Akut pyelonefritli çocuklarda renal hasarlanma ve oluşumundaki risk faktörleri

Abstract

ÖZET Çocukluk çağında akut pyelonefrit ortaya çıkarabileceği renal hasar ve bunun komplikasyonlan nedeniyle daima önemsenmelidir. Tanıda özellikle infantlarda olmak üzere tüm çocukluk çağında güçlükler vardır. Renal hasarlanmamn klinik çalışmalarda en iyi belirleyicisi renal kortikal sintigrafîdir. Renal kortikal sintigrafi ile her zaman parenkimal tutulum ortaya konmayabilir. Bu sintigrafînin akut dönemden itibaren yapılım zamanı ile ters orantılıdır. Küçük yaşlardaki çocuklar renal hasarlanma yönünden daha riskli olabilirler. Ancak büyük çocuklarında aynı riskleri taşıyabileceğine dikkat edilmelidir. Çalışmamızda yaş ile birlikte renal kortikal sintigrafide anormal bulguların oranının arttığı tespit edilmiştir. Akut dönemdeki ateş ve beyaz küre düzeyi ile renal tutulum arasında ilişki yoktur. Tedaviye başlanımın gecikmesi, kalıcı renal hasarın gelişim riskini artırır. Hastaların öyküde verdikleri önceki enfeksiyonlar hakkında bilgiler yeterli ve güvenilir değildir. Akut dönemde ESH'nin yüksek düzeyleri ile VUR varlığı ve dereceleri tek olarak ve birlikte, renal hasarlanma olasılığını tahmin etmede en önemli değişkenlerdir. Renal hasarın gerçekleşmesinde VUR varlığı şart değildir, ancak olduğunda riski artırır. Yüksek derecelerde bu risk daha da fazladır. USG, akut pyelonefrite ait parenkimal değişiklikleri göstermede iyi bir belirleyici değildir. Akut pyelonefritin erken döneminde tespit edilen renal parenkimal tutulum düzelebilir veya kalıcı skar forma dönüşür. 69