesinin değişebileceği saptandı (p=0,006).Sonuç olarak; hastalara verilecek eğitim, aile sağlığı merkezlerinde çalışan sağlık personeline verilebilecek eğitimler, hastaların mevcut klinik hakkında bilgilendirilimesi, mesai saatlerinin düzenlenmesi ve bu merkezlerdeki hekime olan güveninin artırılması ile acil servislerdeki yeşil alan başvurusunun azaltılabileceği kanısındayız.Anahtar kelimeler: Aile hekimliği, acil servis, yeşil alan In our study, the patient profile and the reasons for not choosing / preferring family medicine units for existing diseases of the patients will be evaluated and projection can be developed for future health services planning.The study was carried out as a prospective cross-sectional survey with the patients who applied to the emergency green field policlinic of Bağcılar Training and Research Hospital between 01.03.2018 and 01.04.2018 for any reason. The patients were categorized as patients who applied to the family physician before and did not apply and the differences were determined. Chi-square and Fisher's reality tests were used to compare the data. The level of statistical significance was evaluated as p <0.05. Most of the patients were between 18-34 years of age and 59.9% of the patients were male. The patients were mostly married (51.6%) and the most common high school graduate(%36,5). The income level of the patients was between 1501-3000 TL (49.5%). The social security institution was the most frequently linked social security(%69,3). The most common occupational group was workers (32.6%) and students-housewives (27.9%). It was determined that 23.7% of the patients were the first place of application. 19% of the patients were aware that their condition was not urgent. The majority of the family physicians who applied for the first time stated that the family physician had examined and made recommendations. 17,7% of the patients did not know the family physicians, 26.3% did not have enough family physicians, 21.3% stated that the technical equipment of the center was insufficient, 81.9% wanted to be examined by an expert physician, 18.1% Because the hospital physician found 9.9% of the family physician distant, 6.2% preferred working hours and 5.5% preferred hospital due to other reasons. It was determined that 39.1% of the patients did not hear the concept of family physician, 36.2% of them did not go to family structure, and bhawdurs applied most frequently to print drugs. 31.5% of the patients had inadequate examination, 22.1% of the family physicians were inadequate, 10.4% of the patients were crowded, 8% had transportation, 18.8% had apathy and 6.8% had other reasons. he did not apply. It was determined that 37.8% of the patients did not know that the contribution of the hospital was high and 52.5% of them would use the emergency service again. It was found that 24.5% of the patients were not aware of the flexibility of working hours, and 62% of them supported out-of-work. 34.8% of the patients stated that they would change the place if the family physician had not applied. 20.4% of the patients were warned that they should not use emergency for the current complaint. The frequency of referral to a family physician was found to be low in 18-34 years of age (p <0.05). Gender, economic status, social security, occupational status did not change the frequency of referral to family physician (p> 0.05). Married individuals, individuals with low levels of education, and family physicians were more likely to apply (p <0.05). It was found that the frequency of referral to family physician was similar with the thought that the disease was urgent and with similar problems (p> 0.05). The presence of family physician expertise and the frequency of referral to family physician did not change (p> 0.05). The frequency of referral to emergency department was found to be high in patients who had never gone to family medicine (p <0.05). The frequencies of the patients who applied to the family physician were found to be significantly higher (p <0.05). The frequencies of the patients who were using and using the family physician were similar (p> 0.05). The frequency of patients who applied to family physician for vaccination and other services was found to be low (p <0.05). The frequency of referral to family physicians was found to be significantly higher (p <0.05). The adequacy of the family physician, the crowd of the center, transportation and indifference were similar in the frequency of patients using and not using the family physician (p> 0.05). It was determined that those who knew that the hospital fee was too much for the prescription, and those who wanted night shifts preferred the family physician, and those receiving warnings applied to the family physician (p <0.05). The frequency of admission to outpatients who knew the existence of out-of-hours was similar (p> 0.05). The number of patients who preferred family physicians was found to be changable when the working hours of the family physicians were stretched (p= 0.006).As a result; We believe that the green area application in emergency services can be reduced by providing training for people, also training heath workers in family health centers, informing patients about the current clinic, organizing working hours and increasing the confidence of physicians in these centers.Key words: Family medicine, emergency room, green zone
Collections