Hematopoietik kök hücre nakli yapılan çocuklarda kullanılan busulfanın ağırlığa ve yaşa dayalı doz uygulamalarının klinik karşılaştırılması

Abstract

Busulfanın hematopoietik kök hücre naklinde (HKHN) terapötik ilaç düzeyi monitorizasyonu ile dozunun ayarlanması, graft yetmezliği/relaps oranları ve toksisiteyi azaltmaktadır. Bu çalışmada, ülkemizde busulfan plazma düzey tayini yapılamadığından daha önce yapılan farmakokinetik analizlere dayanarak, geriye dönük olarak yaşa göre ve vücut ağırlığına göre intravenöz busulfan kullanım formlarının klinik etkinlik, engraftman, erken komplikasyonlar, sağ kalım ve relaps oranları ile toksisite profillerinin karşılaştırılması için amaçlanmıştır.Ankara Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hematoloji Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kemik İliği Nakil Ünitesi'nde Nisan 2010-Şubat 2013 tarihleri arasında HKHN yapılan ve busulfan içeren hazırlama rejimi almış ve nakil sonrası 100 gününü tamamlamış olan 61 hasta çalışmaya alınmıştır.Busulfan dozunun yaşa veya vücut ağırlığına dayanarak ayarlanmasına göre karşılaştırıldığında; veno-okluziv hastalık (VOH) gelişimi, defibrotid kullanımı, bilirubin yüksekliği, hipoksi, dispne, hastanede yatış süresinin uzunluğu, febril nötropeni, ateşli epizod sayısı ve nedeni bilinmeyen ateş sıklığının vücut ağırlığına dayalı ayarlanan grupta daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Ancak busulfan dozunun yaşa veya vücut ağırlığına göre ayarlanmasının; HKHN erken komplikasyonları, akut ve kronik graft versus host hastalığı, engraftman ve kimerizm oranları, transplant ilişkili mortalite ile toplam ve olaysız sağ kalım süreleri üzerine etkisi saptanmamıştır. Bu sonuçlar doğrultusunda busulfan plazma düzeyi izleminin yapılamadığı yerlerde vücut ağırlığına göre busulfan dozu ayarlanmasının daha yüksek busulfan maruziyetine neden olabileceği; VOH riskini ve enfeksiyöz komplikasyonları artırabileceği akılda tutulmalıdır.

Busulfan, combined with therapeutic drug monitoring-guided (TDM) dosing, is associated with fewer graft failures/relapses and lower toxicity in hematopoietic stem cell transplantation (HSCT). Because TDM of busulfan can not performed in our country, based on previous pharmacokinetic analyses, we aimed this retrospective study for comparison of weight and age based dosing strategy in terms of clinical efficiency, engraftment, early complications, survival and relaps rates and toxicity profiles in children receiving intravenous busulfan. Sixty-one children underwent HSCT with busulfan based conditioning regimen and who completed post-transplant 100 days at Ankara Children's Hematology and Oncology Research Hospital Marrow Transplantation Unit, from April 2010 to February 2013 were enrolled in this study.When weight and age based busulfan dosing strategy were compared, occurrence of veno-occlusive disease (VOD), usage of defibrotide therapy, extent of staying at the hospital, frequencies of febrile episodes, febrile neutropenia and fever of unknown origin occurred more in the weight based dosing strategy group. Weight based dosing strategy group also had higher bilirubin concentration, more symptoms of hypoxia and dispnea. However, no relationships were found between two groups in terms of early complications of HSCT, acute and chronic graft versus host disease, engraftment and chimerism, transplant related mortality, overall and event free survival rates. We concluded that, weight based strategy of busulfan dose administration may cause higher busulfan exposure, higher incidence of VOD and higher infectious complications at the places where TDM of busulfan can not be performed.